เปิดตัว | โสด
1069 Words
วันต่อมาทุกคนนั่งกันอยู่ที่โต๊ะประจำก็เห็นรถของปริ๊นซ์ขับเข้ามาพร้อมกับสาวข้างกายอย่างคุณเคส ปริ๊นซ์พามาแนะนำกับทุกคนทำให้แป้งหอมอึ้งไปเล็กน้อยเมื่อเห็นรอยแดงที่คอของปริ๊นซ์
"ยินดีที่ได้รู้จักนะแป้งหอม"
"เช่นกันนะ"
"นี่คบกันแล้วเหรอ" ชมพู่เอ่ยปากถามเคสจึงควงแขนปริ๊นซ์พร้อมกับพยักหน้า
"ยินดีด้วยนะปริ๊นซ์" แป้งหอมเอ่ยแสดงความยินดีจากนั้นก็หันมาอ่านหนังสือต่อ
"พวกมึงขึ้นไปเรียนก่อนเลยนะกูไปส่งเคสก่อน "ผมเดินมาส่งเคสที่ตึกจากนั้นก็เดินกลับมาที่ห้องเรียนแต่วันนี้กลายเป็นไอ้แทนไปนั่งที่ผมแถมยังคุยกะหนุงกะหนิงกับแป้งหอมอีก
"นั่งนี่เลยมึงอ่ะ"
ออฟเรียกเพื่อนมานั่งข้างๆเมื่ออาจารย์เริ่มสอนและให้นักศึกษาหนึ่งคนออกไปยืนสาธิตแป้งหอมจึงถูกเพื่อนๆเรียกออกไป เธอมีเสน่ห์มากๆเวลายื้มแถมยังเป็นที่รักของเพื่อนๆ
"แป้งหอมมีแฟนยังว่ะ"
เสียงเพื่อนผู้ชายเอ่ยปากถามและพูดคุยกันเกี่ยวกับผู้ชายที่เธอถ่ายรูปอยู่บนเตียงนอนด้วยกัน
"นี่ไงแฟนแป้งหอม"
"หล่อว่ะ ชมพู่ทำไมแป้งหอมไม่พาแฟนมาให้พวกเรารู้จักบ้างล่ะ"
"ใครคือแฟนของแป้งหอม?" ชมพู่หันไปถามเพื่อนร่วมห้องด้วยความสงสัยเพราะเธอเป็นเพื่อนสนิทของแป้งหอมแท้ๆ แต่กลับไม่รู้เรื่องอะไรเลย
"ก็คนที่แป้งหอมถ่ายรูปนอนด้วยเมื่อคืนนี้ไงหล่อมาก เมื่อวานก็มารับที่มหาลัยด้วยนะ"
"นั่นมันยีนเป็นลูกพี่ลูกน้อง ลูกชายลุงอีแป้งมัน"
ปริ๊นซ์หันมามองชมพู่ที่พูดความจริงเกี่ยวกับผู้ชายที่นอนกับแป้งหอมปากกาในมือหล่นลงมือ แต่คนที่ดูมีความสุขน่าจะเป็นแทนที่รู้เรื่องก่อนหน้านี้แล้ว
พักกลางวันแป้งหอมเดินควงแขนกับชมพู่นำลงมาโดยมีแทนตามติดชีวิตแต่ปริ๊นซ์กลับรู้สึกหน่วงไปเลย
"ปริ๊นซ์ทำไมไม่กินข้าวล่ะ" แป้งหอมถามพร้อมกับปอกผลไม้ให้ "อ่ะกินผลไม้ก็ได้"
"กินเถอะเราไม่ค่อยหิวอ่ะ"
"ปล่อยมันเถอะแป้งหอมเมื่อคืนมันกินเคสอิ่มแล้วล่ะ" แทนพูดตัดบทจนปริ๊นซ์ต้องก้มหน้าเล่นโทรศัพท์
หลายวันผ่านไปแป้งหอมเริ่มกลับมาสดใสเธอยังคงมีนิสัยออดอ้อนเพื่อนทุกคนเหมือนเดิม จนถึงวันที่ทุกคนต้องมาทำงานกลุ่มที่คอนโด แป้งหอมเปิดประตูให้เพื่อนๆ เข้ามาทุกคนต่างตกใจเมื่อเห็นคอนโดราคาแพงแถมยังมีแต่เฟอร์นิเจอร์นำเข้าวางอยู่ทั่วห้อง
"ตามสบายนะ"
แป้งหอมเดินนำเข้ามาในห้องรับแขกจากนั้นเธอก็ไปเตรียมน้ำและขนมมาให้เพื่อนๆ การทำงานกลุ่มเริ่มขึ้นด้วยเสียงหัวเราะ ทุกคนช่วยกันทำงานเต็มที่
"ปริ๊นซ์ลายมือสวยจัง ทั้งๆที่เป็นคนใจร้อน"
"ตอนเด็กๆ โดนครูทำโทษให้คัดลายมือบ่อย"
ทั้งสองมองตากันด้วยความรู้สึกแปลกๆ แต่แป้งหอมกลับเป็นฝ่ายหันหนีเพื่อดูงานของคนอื่น
