Chapter 8: Haplos

1979 Words
“s**t! Mabuhok talaga!” bulong ng isipan ko. Kitang–kita ko talaga ang kaniyang naghuhumindig na p*********i at parang tandang iyon na panlaban sa sabong! “Ano! Kuwik–kuwik pa ba ‘tong native na texas ko, ha? ACcepted pa sana kung ostrich dahil malaki ‘yon! Kaso, sa kuwik–kuwik mo naman ipinares ang submarine ko,” segunda niya sa akin. “Mabuti nga at hindi sa itlog ng butiki. Saka, lumabas ka na nga! Ang dami–dami mo na namang sinasabi, eh!” gagad ko. “Aminin mo na kasi na gustong–gusto mo ring mahawakan ito. Look! Ayaw mong bitawan, oh! Pinipisil–pisil mo pa!” natatawang aniya, kaya naman binitawan ko na agad ang t**i niya. “Ang bastos–bastos mo talaga, Winston!” gagad ko. Pinamulahan pa ‘ko ng mukha dahil totoo rin naman kasi sinasabi niya na pinipisil–pisil ko ang texas niya. Siyempre, matigas iyon, kaya mesherep telegeng pisilin. “Hindi ko ‘yan pinipisil! Tinitingnan ko lang kung hinog na—este kung ano na! Basta, ang bastos mo!” gagad na irap ko. Tumawa siya nang malakas at napahawak pa ‘ko sa pinto dahil inilapit niya ang kanyang mukha sa akin. “Bastos na kung bastos, Ms. Rodriguez! But, One thing I know is that nag–e–enjoy ka rin naman sa kabastusan ko,” sambit niya sa akin at muling tumawa nang malakas habang pinagsu–sway niya ang kaniyang p*********i sa aking harapan. “Para kang timang, Winston! Lumabas ka na nga para makaligo na ‘ko,” pagtataboy ko sa kanya. “Kung panoorin din kaya kita, like what you did earlier tapos hihilurin ko rin ‘yang likod mo patungo sa kanal mo,” ngisi niya sa akin. “Kanal? Tsk! Huwag na! Alam ko na ‘yang iniisip mo, Winston, kaya mabuti pa na lumabas ka na at nang makaligo na ako dahil giniginaw na ‘ko, eh,” protesta ko. “Then, yakapin kita habang naliligo ka para hindi ka ginawin,” muling ngisi niya sa akin. Pinasadahan pa niya ako nang tingin, kasabay ng pagbasa niya ng kanyang labi gamit ng kanyang dila. “Para kang manyak sa kalye! Manyak na gurang! Saka, hindi ko kailangan ng yakap mo dahil alam ko gagawin mo at baka lalo akong hindi makaligo kung ‘yon ang gagawin mo,” gagad ko. “Arte mo talaga, ano? Todo nga paghawak mo sa texas ko, tapos gan’yan mo ‘ko kung ipagtabuyan. Kapag ito nagtampo sa ‘yo, lagot ka at magdadala ito ng cull chicken,” natatawang aniya sa akin. “Kahit ano pang klaseng manok ang dalhin mo, wala akong paki! Baka, itinola ko pa at baka, pati iyang texas mo’y ilaga ko!” segunda ko. “Okay lang, basta’t nakalaga sa looban ng matris mo,” aniya sabay tawa na naman nang malakas. “Ano, game ka ba na maglimlim ako sa mainit mong disyerto? Kaso, baka maging inihaw naman itong texas ko kung sakali,” muling ngisi niya sa ilang beses na pagkakataon. “Ano ba sa tingin mo ‘yang ano mo? Maputi? Tsk! Kasing itim nga ‘yang ng puwet ng kaldero namin,” segunda ko. “Kahit hindi tisoy ‘tong texas ko, paborito naman ‘to ng lahat! Makalabas na nga at baka matuka pa kita!” gagad niya at lumabas na siya. “Baliw talaga! Ginawa pa niya akong disyerto! Saka, malaking itlog ba ‘yong kaniya? Mukha lang kuwik–kuwik!” kausap ko pa sa sarili ko. Napalunok pa ako dahil pakiramdam ko’y hawak ko pa ang kaniyang kwik–kwik. Ni–lock ko ang pinto ng banyo dahil baka bigla siyang pumasok dito. Naghubad ako at naligo na ako. Pagkatapos ay tinawag ko si Winston dahil tapos na ako. Useless din naman na isinarado ko ang pinto dahil tinawag ko siya. “Yes, My love,” narinig