Doctor 9 เกี่ยวอะไร?

1495 Words

บรื้นนนนนนนนนนนน!!! การแข่งขันผ่านไปสองรอบแล้วเหลืออีก 1 รอบก็จบการแข่งขันแล้ว ฉันนั่งเกร็งอยู่ที่ห้องรับรองไม่ได้ไปไหนไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวเลยด้วยซ้ำเพราะแค่ขยับพวกเขาก็ถามแล้วว่าฉันจะไปไหน ฉันเลยไม่ได้ขยับตัวเลยแต่ก็เก็บข้อมูลได้ว่าเพื่อนของพี่หมอเคนนั้นมีเสี่ยเปลวซึ่งฉันเคยเห็นอยู่บ้างแม้ไม่บ่อยและอีกคนคือคุณเพ้นท์ ส่วนผู้หญิงที่ชื่อพริกไทยเป็นแฟนเสี่ยเปลวสวยมากกก ได้ยินว่าเป็นช่างสักด้วยนะอย่างเท่เลย “ชื่ออะไรเหรอ?” เสียงของพริกไทยถามฉัน “พะพีต้าร์ครับ” ฉันตอบเสียงสั่นนิดหน่อยเมื่อเสี่ยเปลวมองฉันจนจะทะลุทั้งตัวแล้ว และสิ่งหนึ่งที่ฉันรับรู้คือเสี่ยเปลวหวงพริกไทยมากกกกก “ชื่อน่ารักจังเราชื่อพริกไทยนะ” “คะครับ” “ไม่ต้องเกร็งหรอกทำตัวตามสบายเดี๋ยวพี่เคนก็มาแล้ว” พริกไทยบอกกับฉัน “ครับ คุณพริกไทย” “โนจ้ะ!! เราจะไม่เรียกกันแบบนั้นเรียกพริกไทยเฉย ๆ พอเพราะว่าเราน่าจะห่างกันไม่เท่าไร” “แต่ว่าคุณพริกไทยเป็นแฟนเสี่ยเปลวและผมก็เป็นลูกน้องด้วยเรียกแบบนั้นไม่ได้หรอกครับ” ฉันพยายามปฏิเสธเพราะยังไม่อยากตกงานตอนนี้ ฉันยังไม่มีที่ไป “เสี่ยเปลว!!ให้พีต้าร์เรียกพริกไทยว่าพริกไทยนะ!?” เธอหันไปขออนุญาณเสี่ยเปลว “เอ่อไม่เป็นไร...” ฉันเลิ่กลั่กไม่อยู่สุขเพราะเสี่ยเปลวมองฉันนิ่งจ้องจนฉันเริ่มกลัวแล้ว “แล้วแต่สิ” “...!!” ฉันตกใจนิดหน่อยที่เสี่ยเปลวอนุญาณเพราะเขาน่าจะหวงแฟนตัวเองสิ “เย้!!งั้นพริกเรียกพีต้าร์ว่าต้าร์เฉยๆ ได้ไหม??” เธอหันมาถามฉัน “ได้ครับ..” ถ้าเสี่ยเปลวไม่ฆ่าฉันซะก่อนก็ไม่มีปัญหาหรอก “ดีจัง ^^” “เฮ้ยยยย!!!วู้วววววววว!!!!” และอยู่ ๆ เสียงของคุณเพ้นท์ก็ร้องดังขึ้นฉันมองออกไปนอกสนามพบว่าหมอเคนนั้นชนะไปซะแล้ว “เย้!!พริกว่าแล้วว่าพี่เคนต้องชนะ!!” พริกหันมาหาฉัน ฉันเองก็คิดแบบนั้นเหมือนกันก็บอกแล้วว่าเขาน่ะมีฝีมือ... “งั้นผมขอออกไปหาหมอเคนหน่อยนะครับ” ฉันจะไปที่อื่นแต่เอาเขามาเป็นข้ออ้างเฉย ๆ ไหน ๆ ก็แข่งจบแล้วพอดี “ได้สิ พริกไปด้วย” “อะเอ่อ แต่ว่า...” จะไปทำเนี่ย? “นะ ๆ พริกอยากไปเข้าห้องน้ำด้วยพอดีเลยเพราะงั้นแวะไปที่หาพี่เคนด้วยเลย” เฮ้อออ ต้องเอาไปด้วยสินะ “ได้ก็ครับ” “ดูแลเมียกูดี ๆ ละ” เสียงของเสี่ยเปลวทำเอาฉันขมลุกซู่เลย “ดะได้ครับ” ฉันบอกแบบนั้นก่อนจะเดินออกมาโดนมีพริกไทยเดินตามออกมาด้วย แต่ว่าทำไมกับฉันเสี่ยเปลวยอมง่ายจังทั้งที่ยังไม่มีใครรู้ด้วยซ้ำว่าฉันเป็นผู้หญิง “ต้าร์เป็นผู้ชายหน้าหวานจัง ถ้าเป็นผู้หญิงต้องสวยแน่ ๆ เลย ^^” “ไม่ขนาดนั้นหรอกครับ...” “เฮ้ย!!