Wild Night With My Boyfriend's Uncle(SSPG)

RIDA “Uhh,” ungol ko dahil sa kakaibang ginagawa ni Jayson sa aking katawan. “Masarap, Honey?” ngisi na tanong niya nang tumigil siya sa paghalik sa akin. “Ma–May asukal ba ang labi ko para sabihin mong masarap?” sarkastiko na sambit ko. “Wala, pero masarap ang labi mo, eh. Mas masarap kaysa sa asukal,” ngisi na aniya at muli akong hinalikan pababa sa leeg ko, sa aking dibdib, kasabay ng pagpisil–pisil niya sa korona ng bundok ko. At naramdaman ko ang tila matigas na bagay na tumutusok sa aking tiyan. “Sa–Saglit lang, Jayson. Um, kasi–kasi gusto na yata akong espadahin ng samuray mo. Baka, mapunit pa ang suot ko rito’y uuwi akong naka–panty lang,” sarkastiko na sambit ko. Nakasuot lang ako ng bestida dahil ito ang sinabi niyang isusuot ko. Sabagay dahil date namin ngayon. “Ayaw mo niyon, para presko ka,” saad niya sa akin. “Presko? Baka makita ako ng mga kanto sa aso ay habulin pa ako,” segund ko. “Then, punta tayo sa motel,” ngisi niya at hinila niya ako pasakay ng motor niya. “Kumapit ka sa tainga mo!” saad niya. “Nakakapitan na pala ang tainga ngayon,” wala sa sariling banggit ko. Humawak naman ako sa tainga ko nang bigla niyang paandarin ang kanyang motor dahilan upang mahulog ako at at mukha akong palakang nakatihaya. Mabuti na lang at nasa damuhan pa kami. “Ang sakit ng tumbong ko, Jayson!” reklamong sambit ko. “Mamaya, hindi lang tumbong mo ang sasakit, kundi pati na rin iyang padulasan mong maitim!” ngisi niya at binasa pa niya ng laway ang labi niya. Inalalayan niya akong makasakay. “Sa akin ka na humawak, huwag na sa tainga mo,” gagad niya. “Kamo kasi, hahawak ako sa tainga ko. Ako naman si sunod–sunuran sa ‘yo, humawak din ako sa tainga ko,” gagad ko. “Ba’t kasi masunurin ka,” asik niya. “Siyempre, mahal kita kaya sumusunod ako sa ‘yo,” sambit ko. “Ehh, ba’t ngayon ka lang umuwi? Magdadalawang taon na tayong mag–on pero parang nasa abroad ka.” Tila parang nagtatampo sa akin si Jayson kaya niyakap ko siya. “Nasa abroad naman talaga ako dahil sa España Manila ako nakatira. Ano ba ‘yong España? Hindi ba’t espanyol ‘yon? Kaso, mga pinoy nakatira doon,” sarkastiko na sambit ko. “Iba naman ‘yang sinasabi mo. Sa Maynila ka lang nagtrabaho at taga rito ka sa Tarlac. Ilang oras lang ang biyahe, pero kung umuwi ka, taon!” inis na saad niya. “Magtaka ka, kung minuto lang kung umuwi ako rito! At saka, alam mo naman ‘yong amo ko sa siyudad. Naging bulag siya at siyempre, hindi ‘yon makakikita. Kaya, hindi ako puwede na basta–basta umuwi na lang dito. Mabuti nga at pinayagan na akong magresign dahil gusto kong magtapos ng pag–aaral,” saad ko. “Ang sabihin mo, type mo ‘yong boss mo!” gagad niya. “May asawa na si Sir Thomson at masaya na siya sa kuweba—este kay Donna. Kaya, panahon na rin para tayo naman,” ngiti na sambit ko. Ngunit buntong–hininga lang ang tanging narinig ko sa kanya. Binaybay na namin ang daan patungo sa motel. At sa bako–bako pa niya idinaan ang motor niya, kaya naman pati ang kimerot ko ay nagbo–bounce din, hanggang makarating na kami rito sa motel at dito ko na matitikman ang maugat na pinkish hotdog na sinabi ng pinsan ko. Subalit hindi pa man din kami nakapapasok sa loob ay sinunggaban niya na agad ako nang halik, kaya naman nag–untugan ang mga ngipin namin dalawa. “Baka, mabungal na ako sa halik mo,” sambit ko. “Hindi,” ngisi niya sa akin at muli niya akong sinunggaban ng halik. Pumasok kami sa kuwarto, sabay tulak sa akin sa kama, at dumagan siya sa akin. “Magwre–wrestling ba tayo, Honey?” ngisi ko. “Oo, dahil wre–wrestling–in kita sa sarap!” may pagnanasang sambit niya. “Wala