kong sambit niya sa labas. Himala na hindi honey ang tawag niya sa akin. ‘Yong roba, paabot ako,” saad ko. “Buksan mo ‘tong pinto para maibigay ko ‘tong roba mo,” aniya sa akin. “Sige, pero huwag kang manilip, ha?” pagpapaalala ko. “Kahit hindi ako manilip, nakita ko na hitsura niyan. Alam ko, nakangiti ‘yang clams shell mo,” sambit niya. Napaisip tuloy ako kung ano ‘yong clams na sinabi ni Winston . “Akin na ‘yang roba, Winston,” sambit ko na lang. Binuksan ko ang pinto at sinilip ko siya. Nakasuot na siya ng roba, kaya nakahinga ako nang maluwag. “Pasilip–silip ka pa! Akala mo naman kung sisilipan kita,” gagad niya. “Mabuti na ‘yong nagsisiguro, kaysa naniniguro. Akin na ‘yan at giniginaw na ‘ko. Ilabas mo na ilalaba ko at ipasok mo na kotse mo rito dahil ‘yong phone ko’y nando’n at baka tumawag na si Jayson,” pahayag ko. “Jayson na naman! Kasasabi ko lang na huwag mo siyang banggitin sa akin, ‘di ba?” gagad niya. “At anong gusto mo? Pamangkin mo ang sabihin ko?” gagad ko rin sa kanya. “TSk!” inis na aniya at umalis siya sa harapan ko. Bumuntong-hininga naman ako. Inalis ko ang bra at panty ko at isinuot ko na ang roba. Nilaba ko agad ang mga ito, kasama ng aking suot kanina dahil may washing machine naman dito at ni-dryer upang sa gayon ay matuyo ito at muli kong maisuot. Lumabas na ako. Humina na ang ulan at nasa loob na rin ng bakuran ang kotse ni Winston pero wala naman siya rito sa sala at ang tanging baga lang naming dalawa ang nandito. . Ang sabi ko naman ay hihiram ako ng damit niya. At saka siya naman itong totally nag-offer kanina. “Winston” tawag ko. Tinungo ko ang kuwarto na nilabasan niya kanina. Wala naman siya rito. Muli akong lumabas at nakarinig ako ng kalampag at kusina ‘yon nagmumula. Si Winston pala nandito at nagluluto siya ng hapunan. “Maupo ka at tikman mo ‘to,” aniya sa akin at ibinigay ang sandok na may lamang sabaw. Tinikman ko ‘yon at masarap naman. “Okay na ba lasa?” malambing na tanong niya sa akin. “Okay na,” sagot ko dahil tinolang manok niluluto niya. “Kasing sarap ko na ba?” muling tanong na naman niya, dahilan upang kumunot ang noo ko. “Hindi!” gagad ko. “Ehemmm. . . kamo lang ‘yan. Pero, ano kaya kung itong ano ko, itong native na manok ko na sinasabi mo ang ipatikim ko, sa ‘yo,” kindat niya. “Baka, lalong hindi ‘yan masarap! At hindi agad ‘yan maluluto ng kalan dahil makunat na ‘yan!” protesta ko. “Sinasabi mo ba na parang culls itong submarine ko, ha? Ba’t hindi mo kaya subukang kagatin ‘to at nang malaman mo kung talagang makunat nga ito,” depensa niya. “Ayoko nga! Baka, maalis pa ngipin ko riyan,” segunda ko. “Tsk! Ginawa mo namang goma itong hotdog ko,” asik niya. Hindi na lang ako sumagot at pinanood ko lang siya. Hinalo niya ang tinola at naglagay siya sa mangkok, saka na rin siya nagsandok ng kanin. “Iyong susuotin mo pala, nakalimutan ko,” tapik niya sa kanyang noo. “Sinasadya mo yata, eh!” pang–iirap ko. “Ihanapan kita mamaya dahil sure ako na maginhawa pakiramdam mo ngayon,” ngiti niya sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay. “Natural kasi wala akong suot na pan— dahil sinasadya mo naman talaga na hindi ako ihanapan ng isusuot ko.” “Nawala kasi sa isip ko dahil gusto kong ipagluto na kita dahil kamo na giniginaw ka. Saka, ako lang naman makakikita ng suez canal mo, so you don’t need to worry, My love. Kain na tayo at ikaw naman kakainin ko mamaya,” ngiti