ไอ้ต้าร์!!!” กึก!! เท้าของฉันชะงักเมื่อมีเสียงเรียกชื่อของฉันเสียงดังและแน่นอนว่าไม่ใช่มิตรที่ดีแน่นอน “ว้าววว!!พาใครมาด้วยวะเนี่ย?!” และพวกมันก็เดินเข้ามาหาฉัน มันเป็นคนที่เคยแข่งรถกับฉันแล้วแพ้เลยเขม่งกันมานานแล้ว เฮ้ออ และทำไมต้องมาเจอตอนนี้ด้วยวะ “ผู้หญิงของมึงนี่สวย ๆ ทั้งนั้นเลยวะไอ้ต้าร์” หมับ!! ฉันคว้ามือของพริกไทยมาหลบด้านหลังของฉัน “อย่ามาเสือกและไสหัวไปซะ” ฉันไม่อยากให้พริกไทยต้องมาเดือดร้อนด้วยและถ้าเจ็บตัวไปด้วยเสี่ยเปลวได้ไล่ฉันออกแน่เพราะดูแลแฟนของเขาไม่ดี “กว่าพวกกูจะเจอตัวมึงคิดว่าง่ายเหรอวะแล้วเรื่องอะไรกูต้องไปง่าย ๆ ด้วย” พวกมันเดินเข้ามาใกล้อย่างน้อยตอนนี้ฉันต้องทำให้พริกไทยกลับไปหาเสี่ยเปลวก่อน “อ่อ มึงคงจะแค้นใจมากสินะที่แพ้กูอ่ะแต่ไม่ต้องห่วงหรอกเพราะไม่ว่าอีกกี่ครั้งก็แพ้” “ไอ้ต้าร์!!!” “จำชื่อกูได้ซะด้วยก็นะคงไม่มีใครลืมคนที่ชนะตัวเองหรอก แต่กูจำชื่อมึงไม่ได้วะ” จริงนะ...ฉันจำหน้าได้แต่ชื่อลืมไปแล้ว หมับ!! “ต้าร์!!” มันเข้ามากระชากคอเสื้อของฉันพริกไทยร้องอย่างตกใจ “มึงมาแข่งกับกูอีก!!!โดนมีผู้หญิงของมึงไปเป็นเดิมพัน!!!” มันมองพริกไทย “กูไม่แข่ง” “หรือกลัวแพ้??” มันยิ้มเยาะ “กูกลัวว่ามึงจะรับไม่ได้มากกว่าถ้าต้องแพ้กูอีก” ปึก!! ฉันเต้นไปที่ขาของมัน “อ๊าก!!!” “กรี๊ดดด!!” ฉันหันไปตามเสียงพบว่าเพื่อนของมันกระชากแขนของพริกไทย แม่งเอ๊ย!! จะเอาให้ใช่ไหมวะ?! “ปล่อยเธอ!!!” “กูไม่ปล่อยจนกว่ามึงจะตกลงแข่งรถกับเพื่อนกู!!” “ปล่อยฉันไอ้เลว!!รู้ไหมฉันเป็นใคร?!ฉันเป็นเมียเจ้าของที่นี่เว้ยยยย!!!” พริกไทยด่าพร้อมโวยวายแถมบอกตำแหน่งของตัวเองเสร็จสับ!! “เหอะ!!กูไม่เชื่อหรอกเว้ย!!ตอนนี้เจ้าของที่นี่กับเมียนอนอยู่บ้านเลี้ยงลูกแล้วเว้ย!!” อ่า ทั้งคู่มีลูกแล้วนี่เอง “ไอ้ควายเอ๊ยยย!!มีลูกแล้วมาที่นี่ไม่ได้เหรอวะ?!” แรงมากกกก “ปล่อยพริกไทยเดี๋ยวนี้ไม่อย่างงั้นจะหาว่ากูไม่เตือน” ตอนนี้ฉันเริ่มอารมณ์เสียแล้วเพราะที่ออกมาก็เพื่อจะไปสูบบุหรี่สักหน่อย “ก็แค่ยอมแข่งกับกูก็จบแล้ว...” “หึ ก็ได้อย่ามาร้องไห้ทีหลังแล้วกัน” ที่ยอมเพราะอยากจบปัญหาต่างหาก “แต่จะแข่งธรรมดาก็ไม่ได้ต้องมีอะไรมาเดิมพัน...” มันมองพริกไทย “นั่นผู้หญิงของกู...” ฉันพยายามบอกกับมัน “กูไม่สน!!!