ตอนที่ 2.

1050 Words
ในคืนนั้นเธอแทบจำอะไรไม่ได้ แต่พอตื่นขึ้นมาบนเตียงพร้อมกับเขาด้วยร่างกายที่เปลือยเปล่าทั้งคู่ ทำให้เธอตกใจและเสียขวัญจนร้องไห้ “ร้องทำไม เป็นเมียพี่มันน่าเสียใจขนาดนั้นเชียว” มือหนาเชยคางมนให้มองหน้า “ทำไมพี่คินทำกับพริมแบบนี้ พี่ก็รู้ว่าพริมมีคู่หมั้นแล้ว และกำลังจะแต่งงานกันอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า อย่ามาแตะต้องพริมนะ พริมเกลียดพี่” เธอปัดมือเขาออก ขยับถอยหนี แต่ถูกเขาจับกดลงบนที่นอน ร่างหนาคร่อมทับเธอไว้ทั้งตัวไม่ให้ดิ้นหลุด ใบหน้าหล่อเหลาระบายรอยยิ้มร้ายกาจ “เกลียดพี่เหรอ แล้วใครกันร้องครางลั่นห้องเมื่อคืน พี่คินคะ พี่คินขา พริมรักพี่คิน แรงๆ หน่อย พริมชอบ” เขาดัดเสียงล้อเลียนเธอ “ไม่จริง พี่คินโกหก พริมไม่มีทางทำแบบนั้น” พริมดาวหน้าแดงก่ำด้วยความอับอาย ส่ายหน้าปฏิเสธเสียงหลง “อยากดูหลักฐานไหม ว่าพริมร้อนแรงแค่ไหน” ภาคินเหยียดยิ้มหยัน ขณะขยับลุกขึ้นหยิบมือถือบน     หัวเตียงเปิดคลิปวีดีโอส่งให้หญิงสาวดู อาการเบิกตาค้างตัวสั่น น้ำตาไหลพรากทำให้เขาหัวเราะลั่น “ฮะ ฮะ ฮะ จำตัวเองไม่ได้เหรอพริม ถ้าพี่แยกไม่ออกว่าสาวบริสุทธิ์เป็นยังไง พี่คงคิดว่าพริมเชี่ยวชาญเรื่องนี้แน่ ดูสิ... พริมขย่มพี่อย่างกับจ๊อกกี้มืออาชีพ” เขากดเพลย์ภาพให้เธอดูจังหวะที่เธอกำลังโยกขย่มอยู่เหนือร่างแกร่งด้วยลีลาร้อนแรงราวกับนางยั่ว “ซี๊ด พี่คิน... พริมมันส์เหลือกัน โอ้ว มันเสียวมาก อ๊าซ์” เสียงกรีดร้องครวญครางของหญิงสาวในคลิป มันเป็นเสียงของคนที่กำลังร่านสวาทอย่างหนัก ใบหน้างามแหงนเงยสูดปากลั่นขณะกระแทกตัวโยกขย่มเข้าหาแท่งทองของชายหนุ่มใต้ร่าง ราวกับมันคือสุดยอดปรารถนาของเธอ “พริมจ๋า เยี่ยมมาก แรงดีจริงคนสวย โอ้วพี่จะไม่ไหวแล้ว” “พริมก็ไม่ไหวแล้ว ซี๊ด พี่ใหญ่มากคับไปหมด กรี๊ดดด” พริมดาวหน้าซีดเผือด เบิกตากว้างมองดูบทรักของเธอกับภาคิน จนทนดูต่อไม่ไหวปาโทรศัพท์ทิ้ง แล้วเอามือปิดหน้าตัวเองด้วยความอับอาย “ถ้าแฟนพริมเห็นลีลาร้อนๆ ของพริม เขาจะประทับใจแค่ไหนน้า อาจจะเร่งงานแต่งให้เร็วขึ้นก็ได้ คิดว่าไง” ภาคินก้มลงมากระซิบข้างๆ หูหญิงสาว ทำเอาพริมดาวรีบเงยหน้าด้วยความตกใจ “อย่านะ อย่าให้พี่ธันรู้ พี่ธันต้องเกลียดพริมแน่ ฮือ” พริมดาวปล่อยโฮลั่น กลัวเหลือเกินว่าภาคินจะเอาเรื่องนี้ไปบอกคู่หมั้นหนุ่ม เธอรักธันวามากไม่อยากทำให้เขาต้องผิดหวัง อีกทั้งครอบครัวของเธออีกล่ะ จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน หากคลิปนี้เผยแพร่ออกไป “ไม่อยากให้แฟนรู้ ก็แค่ยอมตามใจพี่ ทำได้ไหม” ภาคินเชยคางหญิงสาวให้สบตา เขายิ้มเมื่อเห็นเธอ     พยักหน้ารับอย่างจำยอม และนั่นก็ทำให้เขากลายเป็นเจ้าชีวิตของเธอ “มาหาพี่ที่คอนโดเดี๋ยวนี้ พี่ต้องการพริม หรืออยากให้พี่ส่งคลิปของเราไปให้ไอ้ธันวาดู” เขาใช้มุกเดิมข่มขู่เธออีกแล้ว “แต่ช่วงบ่ายพริมต้องไปลองชุด มันมีรอยไม่ได้เดี๋ยวพี่ธันสงสัย” พริมดาวปาดน้ำตา หาข้ออ้างที่คิดว่าเขาจะยอมปล่อยเธอไป บทรักของภาคินดุเดือดเร่าร้อนเสมอ เขาจะกินเธอหลายรอบจนกว่าจะอิ่มถึงยอมปล่อยเธอกลับ บางครั้งจะทำรอยไว้เต็มหน้าอกของเธอ วันนี้เธอต้องลองชุดแต่งงาน อาจจะมีคนเห็น   รอยรักที่เขาฝากไว้ “กลัวมันรู้มากหรือไง ดีให้มันรู้ตอนนี้เลยเป็นไง ถ้าไม่มาหาพี่ในครึ่งชั่วโมง พี่จะส่งคลิปให้แฟนเธอดู!” พูดจบเขาก็วางสายไป พริมดาวตัวสั่นแทบทรุดกับคำขู่นั้น รู้ว่าเขาทำจริง ภาคินไม่ใช่คนที่ชอบขู่ และเธอก็ไม่เสี่ยงกับเรื่องนี้เด็ดขาด “พี่ธันพริมขอโทษ” พริมดาวปาดน้ำตาทิ้ง ก่อนจะรีบเดินทางไปตามคำสั่งของภาคิน โดยไม่รู้ว่ามีใครคนหนึ่งกำลังสะกดรอยตามเธออยู่!       ครึ่งชั่วโมงต่อมาพริมดาวก็มาปรากฏตัวที่หน้าห้องพักของภาคิน เขาเปิดประตูต้อนรับเธอสู่วิมานเพลิงด้วยรอยยิ้มสาใจ ไม่ต้องพูดพล่ามถ่วงเวลา ชายหนุ่มก็ดึงร่างงามมากอดไว้ บดริมฝีปากบนเรียวปากอิ่มอย่างกระหายจัด ครั้งสุดท้ายที่เจอกันก็ร่วมอาทิตย์ ก่อนที่เขาจะเดินทางไปต่างประเทศ เวลานานแบบนั้นทำให้โหยหิวเธอยิ่งกว่าเดิม ภาคินจึงไม่เสียเวลาอันมีค่า เขาตะโบมจูบริมฝีปากหวาน ตวัดปลายลิ้นกวาดความหวานฉ่ำไปทั่วโพรงปากน้อย เมื่อเธอจูบตอบเขาก็ยิ่งโหมแรงสวาทให้ลุกฮือ ราวกับราดน้ำมันบนกองเพลิง “เบามือหน่อยค่ะ เดี๋ยวเป็นรอย” พริมดาวร้องขอ เมื่อเขาเริ่มไต่ริมฝีปากลงมายังอกอวบของเธอ ภาคินติดใจส่วนนี้ของหญิงสาว เขาจะฟัดมันราวกับสุนัขฟัดลูกบอล ริมฝีปากร้อนอมยอดทรวงสีหวานดูดกลืนราวกับทารกหิวนม ปลายลิ้นตวัดไล้เลียสลับกับขบเม้มแรงๆ ทำเอาเสียวจี๊ดจนต้องร้องครางออกมา “อ๊ะ ซี๊ด พี่คินเสียวค่ะ” มือน้อยขยุ้มผมดกหนาของเขา แอ่นหน้าอกให้เขาดื่มกินสะดวกขึ้น พริมดาวหลับตาแน่นกรีดร้องความเสียดเสียวแผ่ซ่านไปจากริมฝีปากร้อนผ่าวเข้าสู่กายสาว ร่างงามบิดส่ายยามถูกปลายนิ้วบี้คลึงจุดอ่อนไหว ริมฝีปากของเขาพรมจูบไปบนผิวนุ่มๆ ดูดกลืนความหวานหอมจากทุกๆ อณูของร่างงาม
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD