ปล้นรักคุณ บก.

ตอนที่ 7

EP.07

“อืม... เดี๋ยวพี่ขอคิดดูก่อนว่ะปลา โปรโมทไปแล้วไม่ใช่เหรอว่าเราจะออกเรื่องนี้ในงานหนังสืออะ แต่ถ้าเราถอนออกก็ได้นะปลา ก็แค่บอกคนอ่านว่าต้นฉบับไม่เสร็จไม่สมบูรณ์ก็เท่านั้นแหละ หรือจะบอกว่าปกไม่เสร็จ วาดไม่ทันก็ตามแต่ เหตุผลอะไรก็ได้ที่มันโอเคอะ แก! พี่ต้องพูดเยอะสิ ก็คุณนนท์นั่นน่ะเขามีแพลนจะออกเรื่องนี้ในสัปดาห์หนังสือไม่ใช่เหรอ พี่รู้ได้ไงน่ะเหรอ ก็เขาบินมาที่นี่น่ะสิแก! เออ... หล่อ! หล่อจัดชัดเจนตามที่แกบอกทุกอย่างนั่นแหละ อยากจับทำผัวให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย”

เลือดลมราวจะฉีดซ่านขึ้นใบหน้า ‘หล่อ’ ดาราพรรณบอกว่าเขาหล่อ แถมหล่อนยังอยากจับเขาทำผัว! ใจตรงกันเหลือเกิน เขาก็อยากจับหล่อนทำเมียเสียเดี๋ยวนี้ ความรู้สึกพลุ่งพล่านนี่ไม่ใช่ความรู้สึกระหว่างเขากับพี่สาวของดิน แต่เป็นเขากับผู้หญิงที่น่าจับกระแทกกระทั้นสุดแรงเกิด เพราะแค่มองยังแซ่บขนาดนี้ ถ้าได้กินคงอร่อยจนฟ้าเหลือง

ความคิดสัปดนของเขายังคงพวยพุ่งไม่หยุด ไม่ต่างจากตอนที่คิดฉากเลิฟซีน ทุกอย่าง ทุกขั้นตอน ทุกท่วงท่า เขาได้ศึกษาและทดลองทำจริง และหากคุณ บก. คนสวย อยากให้เขาสาธิตว่าต้นฉบับเป็นของเขาจริงไหม ก็ไม่ยาก

“แต่มันจะดีกว่านี้ไหมวะ ถ้าเขาจะไม่มาทวงต้นฉบับคืนถึงที่นี่ พี่บอกแกแล้วไง ว่าให้หาข้อมูลให้เสร็จภายในยี่สิบสี่ชั่วโมง แล้วพี่จะไปรู้ได้ยังไงวะ ว่าตานี่จะทนไม่ไหวถึงกับรีบบินมาเชียงใหม่เนี่ย ไม่รู้ว่ะ ตอนนี้ยังคิดไม่ออก เอาเป็นว่าปลาช่วยพี่คิดก็แล้วกัน แล้วไปถามเพื่อนเราด้วยว่าเขาคิดยังไง มีแนวทางแก้ไขยังไงบ้าง ถ้าจะให้พี่คืนต้นฉบับ เขาจะรับเงื่อนไขของพี่ได้หรือเปล่าล่ะ เงื่อนไขเหรอ ก็เปลี่ยนชื่อนิยาย เปลี่ยนคำโปรยปกหน้าปกหลังใหม่หมด อย่าให้มันซ้ำกับที่เราโปรยไป ทำได้ไหมล่ะ ถ้าเขารับเงื่อนไขของพี่ได้ พี่ก็จะคืนต้นฉบับให้เขา”

ได้สิ นาทีนี้ขออะไรเขาก็ต้องยอมเปล่าวะ แค่ได้ต้นฉบับคืนมาแบบ สนพ. ไม่ขัดแย้งกันก็ดีมากแล้ว การเปลี่ยนชื่อเรื่องหรือคำโปรย เขาย่อมทำได้อยู่แล้ว เพราะใจความสำคัญคือเนื้อเรื่องที่สะท้อนลายเซ็นของเขาต่างหาก ต่อให้ต้องบิดชื่อนิดๆ แก้คำโปรยใหม่ เขาก็มั่นใจว่าจะทำให้ทุกอย่างสอดคล้องได้อย่างแน่นอน ไม่เป็นปัญญาสำหรับเขาแน่ เพราะปัญหาใหญ่กว่าคือที่ดาราพรรณกำลังคุยกับปลาเรื่องอิทธิพลต่างหาก