จะเป็นหรือไม่เป็นผู้หญิงคนนั้นก็ต้องมาเป็นของเดิมพัน...ว่าไงคนสวย??” เพี๊ยะ!! มันจะจับคางของพริกไทยแต่โดนเธอปัดออกอย่างรังเกียจ “สกปรก!!!” “ปากดี!!!” เพี๊ยะ!! มันจะตบพริกไทยแต่ฉันเข้าไปรับแทนเพราะจะปล่อยให้พริกไทยเจ็บตัวไม่ได้ “ตะต้าร์...” “กูจะแข่ง...และกูจะชนะมึง” ฉันบอกกับมัน “หึ เอาสิ” “แต่ถ้ากูชนะละก็ขอกระทืบจนกว่าจะพอใจนะ...” ฉันยื่นข้อเสนอของตัวเองไปมั้งคิดว่าตัวเองจะได้ฝ่ายเดียวเหรอวะ? “มึงว่าไงนะ??” มันถามซ้ำ ฉึกก!! ฉันหยิบบุหรี่ขึ้นมาก่อนจะจุดสูบและพ่นควันออกมาอย่างล่องลอย “ฟู่วววววว์” “กูบอกว่าถ้ามึงแพ้มึงต้องให้กูกระทืบจนกว่ากูจะพอใจไง ฟู่ววววว์” ฉันบอกมันอีกรอบก่อนจะพ่นใส่หน้ามันซึ่งมันไม่ใช่บุหรี่ธรรมดาหรอกแต่เป็นบุหรี่ที่ผสมเนื้อหรือก***าด้วยเพราะงั้น ฉันเลยลอย ๆ หน่อย ๆ หึ ก็บอกแล้วว่าฉันทำแม่งทุกอย่างแหละเรื่องเลว ๆ อะ “ไอ้สัสต้าร์!!!” “ของเดิมพันไม่ต้องมีเพราะกูจะชนะมึง” หมับ!! ฉันแย่งตัวของพริกไทยออกมา “กลับไปหาเสี่ยเปลวซะ” ฉันบอกกับเธอพร้อมดันหลังให้เดินออกไป “แต่...” เธอส่งสายตาเป็นห่วงมาให้ “ไปสิเดี๋ยวผมจัดการตรงนี้เอง...” ฉันบอกและมองพริกไทยเดินออกไป “ไปเคลียร์สนามดิอยากแข่งนักไม่ใช่เหรอ?” ฉันหันไปพูดกับพวกมัน... “หึ เฮ้ย!!!ไปเคลียร์สนามกูจะลงแข่งรถกับไอ้ต้าร์คนเก่งหน่อย!!” มันพูดอย่างพอใจก่อนจะเดินออกไป ฉันเองก็ไปเตรียมรถมั้ง “เฮีย...” ฉันเดินมาที่อู่ก็เจอเฮียปิงกำลังแต่งรถอยู่พอดีคงรู้เรื่องของฉันแล้วมั้ง “ไอ้ต้าร์!!จะลงแข่งเหรอวะ?” “อืม” ฉันตอบสั้น ๆ เพราะตอนนี้เนื้อแม่งเริ่มออกฤทธิ์มันทำให้เชื่อมช้าลอย ๆ หน่อยแต่ก็ยังสามารถควบคุมสติได้ “มึงดูดเนื้อเหรอ?” “ใกล้หมดละ” ฉันบอกก่อนจะสูบลงปอดไปครั้งสุดท้าย “ฟู่ววววววววววววว์~~” “ไอ้สัสเต็มหน้ากูเลยยยยย” ฉันพ่นควันใส่หน้าของเฮียปิงไปก่อนจะทิ้งก้นบุหรี่ลงพื้นและเหยียบมันซะ “ไหนรถ??” “ลอยอย่างงั้นไหวเหรอมึง?” เขาถามฉัน “ไหวดิแค่นี้เอง...” “เหอะ!!และมึงบอกคุณหมอเคนหรือยัง??” เฮียปิงถามฉันซึ่งนั้นทำให้ฉันงงหน่อย ๆ ว่าการที่ฉันจะลงแข่งรถนั้นนนน “มันเกี่ยวอะไรกับเขาด้วยล่ะ???” ฉันถามอย่างสงสัยก่อนจะเลิกสนใจเฮียปิงและเอารถไปแข่งมันเป็นของฉันซึ่งได้รับการแต่งเพิ่มประสิทธิภาพเรียบร้อยแล้ว... “เออ แล้วกูจะคอยดูว่ามันเกี่ยวหรือไม่เกี่ยว หึ” “ไร้สาระ” บรื้นนนนนนนนน

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more