Wild Night With My Boyfriend's Uncle(SSPG)

Chapter 6: Waitress and Maid

“Ano ba, Winston!” gagad ko nang pakawalan niya ang labi ko. Lumayo siya sa akin at sinuntok niya ang pinto.

“He’s fvcking asshole! At ngayon ko napagtanto na habang ka–sxx mo ko’y siya ang iniisip mo dahil honey ang tawag mo sa kanya!” sigaw niya sa akin.

“Ano! Saan mo nakuha ang salitang ‘yan? At hindi ‘yan totoo, Winston!" segunda ko.

“You're a liar! No’ng time na kasama kita nang gabing ‘yon, tinawag mo ‘kong honey, right? At narinig ko ulit ‘yon sa bibig mo ngayon at kay Jayson. Kaya, aminin mo na siya ang iniisip mo habang kasiping mo ‘ko!” matigas na sambit niya sa akin.

“Ipinatawag mo lang ba ako dahil diyan, Winston? Dahil kung oo, lalabas na ako at may trabaho pa ‘ko. Hindi ‘yong ang kitid ng utak mo. Siguro nga dahil wala ka na sa huweteng at kalendaryo, kaya ka nagkagagan’yan. Pero, nasa lotto at bingo ka pa naman, ‘di ba? Eh, ba’t nagkagagan’yan ka? Sign of aging ‘yan, ‘no? Kaya, kung ako sa ‘yo, huwag ka laging nagagalit dahil lalo kang gugurang!” gagad ko.

“Ba’t lagi mong sinasabi na gurang na ako samantalang nakaapat na rounds tayo noong nagsxx tayo, ‘di ba! At napuno ang bahay ko ng ungol mo. Kaya, sabihin mo ulit na gurang ako at nang makita mo na naman ngayon ‘tong tí—t¡ ko! At nang malaman mo kahit wala na ako sa kalendaryo’y, malaman at matigas pa rin ‘to!” maawtoridad na aniya sa akin.

“Hindi ‘yan fried chicken, Winston para sabihin mong malaman! Adidas lang ng manok ‘yang sa ‘yo. Native kumbaga dahil maliit ang laman. Kung fil–am ka sana, baka texas ‘yang sa ‘yo. At kung ganito lang ang pag–uusapan natin, labas na ako,” saad ko. Bubuksan ko na sana ang pinto nang humarang siya rito.

“Native ba kamo?” ngisi niya. Hinubad niya ang kanyang sentron at inalis ang butones ng pants niya, dahilan upang manlaki ang mga mata ko. “Baka, magulat ka na lang kapag nakita mo at ikaw na mismo ang kusang tumilaok,” aniya sa akin.

“Ako pa ngayon ang titilaok, samantalang ikaw ang tandang!” irap ko.

“At inahen ka naman dahil tumilaok ka nang tumilaok nang gabing magkasama tayo, ‘di ba? Ikaw pa itong may lakas na loob na bumukaka, kahit daanan ng tren ‘yang kabukiran mo,” napangingisi na aniya sa akin.

“Daanan ng tren daw! Okay lang. Hindi katulad mo na dinaanan ng pison ‘yang sa ‘yo dahil kung pagod na’y laylay hawten na!” gagad ko.

“Tingnan natin ‘yang sinasabi mong laylay na hawten dahil baka mapagsasampayan mo pa ito ng damit mo,” ngisi niya sa akin.

Tuluyan niya nang naibaba ang zipper ng pants niya. Kaya, kailangan kong maging kalmado.

“Sampayan daw? Ano ‘yan, alambre? Baka, isang pitik ko lang ‘yan, tiyak kong knock down na ‘yan dahil mabubukulan ang ulo niyan!” segunda ko.

“Then, come closer to me, Honey at pitikin mo nang bumawi sa ‘yo nang tusok ito. At hanggang kaloob–looban mo ang matutusok niya,” muling ngisi niya sa akin.

“Huwag mo nga akong matawag–tawag na honey dahil hindi naman kita boyfriend. Baka, may makarinig sa ‘yo, sabihin na tinutuhog ko kayong mag-uncle,” protesta ko.

“Hindi ba, ha! At anong tawag mo sa ginawa mo? Naghunting ka lang ng mag-uncle,” segunda niya.

Umiling ako. “Huwag mo nang ituloy kung ano man ‘yang binabalak mo, Winston dahil hindi ka nakatutuwa!”

“Nasa loob tayo nang opisina ko, kaya anong pinag–aalala mo?” muling ngisi niya sa akin.

“Ewan ko, sa ‘yo, Winston! Buwang ka na. Kung hindi ko lang talaga kailangan ng trabaho, aalis na lang ako rito. Pero, no choice ako,” gagad ko.

“Ba’t ka pa mag–iinarte? Dahil kung tutuusin, hindi ka talaga matatanggap lalo na at mahigpit si Ms. Flora Wax. Dahil ang gusto niyon ay laging makintab ang mga mesa. Flora Wax nga ‘di ba? At kung kung hindi lang sinabi sa akin ni Jayson ang pangalan mo at hindi niya ipinakita ang picture mo through messenger, hindi ako uuwi rito. Kaso, nakilala kita, kaya, kahit marami pa ‘kong trabaho sa Maynila ay napauwi ako wala sa oras because of you!” gagad rin niya sa akin dahilan upang matigilan ako.

“Alam mo naman pala na boyfriend ko ang pamangkin mo, ba’t tinanggap mo pa ‘ko rito sa restaurant mo? Ba’t hindi ka na lang tumanggi? Saka, hindi mo naman kailangang magalit, ‘di ba? Pero, ang nangyayari, kasalanan ko pa ngayon. Para ano? Para ipamukha sa akin ang namagitan o pinagsaluhan nating dalawa, ha?” sunod–sunod na gagad ko.

“Oo! Para, ipamukha sa ‘yo na ako ang mas may karapatan sa ‘yo!” segunda niya sa akin. Ni–zipper niya ang kanyang pants, hanggang sa kanyang sentron at pahangos siyang bumalik sa kinauupuhan niya. “Pirmahan mo na ‘to,” walang ganang sambit niya.

Humugot ako nang malalim na hininga. At naglakad ako palapit sa mesa niya.

Inilapag niya ang papel sa harapan ko at kinuha ko ‘yon at binasa. Napaawang ang labi ko dahil sa nabasa kong. . .

“Magiging maid mo ‘ko?” nagulat na saad ko.

“Ayaw mo? Binasa mo bang mabuti mga nakasaad riyan at gan’yan ka magreak, ha?” asik niya.

“Maid lang nabasa ko,” irap ko. “Ba’t kasi nakasulat ‘to sa english? Eh, hindi naman ako amerikana. Pahirapan mo pa ‘kong umintindi rito. Alam mo namang hayskul lang tinapos ko, tapos sa english mo isinulat. Ipaliwanag mo na lang mabuti pa,” sambit ko.

Bumuntong-hininga siya. “Diretsahin na kita, Ms. Rodriguez.”

“Alangan namang liliko ka pa! Eh, wala namang daan sa akin,” pamimilosopa ko sa kanya.

“Damn! Makinig ka nga muna at baka itong t¡—t¡ ko idaan ko sa ispalto mong lubak!” gagad niya.

“Lubak daw. Mas lubak pa nga ‘yang sa ‘yo dahil hindi finishing. Saka, ‘kala mo naman kung may paa ‘yang itits mo! Sabagay, may 2 eggs pala ‘yan, kaya ‘yon na ang pinakagulong niya,” segunda ko.

“Yeah, lubak nga, pero sarap na sarap ka naman. Sana, ni–record ko na lang ungol mo, para malaman mong gustong–gusto mo ginagawa ko, sa ‘yo,” irap niya.

“Kaso, hindi mo ginawa!” gagad ko. “Ipaliwanag mo na ‘yang nakasaad sa papel diyan, kaysa sasakit pa ulo ko sa pag–iisip kung anong nilalaman niyan,” saad ko pa.