“ไม่สิปลา ยังไงพี่ก็ต้องไล่บี้นายอิทธิพลให้ได้ แกโทร.ไม่ติดไม่เป็นไร พี่มีวิธีของพี่ พี่จะลากตัวนายอิทธิพลออกมาให้ได้ จะไม่ปล่อยนายนี่ให้ลอยนวลแน่นอน หน็อยแน่! กล้าดียังไงวะ ขโมยงานคนอื่นมาส่งฉัน พี่ไม่ยอมนะเว้ย! ปลา จะมาทำให้ฉันด่างพร้อยในวงการหนังสือ ข้อหาขโมยต้นฉบับแล้วลอยนวลไปเฉยๆ ไม่ได้! ถ้ายอมก็ไม่ใช่เจ๊ดาวแล้วล่ะ ฉันจะฟาดให้ แกไม่ต้องกลัวปลา เสียชื่อก็เสียชื่อดิ เสียชื่อแต่ถูกต้องพี่ยอมว่ะ เพราะไม่มีใครเขาเชื่อหรอกว่าเราไม่ได้รู้เห็นกับนายอิทธิพลนั่นน่ะ สิ่งที่เราต้องทำเร่งด่วน! คือแจ้งความ! ทำให้มันเป็นคดีความ เป็นลายลักษณ์อักษรไว้เลย เราถึงจะพ้นข้อกล่าวหา โนๆๆ ไม่ใช่ความผิดของแกหรอก ไม่ต้องมาขอโทษพี่ พี่เป็น บก. พี่นี่แหละที่หละหลวมเอง ที่ไม่ได้ตรวจสอบต้นฉบับ ไม่ใช่ว่าแกคัดสรรต้นฉบับมาไม่ดี ก็ถ้าคุณนนท์เขาเป็นนักเขียนประจำของสำนักพิมพ์โน้น งานเขามันก็ต้องแมสเปล่าวะ อย่างนี้จะว่าแกคัดสรรมาไม่ดีได้ไง แกต้องแยกแยะนะเว้ย! ปลา พี่ไม่ได้โทษแกเลย คนผิดน่ะคือไอ้บ้าอิทธิพลมากกว่า ต้นฉบับมีเป็นพันๆ หมื่นๆ เรื่อง ใครจะไปรู้ว่าใครซ้ำกับใครวะ นี่ถ้าคุณนนท์เขาไม่ตรวจเจอ คงไปเจ๊อะกันในงานหนังสือแน่ ถึงตอนนั้นคงแหกหมอไม่รับเย็บ เออ... แกเลิกโทษตัวเองได้แล้ว พรุ่งนี้พี่จะไปแจ้งความแต่เช้า”

นนท์เกิดอาการทำหน้าไม่ถูก ทั้งกังวลที่หล่อนจะแจ้งความ ทั้งยั้งรอยยิ้มตัวเองไม่อยู่เมื่อหล่อนเอ่ยชม แต่รวมๆ แล้วเขาต้องโฟกัสในสิ่งที่ตั้งใจมาทำ นั่นคือ ทุกอย่างต้องจบโดยเรื่องไม่ถึงตำรวจ

‘ก็บอกแล้วไงว่าจะชดใช้ค่าเสียหายให้ ทำไมไม่ฟังกันบ้างนะคุณเจ๊’ นนท์ได้แต่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันตัวเองที่ดาราพรรณไม่ยอมรับฟังสิ่งที่เขาต้องการ

“แล้วเนี่ยนะปลา แกรู้ไหม ตาคุณนนท์บอกไม่ให้พี่แจ้งความอีกว่ะ ไม่รู้เขามีซัมติงรองอะไรกันหรือเปล่า หรือว่า… เป็นแฟนกัน!”

น้ำเสียงของ บก. คนสวยขึ้นสูงพร้อมเอามือป้องปากแบบใส่จริตเต็มที่ หล่อนเข้าใจว่าอะไร ซัมติงรองระหว่างเขากับอิทธิพล... แบบนั้นเหรอ?