ตอนที่ 3.
1003 Words
เขาทำให้เธอหลงลืมความผิดบาปในใจตัวเอง มอมเมาเธอให้หลงเพริดไปกับบทรักอันแสนรัญจวนใจ ภาพของธันวาเลือนหายไปจากสมองเหลือเพียงความว่างเปล่า ร่างกายหลอมละลายไปกับริมฝีปากและมือหนาที่ลูบโลมปลุกเร้าไปทั่วกายนุ่มเนียน ร่างสองร่างเสียดสีบดเบียดก่อประจุความร้อนให้เพิ่มขึ้นในกาย ดึงดูดกันและกันราวกับแม่เหล็กต่างขั้ว
“พี่คิน... อื้อ ไม่ไหว พริมไม่ไหวแล้ว” เสียงหวานร้องขอบางอย่าง ทำเอาคนได้ยินกระตุกยิ้ม
“ไหวสิ พี่ยังไม่ได้ชิมพริมทั่วๆ เลย สวยเหลือเกิน”
ภาคินลากเรียวลิ้นร้อนตวัดไล้เลียทรวงอวบสองข้าง อยากจะฟัดทำรอยรักให้สมอยาก แต่เห็นแก่คำขอร้องเขาเลยเพลาแรงลงหน่อย เปลี่ยนเป้าหมายลงมาตรงส่วนหวานฉ่ำที่สุดในร่างสาวแทน ปลายลิ้นกวาดเรื่อยมาตามท้องน้อย ตรงเข้าหาช่อกุหลาบงาม เขาเบิกตากว้างมองเกสรดอกไม้สีสวยอย่างพออกพอใจ มองกี่ครั้งก็ไม่เคยลดทอนความงามลงเลย พระเจ้าช่างสร้างหญิงสาวคนนี้ให้มีความงามเลิศในทุกส่วนสัด และสวรรค์ก็นำพาเธอให้เขาได้กลืนกินเธอ ได้ตีตราเป็นเจ้าของเรือนกายแสนพิสุทธิ์นี้ ชายหนุ่มติดอกติดใจกับกายสาวตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้ลิ้มรส เธอคล้ายยาเสพติดยิ่งกินยิ่งปรารถนาจะกินซ้ำๆ ไม่สิ้นสุด ยามห่างหายก็โหยหาแทบลงแดงตาย เขาก้มหน้าลงปัดป่ายลิ้นร้อนละเลงไล้เลียน้ำหวานบนเกสรสาว ราวกับภมรหิวกระหาย ตั้งใจมอมเมาทำให้เธอกรีดร้องเว้าวอน และลืมเลือนไอ้คู่หมั้นเส็งเคร็งนั่นให้ได้
“พี่คิน อ๊ะ พริมจะตายแล้ว โอ้ว”
ร่างงามดิ้นเร่าเมื่อถูกชิวหาร้ายซอกซอนเข้าไปในเกสรสาว ปลายลิ้นร้อนกระดกรัวเป็นจังหวะ เขาทรมานเธอจนดิ้นเร่ากุหลาบสาวแตกพร่างหลั่งรินน้ำหวานออกมาจนโชกชุ่ม ก่อนจะจัดการเธอด้วยสิ่งที่ใหญ่โตและร้ายกาจกว่าลิ้นหลายเท่า กายแกร่งพุ่งผ่านโถงถ้ำเข้าไปจนสุดความยาว ผลักดันตัวตนเข้าลึกจน หญิงสาวสะดุ้ง ใบหน้างามเหยเกเมื่อมันคับตึงจนจุกแน่น แม้จะเคยมีอะไรกันมาหลายครั้ง แต่เธอก็ไม่คุ้นชินกับความใหญ่โตไซส์ยุโรปของเขาสักที จะเพราะเธอตัวเล็กหรือเขาตัวใหญ่เกินไป
“เบาหน่อยพริมไม่ไหวนะ อย่า... อ๊ะ”
เธอห้ามเขาไม่ได้ เมื่อภาคินไม่อาจหยุดความปรารถนาลงได้ เขาจับสะโพกเธอแน่น ถอนกายออกห่างแล้วกระแทกเข้าหาแรงๆ กายสาวสั่นสะท้านกัดฟันแน่นเมื่อแรงบดอัดเพิ่มความเร็วมากขึ้นและหนักหน่วงขึ้นตามอารมณ์โลดแรงของผู้ควบคุม
“พริมจ๋า รู้ไหมพริมทำให้พี่ขาดพริมไม่ได้ อ่าซ์ ซี๊ด”
