ลดาก้มลงมองโทรศัพท์เครื่องบางที่อเล็กซานเดอร์วางไว้ตรงหน้าเธอก่อนหยิบมันขึ้นมาซึ่งหน้าจอปรากฏโหมดคลิปวีดีโอพร้อมเล่น หญิงสาวสัมผัสหน้าจอมอนิเตอร์เบา ๆ ด้วยนิ้วเรียวและไม่ทันถึงหนึ่งนาทีเธอต้องวางมันกลับลงไปบนโต๊ะพร้อมน้ำคลอหน่วยตา เรียวปากสีกุหลาบสั่นระริกกับอาการเจ็บจุกจนพูดแทบไม่ออก
“ผมขอโทษ อิเล็คตร้า” อเล็กซานเดอร์หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาปิดการทำงานของเครื่องเล่นวีดีโอ ดวงตาสีมรกตวาววับเมื่อเห็นลดากำลังจะกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว แม้ไม่อยากเห็นหญิงสาวร้องไห้แต่ก็นึกสะใจที่มองเห็นความรักของปรปักษ์ใกล้ถึงคราวอับปาง
“ไม่เป็นไรค่ะ อเล็กซานเดอร์ ลดาเสียอีกที่ต้องขอบคุณ ที่คุณทำให้ลดารู้ว่า...” ใบหน้างามทว่าหม่นหมองเชิดขึ้นให้หยาดน้ำไหลกลับเข้าไปในดวงตาโรยแสง หญิงสาวพูดต่อไปไม่ได้อีกเพราะตื้อตันจนเกินจะหักห้ามความทุกข์ทรมานล้นอก
“ลดาขอโทษนะคะ ลดาคงต้องกลับก่อน”
“อิเล็คตร้า...” ชายหนุ่มเรียกหญิงสาวไว