na saad niya. “Hmp!” simangot ko. Nakaramdam ako nang gutom kaya nilantakan ko na ang niluto niyang tinola at in fairness ay masarap ito. Kaya naman nakarami ako ng kain. “Hindi halatang nasarapan ka sa luto ko dahil nakailang ulit ka. Pero, hindi ka naman tumataba,” buntong–hininga niya. “Ganito talaga mga sexy. Kumbaga sa Ms. Universe ay pambato ako,” pagmamalaki ko. “Gan’yan ba? Pambato o babatuhin ka nila?” napapailing na aniya. “Ewan ko, sa ‘yo! Dalian mo na dahil maghuhugas na ‘ko ng plato at ng makapaglaba na ako habang may time pa,” pahayag ko. “Subuhan mo na lang kaya ako para ganahan akong kumain,” sambit niya. “Ayoko nga! Okay lang sana kung ikaw si Jayson, kaso hindi naman! At saka, ang layo ng laylayan mo sa kanya dahil tingnan mo, bata pa siya. Pero, ikaw. . ? Eiw!” gagad ko dahilan upang matahimik siya. Sumeryoso ang mukha niya, kasabay ng pagbuntong-hininga niya at tinitigan niya ako. Ibinaling ko tuloy ang tingin ko sa platong pinagkainan ko dahil alam kong na-offend ko siya. “Matanda pala tingin mo sa ‘kin, pero ba’t ka pumatol? Ba’t ikaw itong lumapit para halikan ako at ikaw pa itong nagbigay mismo ng virginity mo? Pero, si Jayson na halos kaedad mo lang, ba’t tinanggihan ka niya sa kama, ha? Dahil lang sa virgin ka? O, ang totoo niyan ay hindi ka naman talaga niya gusto!” seryosong aniya, dahilan upang tumingin ako sa kanya. “Hindi totoo ‘yan kasi binalikan niya ako!” segunda ko. Tumayo na ako at niligpit ko na ang pinagkainan namin sa lababo dahil tapos na siya. Nakaramdam tuloy ako ng inis dahil sa sinabi niya. Dumaan si Winston sa likuran ko at narinig ko na lang siyang sumigaw, dahilan upang lingunin ko siya. At kita ko ang umbok ng p*********i niya na nasa loob ng suot niyang roba at tiyak ko na wala siyang suot na briéf. Shocks! Iyon talaga napansin ko. “What! No! I gave him a few weeks to fix it, but what fvcking happened!! And that is not a reason why Felix doesn't want to agree to his offer! So, tell that stup¡d man that if he doesn't do his job, I'm gonna fvcking kill him!” galit na sambit niya sa kausap at halos ibalibag niya ang hawak niyang phone. Ako tuloy ang natakot sa inaktong iyon ni Winston. Tumingin siya sa akin, kaya naman agad kong binawi ang tingin ko dahil sa p*********i niya ako nakatingin. Ipinagpatuloy ko na lang ginagawa ko nang lumapit siya sa akin. “Why are you looking at my c0ck? Nalalakihan ka ba, ha? Hm. . . ” malambing na saad niya at hinalik-halikan niya ang batok ko. Kanina, galit siya sa kausap niya. Anong nangyari ngayon at mabait naman siya sa akin? Iniyakap niya ang isa niyang kamay sa baywang ko, habang ang isang kama’y koy nararamdaman ko na humahaplos sa bandanmg puwetan ko. “Wi–Winston,” usal ko. “I’m fvcking hotheaded, Love. But, when I saw, you. . . my mood changed immediately. Can you hug me?” Tila bata siyang nakikiusap, kaya parang naawa tuloy ako dahil sa boses niya. “Please, Love,” sambit pa niya. Humarap ako sa kanya. Napalunok pa ako dahil hinawakan niya ang tali ng roba ko at dahan–dahan niyang inaalis sa pagkatatali ito. “Wi–Winston,” muling usal ko. Pakiramdam ko’y hihigupin niya ako dahil sa hininga niya. “Huwag mo ‘kong pigilan, please. I want to do this again. . . again and again, Love,” pausang aniya, sabay siil ng mainit na halik sa aking labi nang marinig namin ang boses ni Jayson.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD