His Dangerous Touch

HDT 13

MAYA

Pagkasara niya ng banyo ay kaagad niya akong hinubaran. Pero ang isip ko ay naroon pa din sa nakita kong natuyong dugo na nasa attaché case. Pinigilan ko siya nang akmang tatangalin niya ng hook ng aking bra.

“Saan ka galing? Hangang ngayon kasi hindi ko pa rin alam kung ano ba talaga ang trabaho mo. Diba dapat alam ko yun?”

Imbis na sagutin ay siniil niya ako ng halik sa labi at nagawa niyang tangalin ang bra ko. Tumigil siya sa paghalik at pinagdikit ang ilong naming dalawa.

“Isasama kita sa office tomorrow para malaman mo okay?” mahinang sambit niya at muli niya akong hinalikan sa labi. Napa-ungol ako nang bumaba ang kanyang labi sa aking leeg at salitan niyang sinipsip ang aking n*****s. Pati ang kanyang kamay ay nasa pagitan na ng aking hita. Hindi na ako nakapag-isip pa dahil tinatalo ng aking isip ang nararamdaman ko kaya buong pagnanasa na rin akong nagpaubaya sa kanyang nais. Hinila niya ako papasok sa shower at sabay kaming naligo. Akala ko hindi na niya ulit itutuloy ngunit pagkatapos naming naligo ay hinila at pinahiga niya ulit ako sa bed. He was passionately kissing my lips, licking my neck and sucking my breast. While his finger is in my folds. Pinasok niya ang kanyang daliri kaya napaungol ako at napaliyad. Habang ang isa kong kamay ay nakahawak sa kanyang balikat. I still felt sore but I don’t want him to stop. Bumaba ang kanyang labi sa aking puson hangang sa dumako ito sa kanyang pakay.

“Felip!” bulalas ko nang bigla niyang ipasok ang kanyang dila sa loob ko. Habang ang kanyang daliri naman at walang tigil sa paglalaro sa aking c******s. It was so good! I felt my release at mas pinagbuti pa niya ang pagsimot sa aking katas. Nanginig ang hita ko. Sensitibo pa rin ito ngunit handa na siyang pumasok sa akin. Napasinghap ako when he started to enter his manhood.

Nakagat ko ang ibabang labi at napahawak ako sa kanyang beywang. Dahil naramdaman ko na naman ang kirot at hapdi.

“Ahhh! s**t!” mura niya nang magsimula siyang bumayo. Siniil niya ako ng halik at unti-unting nawala ang sakit hangang sa sumasabay na rin ang aking katawan sa bawat pagbayo niya. Pagkatapos ay tinalikod naman niya ako at pumasok siyang muli.

“Ugh!!! Ang sarap sige pa…” ungol ko na halos magpatirik sa aking mata sa madiin niyang pagsagad.

“I was thinking of you Maya!” Bulalas niya at napaungol din siya. Ako din naman namiss ko siya kahit ilang oras lang kaming hindi nagkita.

Hinila niya ang balakang ko at napakapit ako sa makapal na sapin. Buong din siyang bumayo habang nakahawak sa aking dibdib. Rinig ko pa ang pagsasalpukan ng aming mga katawan dahil sa bawat pagdiin niya hangang sa bumilis at sumagad na rin siya. At tuluyang nilabasan. Hingal na bumagsak siya sa likuran ko.

Nang makapaglinis na kami ng katawan ay nahiga na ulit kami sa kama. Nakahiga ako sa kanyang braso at nakatingin ako sa kanya.

“Why?” namumungay ang mata na tanong niya sa akin.

“Sabi mo isasama moa ko bukas diba? Anong oras tayo gigising?” usisa ko dahil kanina maaga siyang umalis.

“Eight alis na tayo.” Sagot niya sa akin. Kinintalan niya ako ng halik sa labi at mas hinigpitan ang yakap.

“Felip?”

“Hmmm?”

“Gusto kong lumipat, hindi ata magandang dito ako nakatira dahil hindi pa naman tayo mag-asawa—”

“No.” putol niya sa sasabihin ko.

“Pero diba—”

Napabuntong hininga siya at muling dumilat. Kunot noo niya akong tinignan.

“Hindi mo kailangan lumipat. Malaki ang bahay ko diba? Dito ka lang at nangako ka na hindi mo ako iiwan, so stay here, Okay?”

Pagkatapos niyang sabihin yun ay natulog na rin siya. Baka kapag kinulit ko siya ay magalit na siya sa akin. Naisip ko lang naman dahil hindi pa naman kami kasal at mag-asawa. Maghahanap na lamang sana ako ng apartment. Iniisip ko kasi kung ano ang gagawin ko dito sa bahay.

Kinabukasan ay nagbihis ako ng casual attire dahil pupunta daw kami sa office niya.

Maghahanda pa sana ako ng lunch namin para mamaya pero sabi niya sa restaurant na lang daw kami kumain. Saka ihahatid din naman daw niya ako dito after lunch.

“Okay na ba itong itsura ko?”

Sinuyod niya ako ng tingin mula ulo hangang paa.

“Perfect.” Nakangiting sagot niya, Pagkatapos ay hinawakan niya ang kamay ko at lumabas na kami ng kuwarto. Naka-suit din siya at may dala siyang attaché case. Malinis na ito kumpara kahapon.

Pagkalabas namin ng bahay ay isinakay na niya ako sa kanyang kotse. Bago siya umikot sa driver seat. Maya-maya pa ay nasa kahabaan na kami ng high-way.

Hindi ko alam kung saan kami pupunta ngunit kinakabahan ako na hindi ko maipaliwanag. Halos twenty minutes din ang naging byahe namin bago niya iniliko ang sasakyan niya sa building na may mataas na gate.

Nang bumaba kami ay saka ko napansin ang mga lalaking may hawak din na baril.

“Nasaan tayo?” kinakabahan na tanong ko sa kanya.

“This is my company. Mataas na kalibre ng baril ang ginagawa dito. One of our biggest suppliers is our Philippine army. Nag-eexport din kami sa ibang bansa. But priority ay dito lang sa Pilipinas. Kaya palagi akong may dalang gun. At nasugatan din ako nang subukan ko ang bago naming develop na baril. Gusto pa sana kita i-tour kaso this is not the right place for you. I know you’re thinking something last night. Don’t scared at me. Ito lang ang negosyo ko.” Paliwanag niya sa akin. Napatingin ulit ako sa bintana at nakikita ko silang naghahakot ng kung ano sa crates. Inilalagay nila ito sa close van.

“Naniniwala ka na ba or gusto mo pang makita ang production—”

“Ayoko, umuwi na tayo. Naniniwala na ako sa’yo.” Wika ko sa kanya. Ngumiti siya sa akin at pagkatapos ay inilabas na niya ulit ang kotse sa malaking building.

“Akala ko talaga…may ginawa ka nang masama. Sorry kung pinaghinalaan kita.”

Kahit paano ay nakahinga ako ng maluwag dahil sa sinabi niya. Kaya lang hindi parin maalis sa akin ang mag-alala dahil mapanganib na bagay ang palagi niyang hawak.

“Ngayon pupunta naman tayo sa iniwang business sa akin ng parents ko.”

Akala ko ay uuwi na kami ngunit sampong minuto lang ang nakalipas ay tumigil na ang kotse namin sa loob ng tatlong naglalakihan na buildings.

“This residential building ay pag-aari ng pamilya namin. May sarili din akong condo unit dito ngunit mas gusto kong umuuwi sa bahay.”

Bumaba kami ng kotse at pumasok kami sa isang building.

“Good morning Mr. Montreal.” Bati sa amin ng lalaking nakasalamin. Inabot ni Felip ang hawak niyang attaché case sa lalaki.

“This is my girlfriend, Maya. Ang maya? This is Edward, my trusted friend and acting CEO. Siya ang nag-aasikaso ng Montreal State habang wala ako.” Pakilala niya sa akin. Nagshake hands kami at nahihiya akong tumingin sa kanya. Dahil ang taas pala niya. Hindi rin ako makapaniwala na ganito kalaki at negosyo ni Felip. Nakakapanliit para sa isang caregiver lamang na katulad kong wala naman maipagmalaki sa kanya.

Nag-uusap sila sa negosyo nang sumakay kami sa elevator. Tahimik lang ako sa tabi niya hangang makalabas kami. Hinawakan niya ang kamay ko at pumasok kami sa malaking pinto.

“This is my condo unit. Sakop nito ang isang palapag ng building. At kasya dito hangang ten family members.” Paliwanag niya sa akin.

“Edward, please serve us the best food in Montreal State. Gusto kong malaman ng girlfiriend ko kung gaano kasarap ang pagkain at chefs dito.” Nakangiting sabi ni Felip.

“Yes, Mr. Montreal. Please excuse me.”

Tumango lang si Felip at umalis na ito. Hindi ko maihakbang ang aking mga paa. At hindi ko rin mahanap ang mga salitang sasabihin ko. Napaka-elegante ng buong kuwarto daig pa nito ang royal suit sa ganda at boyfriend ko ang nagmamay-ari nito?

Naramdaman ko na lamang ang pagyakap niya sa akin mula sa likuran kaya nagulat ako at napaharap sa kanya.

“Why? Hindi mo ba nagustuhan ang place?”

Sinuyod ko siya ng tingin mula ulo hangang paa. Pero kahit anong isip ko. Pakiramdam ko hindi ako nababagay sa isang kagaya niya. Sa likod ng simple niyang itsura kapag nasa bahay. Isa pala siyang tunay na bilyonaryo. Sa laki at ganda ng Montreal state. Sa pabrika ng mga baril na pag-aari niya. Walang-wala ako sa kalingkingan ng mga babaeng maaring magkagusto sa kanya.

“Felip…nagkamali ka ata ng minahal.”