"วันนี้ทำงานเสร็จดื่มกันไหม" แทนเอ่ยปากถามทุกคน
"เอาสิ กินที่นี่ก็ได้นะแต่ห้ามเสียงดังห้องข้างๆ เป็นครู"
"อืมกินก็ได้"
หลังจากที่งานทุกอย่างเสร็จออฟและแทนจึงเป็นฝ่ายออกไปซื้อเครื่องดื่มส่วนชมพู่เตรียมขนมอยู่ในครัว แป้งหอมกับปริ๊นซ์จึงมาช่วยกันเก็บงานด้วยกัน
ปริ๊นซ์มองแป้งหอมที่ฮัมเพลงก็อดใจสั่นไม่ได้แต่ก็ไม่อยากอะไรมาก เสียงโทรศัพท์ของปริ๊นซ์ก็ดังไม่หยุด
"ไม่รับสายเหรอปริ๊นซ์"
"ปล่อยเถอะ" ผมปิดเครื่องแล้วเก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าหนังจากนั้นก็มาช่วยแป้งหอมจัดโต๊ะ
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยทุกคนก็มานั่งดื่มด้วยกันแถมยังคุยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันทำให้เสียงหัวเราะของแป้งหอมดังไม่หยุด
"แป้งหอมนี่น่ารักเนอะ" แทนผู้ชมแล้วชมอีกแถมยังตกหลุมรักแป้งหอมขึ้นทุกวัน
"เออแป้งหอมเคยมีแฟนไหมอ่ะ" ออฟถามแป้งหอมเพราะดูแล้วเพื่อนรักทั้งสองคนคงอยากรู้เหมือนกัน
"แป้งไม่เคยมีแฟนเลย ตอนเรียนมัธยมใครมาจีบคุณพ่อให้ยีนจัดการหมด"
"แสดงว่าไม่เคยมีแฟนเลยใช่ไหม" แทนถามด้วยความดีใจ
"อีแป้งมันโสดซิงๆ เห็นมันลั๊นลาแบบนี้แต่มันไม่เคยยุ่งกับผู้ชายเลยนะ"
สามหนุ่มนั่งอึ้งเมื่อรู้ว่าแป้งหอมยังไม่เคยมีแฟนและไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน ทั้งๆที่เธอดูแรงไม่กลัวใคร
ตอนนี้ชมพู่เริ่มไม่ไหวจึงขอตัวไปนอนห้องเล็กที่ไม่มีใครอยู่ ออฟก็นั่งลงรูปงานวันนี้ส่วนแทนก็เริ่มไม่ไหวจึงเดินตามไปนอนกับชมพู่
"เอ้า!"
แป้งหอมตกใจเมื่อเห็นแทนเดินเซตามไปนอนกับชมพู่ ส่วนปริ๊นซ์แม้จะมีอาการเมาแต่ก็ยังพอไหวเลยนั่งอยู่เป็นเพื่อนแป้งหอมและออฟ
"เฮ้ยน้องเคสทักมาบอกให้มึงเปิดเครื่องด้วย" ออฟยื่นโทรศัพท์ให้ปริ๊นซ์ดูแต่ปริ๊นซ์ไม่สนใจ
"ปล่อยเลยกูไม่ได้จริงจัง"
"นิสัยไม่ดีเลยนะปริ๊นซ์หลอกฟันผู้หญิงแบบนี้ได้ไง"
"ธรรมชาติแป้งหอมฮ่าๆ" ออฟตอบพร้อมกับหัวเราะ
"ระวังนะปริ๊นซ์ผู้หญิงเดี๋ยวนี้อันตรายมาก รักแรง หึงแรง ถ้าเรามีแฟนแต่เจ้าชู้แบบปริ๊นซ์เราก็ไม่เอาอ่ะ"
แป้งหอมพูดไปก็ยกแก้วดื่มไปพลาง ส่วนปริ๊นซ์ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดเครื่องแล้วพิมพ์อะไรบางอย่างจนออฟต้องขอตัวไปเอนหลังที่โซฟา
Facebook
ปริ๊นซ์ @โสดครับ
จากนั้นแจ้งเตือนก็ดังไม่หยุดคุณเคสกระหน่ำโทร ส่งข้อความจนปริ๊นซ์ต้องบล็อกแล้วยกแก้วขึ้นมาดื่มจนหมด
"ทำไมปริ๊นซ์อัพสเตตัสแบบนี้ล่ะ"
แป้งหอมหันมามองหน้าปริ๊นซ์ก็ต้องตกใจเมื่อปริ๊นซ์ยื่นหน้ามาหอมแก้มเธอทำให้เธอถอยหลังจนหงายท้องไปที่พื้น
- Writer