naman tayong referee at gloves, kya papaanong wrestling ang gagawin natin? Saka, sarap ba makukuha ro’n, hindi sa sakit sa katawan,” untag ko. “Kakaibang sarap ‘yon, Honey!” muling ngisi niya sa akin. Ganito pala si Jayson Mallaswa. Lagi siyang nakangisi na parang si Johny Bravo. Hinalikan niya ang leeg ko, dahilan upang matawa ako dahil nakikiliti ako. “Umungol ang gawin mo, hindi tumawa,” inis na aniya. “Nakikiliti kasi ako, eh!” saad ko. Ganito pala kasi ang hinahalikan. Akala ko pa naman, masarap! Eh, hindi naman, kundi kiliti lang nararamdaman ko dahil may bigite siya. Tumayo siya at isa–isa niyang inalis ang saplot niya, dahilan upang kabahan ako. “A–Anong gagawin mo, Honey? Gi–Ginagaya mo ba si machete?” nakapikit na sambit ko pero nakabuka ang isa kong daliri. “Mukha naman talaga akong machete dahil sa mala–monay na abs ko,” ngisi niya. “Mala–monay ba ‘yan? Mukhang putok ‘yan, eh!” gagad ko. “Alisin mo na ‘yang kamay mo dahil useless na nakapikit ka! At maghubad ka na,” utos niya sa akin. “Maghuhubad? Um, gagawin na ba natin ang ano– ang pangmalakasang whistle bomb ng taon? Uunahan na ba natin ang new year?” wala sa sarili na sambit ko. “Mahina ang whistle bomb, Honey. Parang utot mo lang ‘yon. Kaya, ang gagawin natin ay missile bomb. Iyong pangmalakasang bomba ng Pilipinas at tiyak kong magigiba ang kamang ito, kaya bilisan na natin para makarami tayo ng ani,” muling ngisi niya sa akin. “Palay na pala ako ngayon,” bulong ko. Bumangon ako. Ibinaba ko ang zipper ng bestida ko sa gilid nang siya na mismo ang maghubad nito. “Ang tagal mo!” reklamo niya. Humiga siya sa kama. “Romansahin mo ‘ko, Honey dahil alam kong expert ka rito. Galing ka sa Maynila kaya tiyak kong alam mo ang 69,” pausang aniya sa akin. “Alam ko naman talaga ang 69,” sambit ko. Kumuha ako ng ballpen at isinulat ko ang 69. “Ito ang numerong 69. Sais–nuwebe sa huweteng,” ngisi ko. Huminga siya nang malalim. “Okay, we’ll do that later, Honey. Kiss me, then svck my dîck.” “Svck? Narinig ko ‘yan kay Boss Thomas, ah! Lalagyan ko ng medyas ‘yang dîck mo? Teka, ano ba ‘yang dîck? Baka naman duck ibig mong sabihin at ilalagay ko ‘yon svck sa—” “Shît! What I mean is isubo mo ang dîck ko! Ang sawa ko!” Nagagalit na siya, kaya kinabahan na ako. “Wala naman akong nakikitang sawa mo, eh! Uod ang nakikita ko,” depensa ko. Hindi ko kasi narinig ‘yong sawa sa pinsan ko. “Damn! Akala ko ba, ang tagal mo sa Maynila! Ba’t hindi mo alam ang d**k at ang svck, ha! Akala ko, expert ka sa sxx, pero katangahan pala ang alam mo!” gagad niya. “oO! Alam ko ang six! Ito, number 6!” sambit ko at talagang iginuhit ko pa ang numerong 6. Bumangon siya. Namaywang siya at lumapit sa akin. “Birhen ka ba, ha!” halos pasigaw na tanong niya. “oO. Bi–Birhen pa ‘ko. Ba–Bakit? A–Anong problema kung birhen pa ‘ko?” nauutal na sambit ko. “Fvck! I hate virgin! Ang gusto ko ay expert sa sxx! Iyong roromansahin niya ako!” gagad niya. “Then, roromansahin kita,” mabilis na sabi ko. “No! Dahil break na tayo!” asik niya sa akin. “Hi–Hindi, Honey. ‘Di ba kamo’y mahal mo ‘ko todo–todo at walang preno? Pero, anong nangyari at gusto mo nang makipag—” “Don’t talk! You're a virgin! At iyan ang ayoko sa babae, so let’s break!” may awtoridad na sambit niya. Nagbihis na siya at lumabas na siya ng pinto. “Bumalik ka rito, Jayson!” sambit ko. Pero, hindi niya ako nilingon. Isinuot ko na ang bestida kong hinubad ko at lumabas na rin ako. Wala na ang motor ni Jayson dito, kaya tiyak kong umalis na ito. “Walang hiya ka, Jayson!” naiiyak na sambit ko. Naglakad na ako paalis sa motel na ito. “Loko! Tinanggihan ba naman niya