Bad lover ถึงร้ายก็รัก

"ตำนานรักตั้งแต่คุณทวดสนุกมากเลยค่ะ หนูจะเจอคนที่รักหนูแบบนี้ไหมคะคุณพ่อ" แป้งหอมลูกสาวพ่อปลื้มเอ่ยปากถามเมื่อคุณพ่อเล่าเรื่องตำนานความรักให้ฟัง โดยมีคุณแม่ยาหยีปอกผลไม้ให้ทาน "ลูกสาวพ่อน่ารักแบบนี้ใครเห็นก็ต้องรักหนูทั้งนั้นแหละ" "ก็มีเรื่องให้มันน้อยๆหน่อยเถอะแป้งหอม แม่เหนื่อยกับเราจริงๆขึ้นมหาลัยก็ช่วยทำตัวให้อยู่ในกรอบบ้าง" "ฮ่าๆๆ แป้งหอมตั้งใจเรียนนะลูกพ่อสนับสนุนเราเต็มที่ โตแล้วต้องดูแลตัวเองให้ดีพ่อเป็นห่วง" "รู้แล้วค่ะ หนูสัญญาว่าจะมีเรื่องเดือนละครั้งพอ" โป๊ก! "โอ๊ยแม่หนูเจ็บนะ" ผับPP 23.30น. "ใครทำชบาเพื่อนกูว่ะ!" เป็นใครไปไม่ได้นอกจากแป้งหอม ทันทีที่รู้ว่าเพื่อนโดนตบเธอก็รีบขับรถจากผับอโคจรมายังผับPP แถมยังใจกล้าบุกมาคนเดียวด้วย "เฮ้ยอีแป้งหอมมันมาเอาคืนแทนอีชบาแล้ว" "อีตาล! กูเตือนมึงแล้วใช่ไหมว่าอย่ามายุ่งกับเพื่อนกู!" "เพื่อนมึงมายุ่งกับผัวกูเองนะ" "ใครวะผัวมึง เอามันมาเคลียร์กับกูซิ!" "มันไม่อยู่มึงอย่ามาสาระแนอีแป้งเน่า" แป้งหอมเดินถือไม้เข้ามาทำให้คู่อริพากันถอยหลังจนติดกำแพง มือนึงถือไม้อีกมือถือขวดเหล้าพร้อมกับชี้ไปที่คู่อริ "อีตาลวันนี้กูจะล้างอายให้เพื่อนกูเอง" ปัก ปัก กรี๊ดดด "ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย!" เสียงฝีเท้าวิ่งมาแป้งหอมจึงยัดไม้ใส่มือตาลแล้วร้องขอความช่วยเหลือ ชายหนุ่มรีบมาประคองตัวแป้งหอมไว้แล้วให้บอดี้การ์ดจับตัวทุกคนออกไป "ช่วยฉันด้วยค่ะ ฮือๆๆ" "เจ็บตรงไหนหรือเปล่าครับ" "ปริ๊นซ์!" "นี่เธออีกแล้วเหรอ!!!" 1เดือนก่อน วันนี้นักศึกษาใหม่ต่างมาลงทะเบียนเรียนทำให้แป้งหอมกลายเป็นที่จับตามองเพราะปลื้มซื้อรถคันใหม่ให้ลูกสาวสุดที่รัก ราคาไม่ต่ำกว่าสิบล้านพร้อมชุดแต่งนำเข้าจากอู่ของยู บรื้นน!!! เสียงรถกระชากใจนักศึกษาทุกคนที่ยืนอยู่ สาวสวยเดินลงมาพร้อมกับแว่นสีดำราคาแพง เธอเดินตรงมายังคณะบริหารจนไปชนกับผู้ชายคนนึงที่ยืนคุยโทรศัพท์อยู่ ปึก!! "ขอโทษค่ะฉันไม่ทันมอง" "ก็หัดมองสิคุณที่นี่มหาวิทยาลัยนะไม่ใช่ตลาดนัดหรือตาบอดถึงได้ใส่แว่นดำ" คำพูดของชายหนุ่มทำเอาแป้งหอมถึงกับระเบิดลงทันที "ไอ้บ้า ใครใช้ให้นายมายืนขวางทางล่ะ อ๋อหรือเป็นพวกบ้านนอกไม่เคยใช้ชีวิตในเมืองถึงได้ยืนเอ๋ออยู่แบบนี้" "ผมไม่ได้โง่เหมือนคุณนะ ถ้าเดาไม่ผิดนั่นคงเป็นรถคุณสินะ ถามจริงใบขับขี่ซื้อมาหรือจับฉลากได้ถึงได้จอดรถควายๆแบบนั้น" แป้งหอมหันไปมองก็พบว่าเธอจอดตรงทางม้าลายทำเอาเธอหน้าเสียเล็กน้อยแต่ก็ยังมั่นหน้ายืนเถียงจนชบาและชมพู่ต้องวิ่งมาห้าม "อีแป้งมึงหยุดเลยนั่นปริ้นซ์ลูกคุณเกรียงไกรนะมึง" "อ๋อ สส.ปัดเศษนี่เองแค่ตำแหน่งที่ปู่ฉันให้มันทำให้ปากกล้าขนาดนี้จนไม่รู้ที่ต่ำที่สูงเลยเหรอ" "เธอเป็นลูกสาวคุณปลื้มเหรอ" "เออ!!" "งั้นดีเลย ฝากไปบอกพ่อเธอหน่อยนะคราวหลังอย่าปล่อยให้ลูกน้องมาวุ่นวายที่ผับฉันอีก " "แล้วจะทำไมฮะ ทำไมๆๆๆ " "หรือเธอเป็นคนให้คนมาป่วนที่ผับฉันฮะ" "เปล๊า!" "อีแป้งพอได้แล้วคนมองเยอะแล้ว" "พูดกับควายมักไม่ค่อยรู้เรื่องหรอก หึ!" ชายหนุ่มเดินหันหลังกลับไปทำให้แป้งหอมถึงกับโมโหจึงวิ่งตามแล้วกระโดดขี่หลังจากนั้นก็งับที่ใบหูของชายหนุ่ม งับ!! "โอ๊ยย อีบ้าาา" "อีแป้ง!!!" ผับPP "โอ๊ย!!" แป้งหอมถูกผลักลงไปที่พื้นอย่างแรงทำเอาเธอเจ็บจนตัวงอ "สมน้ำหน้า นี่อย่าบอกนะว่ามาก่อเรื่องที่ผับของฉันยัยแป้งหอม" "ฉันโดนทำร้ายร่างกายจะมาก่อเรื่องได้ไง แถมมาคนเดียวด้วย" "ไม่ต้องกลัวที่นี่มีกล้องวงจรเปิดดูก็รู้แล้ว คนอย่างเธอมันยิ่งกว่าปลาไหลอีกแป้งหอม" "ไอ้บ้า นี่นายกล้าว่าฉันเหรอฮะ" "ทำไมจะไปฟ้องพ่อเหรอ ฮ่าๆๆ " "หืม!!! " หมับ! "เฮ้ย เธอจะทำบ้าอะไรเนี้ย!" แป้งหอมกระโดดเข้าไปแล้วดึงมือชายหนุ่มมากอดจากนั้นก็ดึงเสื้อเกาะอกลงเล็กน้อย "ช่วยด้วยค่ะ หนูถูกลวนลามช่วยด้วย" "เฮ้ยยัยบ้า!!" ผู้คนที่อยู่แถวนั้นรีบเข้ามาช่วยแป้งหอมก่อนจะอัดเข้าที่ท้องของชายหนุ่มจนล่วงไปที่พื้น แป้งหอมหันมายิ้มให้ชายหนุ่มด้วยความสะใจ จนการ์ดต้องเข้ามาช่วยและแยกย้ายกันไป "รู้จักอีแป้งหอมน้อยเกินไปหึ!" ลูกอีปลื้มฮ่าๆๆๆ