“Okay. From 10am to 3pm, waitress ka rito sa restaurant ko. Pero buo pa rin ang sasahurin mo. From 3:30pm to 10pm, all around maid ka sa bahay ko at mas malaki ang sasahurin mo roon,” paliwanag niya.

Kumunot ang noo ko. “Hindi mo ba alam maglaba ng brîef mo at magiging all around maid mo ‘ko, ha?”

“Shît! Natural na alam kong maglaba, pero matatawag ka bang all around maid kung hindi ka maglalaba ng private things ko, ha!” gagad niya.

“Tsk! Ang sabihin mo, gusto mo lang akong alilahin. Alam mo naman palang maglaba, pero ba’t kailangan pa na ako maglaba ng briéf mo. Baka, nakawin ko lang ‘yon at ibigay kay tatay ko dahil hindi kayo nagkalalayo ng edad,” sarkastiko na pahayag ko.

“Pero, hindi ko naman siguro kasing–edad ang tatay mo, ano?” inis na aniya.

“Tsk! Mapula–pula lang ang kulay mo dahil sa aircon ka nakatira at gumamit ka ng kojic. Ang tatay ko, bareta lang ng sabon ginagamit niya at pinangsisipilyo niya, kaya maputi pa rin ang ngipin,” sambit ko.

“Anong brand ng bareta ‘yon at ng magamit ko,” aniya.

“Hubad na sabon. ‘YOng walang damit!” mabilis na sagot ko.

“Naglolokohan lang tayo rito. So, ano? Pumpayag ka bang maging maid ko para hindi na ‘ko mahirapan pagdating ko galing trabaho,” pahayag niya.

“Ayoko at okay na ako rito. Baka, gahasahin mo pa ‘ko sa bahay mo,” segunda ko.

“Ayaw mo? Okay lang,” ngiti nito at binawi sa akin ang papel. “Sayang pa naman at 18k ang salary mo sa pagiging maid. Unlike rito na 12k lang at may kaltas pa,” saad niya, dahilan upang mapaisip ako.

“Kahit anong sabihin mo, rito lang ako magtatrabaho. At kung wala ka nang sasabihin, sa labas na ako,” sambit ko. Tumayo na ako at narinig ko pa ang pagmura ni Winston. Ngunit narinig kong nagring ang phone ko, kaya binalikan ko ‘yon sa upuhan at ang kapatid ko ang tumatawag. “Napatawag ka, Ron?” tanong ko.

“Kuh, Ate! Itinakbo namin sa hospital si itay dahil nagsuka na naman ng dugo,” imporma nito.

“Ano! Si–Sige at kayo muna bahala riyan. Umutang muna kayo kay Aling Vilvilita at bayaran ko na lang pag–uwi ko mamaya,” saad ko.

Pinatay ko na ang tawag at ni-text ko na lang kung ilan ang hihiramin nila sa tinadahang pinag–uutangan namin.

Talagang mauubos na ang ipon ko. Lalo na pasukan na naman ng mga kapatid ko.

Hays, saan ko kaya huhugutin ang pambayad ko sa iba pa naming mga gastusin? Lalo na at balak ko pa man ding mag–aral. Pero, edukasyon muna ng mga kapatid ko ang iisipin ko, bago ang sarili ko.

Ibinalik ko ang phone ko sa aking bag at tumingin ako kay Winston.

“I know you need my help, Honey kaya huwag ka nang magmatigas,” aniya sa akin.

Kung tatanggapin ko ang offer niya na maging maid niya’y makapag–iipon na ako at mababantayan ko pa siya lalo na at tinanggap ko ang sinabi ni Jayson na mag–ispiya ako sa uncle nito at iyon ay si WInston.

Huminga ako nang malalim. “Tinatanggap ko na offer mo, Winston.”

“Good. Then, pirmahan mo na ito dahil baka magbago na naman ang isip mo,” aniya.

Bumuntong–hininga ako. Kinuha ko ang ballpen sa kamay niya at nilagdaan ko ang papel na hawak niya.

“You are my maid now, Honey. At ngayong gabi ang umpisa nang trabaho mo sa bahay ko,” ngisi na aniya.