ang virgîn! Anong gusto niya, iyong kasing luwang ng butas ng panty ng kapitbahay namin na nakasabit sa sampayan!” kausap ko sa aking sarili. Wala akong pakialam kung naririnig ako ng mga taong nakasasalubong ko. Ang sakit ng ginawang ito ni Jayson sa akin. Porke, birhen ako ay nakipagbreak siya sa akin. At porke hindi ko alam ang pinagsasabi niyang svck ay nagalit na! “Gusto kong uminom ngayon! Para pagdating ko sa bahay ay tulog na ‘ko. Talagang sobrang sakit, Kuya Freddie! Ang sakit–sakit!” garalgal na sambit ko. Nagtawag ako ng traysikel. “Saan ka, Ineng?” “Sa malapit na bar ho. Sa Brgy. Makeke,” sambit ko. SUmakay na ako at hindi ko talaga maiwasang hindi umiyak dahil kahit hindi kami masyadong nagkikita ni Jayson ay mahal ko siya. “Umiiyak ka ba, Ineng?” tanong ng traysikel drayber. “Tumatawa ho, ako,” sarkastiko na sagot ko. Nakikita na kasi na umiiyak ako ay magtatanong pa kung umiiyak ako. Pinaandar na nito ang traysikel at walang kensi minuto ay nandito na kami sa bar. Nagbayad ako. At nagpasalamat dito, saka na ako pumasok sa loob ng bar. Gusto ko sanang tawagan si Pepper kaso, nasa Manila ang tomboy na ‘yon at may inaayos. Ang daming tao rito at ang iba ay lasing na. Pumunta ako sa counter. Umupo ako at tinitingnan ko ang mga alak. Pero, baka nakatago ang gusto kong inumin. “Sir Pogi, may pulang kabayo ba kayo?” tanong ko. “Kuh, Ma’am, sa tindahan ho kayo bumili dahil wala kami niyon. At mga dilaw na alak ang mga nandito. Mga imported,” pahayag nito. “oO, kayo lang ang lokal!” gagad ko. “Order ho ba kayo, Miss para alam ko at ng makapagserve pa ako sa iba,” anang bartender. “Bigyan mo na lang ako ng kahit anong alak diyan. ‘Yong makalilimutan ko ang guwapong boyfriend ko,” saad ko. Tinitigan ako ng bartender. “Hindi ka nagbibiro, Miss na guwapo ang boyfriend mo?” “Bakit? Ang panget ko ba, ha! Akala mo naman kung ang pogi mo, eh, kamukha mo si Richard,” gagad ko. “Richard Gomez?” ngiti nito. “Richard Poon!” gagad ko, dahilan upang magkamot ito ng ulo. Narinig ko namang may natawa sa joke ko, kaya naman nilingon ko ito. “May nakatatawa?” gagad ko sa kanya. “Ha? May sinabi ka, Miss?” untag niya at lumingon din siya sa akin. “Iyang sipon mo, patulo na,” dagdag pa niya, kaya naman hinawakan ko ang ilong ko at totoo ngang may sipon ako. Inirapan ko lang ang lalaking katabi ko, pero in fairness ay may hitsura ito. Pero, mas guwapo pa ang Jayson Mallaswa ko. “Heto na ang alak n’yo, Miss,” ngiti nito sa akin at ibinigay ang isang basong alak. “Salamat,” tipid na sambit ko. Sinimsim ko ito. “Shît!! Kasing pait ng pagmamahal sa akin ni Jayson,” sambit ko. Pagak akong ngumiti dahil naalala ko na naman ang Jayson na ‘yon. Tinungga ko na ang alak sa baso at um–order pa ako ng isa pang alak, hanggang makaapat ako at nag–iiba na ang paningin ko at nahihilo na ako. “Kuh, Miss. Lasing na kayo. Magbayad na kayo dahil baka kagaya n’yo rin ang iba na lasing na, tapos umuwing hindi nagbayad sa amin,” paalala ng bartender sa akin. “Magbabayad na ‘ko, pero bigyan mo pa ‘ko ng isha pa,” sambit ko sa lasing na boses. Humugot ako ng pera sa bag ko at ilalapag ko na sana ang pera nang hawakan ng lalaking katabi ko ang kamay ko. “Ako na magbabayad, Miss at itago mo na ‘yang pera mo. Um, BOss, huwag mo nang bigyan ang alak ‘to dahil lasing na,” saad ng lalaking katabi ko. Ito ‘yong tumatawa kanina. May sayad yata utak nito. “Paki mo ba kung lashing na ‘ko, ha! Tatay ba kita, ha! Sa gusto kong magpakalashing dahil tinanggihan ako ng boyfriend kong makipagtalik sa—” Hindi ko naituloy ang sasabihin ko dahil binuhat ako ng lalaking katabi ko palabas ng bar.