ภาคินพึมพำเสียงแตกพร่า ขณะโถมกายเขาหาโถงถ้ำฉ่ำร้อนของหญิงสาวใต้ร่าง แรงตอดรัดทำให้เขาสูดปากลั่น มุดหน้าเข้าหาอกอวบแล้วฟัดมันให้หายคลั่ง เธอรัดเขาแน่นจนเกือบจะกระฉูดแล้ว
“ไอ้พี่คินบ้า สนุกใช่ไหมที่ทำให้พิมพ์เป็นผู้หญิงสองใจ อ๊ะ อย่าสิ”
พริมดาวส่ายหน้าไปมาด้วยความเสียว เมื่อเขาบดอัดลงมาหนักหน่วงกระตุ้นเร้าให้เธอตอบสนอง หญิงสาวจิกปลายเล็บบนบ่าหนา น้ำตาไหลรินอดสูใจ เธอกลายเป็นหญิงร่านให้เขาตักตวงความใคร่อย่างไร้ยางอายที่สุด
“ถ้าไม่อยากให้แฟนรู้ ก็สนองให้ถึงใจพี่สิคนสวย หึหึ”
เขายิ้มร้ายจ้องหน้าเธออย่างคนเป็นต่อ ควบขับพุ่งทะยานเข้าหาร่างงาม ตอกตรึงด้วยลีลาเจนจัด ดุดัน เสียงเนื้อกระทบเนื้อเร่งเร้าให้เขานำพาตัวตนเข้าแทรกเบียดในกายสาว แรงตอดรัดหนุบหนับ ยิ่งทำให้เขาสูดปากโหมกายเข้าหาเธอแบบไม่ยอมพัก บรรเลงบทเพลงพิศวาสแสนเร่าร้อน ชนิดลืมโลก
“พี่คิน... พี่คินขา พริม... ซี๊ดดด”
หญิงสาวครางเสียงสะอื้นเมื่อความเสียดเสียวแผ่ซ่านไปทั่วร่าง มือน้อยขูดข่วนแผ่นหลังหนาระบายความซ่านสยิว เขาทำให้เธอกลายเป็นนางบำเรอโดยไร้ทางตอบโต้ กายสาวถูกใช้เป็นที่ระบายความใคร่ของคนไร้หัวใจ ที่น่าอดสูคือเธอกลับทอดกายให้เขาเชยชมติดใจบทรักราวกับหญิงร่าน ปากบอกว่ารักคู่หมั้นแต่ร่างกายกลับสะท้านไหวไปตามแรงสวาทของอีกคน กายสาวโยกขยับสอดประสานรับแรงตอกอัด คุ้นเคยกับจังหวะลีลารักของเขาอย่างน่าละอาย ยามถูกเขาครอบครองเธอดิ้นเร่าด้วยความสุขสม แตะขอบฟ้าดินแดนสวรรค์แทบนับครั้งไม่ถ้วน
“ยอดมากพริมจ๋า รัดแน่นเหลือเกิน อ๊าซ์”
ภาคินมองใบหน้างามด้วยแววตาหื่นกระหาย ลดสายตาลงยังทรวงอวบที่กำลังกระเพื่อมไหว ยิ่งน้ำลายสอจนต้องก้มหน้าลงไปฟัดให้หายอยาก ขยับรั้งเธอให้ลุกขึ้นนั่งทับบนหน้าขา กระเด้งเอวเข้าหาไม่หยุดพัก ขณะละเลงลิ้นบนปลายยอดทรวงอวบ พอเขาผ่อนแรงลงเธอก็ขยับเป็นฝ่ายโยกโยน ความเสียวจึงต่อเนื่องไม่ขาดตอน ไม่เสียแรงที่สั่งสอนมาตลอดสามเดือนที่ผ่านมา เธอร่านร้อนได้ใจเขานัก เขาจะทำให้เธอตกเป็นทาสสวาทของเขา แบบถอนตัวไม่ขึ้นเลยทีเดียว
“เก่งมากคนสวย แบบนั้นแหละ กระแทกลงมาเลย”
ภาคินเอนกายลงนอนราบกับพื้น หลังจากฟัดทรวงคู่งามจนหนำใจ ปล่อยให้จ๊อกกี้สาวโยกขย่มบนร่างเขาเต็มความสามารถ เธอเก่งเรียนรู้ไว สร้างความสุขให้เขาถึงจุดสุดยอดได้ทุกครั้งที่ เสพสม กายสาวขาวผ่องราวกับผิวไข่มุก เรือนร่างเย้ายวนเด้งโดดโยกส่าย ประทุมคู่งามกระเพื่อมไหวราวกับติดสปริง
- Writer