“Ano! Hindi bukas?” untag ko.

“Hindi mo kasi binasa bago ka naglalagda. Ito, oh!” aniya na ipinakita sa akin ang petsa. “So, from now on, makikinig ka sa akin at susunod ka sa mga sasabihin ko. Kung sinabi ko na ayaw kong makipagkita ka kay Jayson ay hindi ka makikipagkita sa kanya. Dahil isa ‘yon sa utos ko na nilagdaan mo,” maawtoridad pa na aniya sa akin dahilan upang mapaawang ang labi ko.

Hindi na lang ako umimik at bumalik na lang ako sa trabaho ko dahil hindi pa tapos na i–train ako ni Ms. Flora Wax.

Pagsapit ng alas tres ay hindi pa bumabalik si Jayson. Tinawagan ko ito at sinabi nito na hindi niya ako maihahatid sa pag–uwi. Ni–chat ko na lang ito na maid rin ako ni Winston at smiley lang ang reak niya. It means na payag naman siya. Pero, kalaunan ay nagreply ito.

“Good, Honey dahil hindi ka na mahihirapan sa pag–ispiya sa uncle ko. At hindi na rin magugutom ang pamilya mo. puntahan na lang kita sa bahay niya dahil nandito pa ako sa barkada ko at nag–iinuman pa kami. I love you.”

Iyan ang chat nito sa akin. Huminga ako nang malalim at napakislot ako nang lumapit sa akin si Winston.

“Let’s go at sumabay ka na sa akin para hindi ka na magpamasahe pa,” aniya sa akin.

“Um, sasakay ba tayo sa kotse mo?” tanong ko.

“Hindi. Uupo lang tayo,” sarkastiko na sambit niya.

“Pilosopo ka!” gagad ko.

“Bumabawi lang ako,” segunda niya. “Get in,” alok niya sa akin nang buksan niya ang pinto ng kotse.

Tumingin pa ako sa kanya, bago ako pumasok sa loob.

Sumunod na rin siya sa akin. Isinuot niya ang seat belt sa akin at hindi sinsadya na masagi ng kamay niya ang dibdib ko. Pero, balewala ‘yon sa kanya. Binuhay niya na ang makina at binaybay na namin ang daan.

Napansin ko na tila babagsak ang ulan dahil ang itim ng langit.

Hanggang makarating kami sa bahay niya’y bumagsak ang malakas na ulan.

“Baba na tayo,” saad niya dahil nakasarado ang gate. Hindi naman bubukas ang gate kung walang magbubukas.

“Ano! Ang lakas ng ulan at baka mabasa ako. Wala pa naman akong dalang damit,” depensa ko.

“Marami akong damit diyan, kaya halika na. Pero, kung gusto mong magstay, rito ka muna,” saad niya sa akin.

“Puwede ka namang bumalik dito, ‘di ba?” untag ko.

“Oo, pero mababasa naman ‘tong loob ng kotse,” aniya.

Bumaba na siya. Binuksan niya na ang gate, kaya sumunod na lang ako sa kanya dahil ayaw ko namang maghintay kung kailan titila ang ulan.

Iniwan ko na lang ang bag ko. Lumabas na ako at natakot pa ako sa kidlat kaya tinakbo ko ang bahay niya.

“Oh, my! Basang–basa na ako,” bulong ko sa aking sarili. Nakita kong pumasok si Winston sa loob, kaya pumasok na rin ako. Bakat na bakat ang katawan ko dahil manipis lang ang suot ko. “Winston!” tawag ko. Hindi ko alam kung saan ang kuwarto niya sa dalawang kuwarto na ito dahil hindi ko na matandaan. “Nasa’n ka ba, Winston Cigarette!” muling tawag ko at nagulat pa ako dahil sa bigla niyang pagsulpot sa harapan ko at hubad na ito.

“I’m here, Honey. At dahil tinawag mo ‘kong cigarette, pauusukan kita gamit ng kakaibang sigarilyo ko. At hindi usok ang lalabas dito, kundi malapot na likido,” ngisi niya, sabay buhat sa akin at dinala ako sa banyo