BİŞNEV ( ücretsiz )

Amalfi

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

Onu yatakta uzanmış halde beklemiyordum. Benim geldiğimi fark edip bana döndüğünde hiç birşey söylemeden yataktan kalkıp odadan çıktı.

O Allah'tan birşey söylemeden çıktı. Yeterince kızarmıştım zaten birşey söylese farklı tonlara bürünmüş olurdum.

Hâlâ ayakta dururken saçımdan akan damlalar ile kendime geldim. Aff Allah'ım aff.

Banyoya girmeden önce kendime kıyafet alsaydım böyle birşey olmayacaktı. İlk defa birinin karşısında böyle duruyordum.

Her ne kadar kocam olursa olsun, onun benimle evlenme amacı farklıydı. Hızlı hızlı üstümü değiştirip yatağa uzandım.

Kaç gündür doğru dürüst uyumuyordum. Düğünden önce heyecandan uyuyamazken iki gündür ise düşünmekten uyuyamıyordum. En fazla bir iki saat uyuyordum ama bugün çok yorgundum muhtemelen hemen uyurdum.

Başta yatağa girerken başımı örtmek istesem de sonradan vazgeçtim. Zaten görmüştü saçımı. Hem biraz daha saçımı açmazsam kesin saçkıran olurdum. Genç yaşta kel kalmak istemezdim.

....

Gözlerimi içeriden gelen sesler ile açmıştım. Bu saatte kim ayakta ya? Tavanla bakışırken aklıma yaşananlar ve nerede olduğum geldi.

Daha fazla oyalanmadan yataktan çıktım. Banyoya doğru ilerlerken kapının açılmasıyla yerimden sıçradım. İnsan bir haber verir.

He canım ne diyecek ben banyodan çıkıyorum haberin olsun mu.

Kendi kendimle savaşırken o hiç birşey söylemeden yanımdan geçerek odadan çıktı.

Hazırlanmıştı ama giydiği tişört kırışık doluydu. Oh oldun ona.

Hemen banyoya geçip rutin işlerimi halledip odaya geçtim. Kıyafetlerimi giyinip şalımı yaparak odadan çıktım. Öncelikle bir dövizci bulup yanımdaki parayı euroya çevirmeliydim. Sonra ise düzgünce kahvaltı yaparak kendime gelmeliydim.

Otelden çıkmadan önce resepsiyona gidip dövizci yeri sorduğumda otelin yanında olduğunu söyledi , görevliye teşekkür ederek otelden ayrıldım. Hemen yanımdaki paralarını euroya çevirip oradan ayrıldım.

Buranın mimari yapısı çok güzeldi. Rustik yapılar buraya ayrı bir hava katmıştı. Etrafı izleye izleye bir cafeye girdim. Kendime sipariş verdikten sonra telefonla uğraşmaya başladım. Twitterdan çıktıktan sonra instagrama girdim.

Bizim ailedeki herkes neredeyse ben ve onu paylaşmıştı. Aman gerekliydi anlatamam. Hem kına hem de düğün fotoğrafları ana ekranımı doldurmuştu. Ne kadar da saf ve mutluymuşum. Şimdi ise mutsuzluğun dibine vuruyordum. Yine gözlerim dolmuştu. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum.

Gelen siparişlerim ile düşüncelerimden sıyrılarak bir şeyler yemeye başladım.

Kahvaltıdan sonra buralarda bizim çaydan olmadığı için kendime filtre kahve söylemiştim. Kahvemi içerken bir anda telefonumu elime alıp Aslı'yı aramaya başladım. Telefon ikinci çalıştan sonra açılmıştı.

-Alo... kuzum.

-Aslı.

Diyerek ağlamaya başladım. Yaşananları Aslı dışında kimseye anlatamazdım. Hem sözleşme vardı hem de gururum.

Hıçkırarak ağlamaya başlayınca sakinleşmek adına kenarda duran sudan bir yudum aldım.

Sakinleştiğimi fark eden Aslı konuşmaya başlamıştı.

-Kuzum, iyi misin. Niye ağlıyorsun,

-Be... Ben çok kötüyüm. Dayanamıyorum. Ben bunları hak etmedim.

-Kuzum sakinleş , ne olduğunu öyle anlat.

-Böyle olmaz. Yüz yüze gelince konuşalım. Ben çok kötüyüm. Kandırmış beni.

-Nee?

-Gelince anlatacağım ama şunu bil benimle intikam almak için evlenmiş.

-Ne intikamı? Ne oluyor?

-Gelince sana herşeyi anlatacağım ama kimseye birşey söyleme. Olanları birine anlatmazsam patlayacağım.

-Tamam... bak sakın ol tamam mı? Gelince herşeyi konuşuruz, sıkma canını herşeyin bir çözümü vardır.

-Denerim...

-Kuzum şef beni çağırıyor. Ben müsait olunca sana mesaj atarım, tekrar konuşuruz. Görüşürüz kuzum.

-Görüşürüz.

Diyerek telefonu kapattım. Hesabı ödedikten sonra cafeden ayrılıp boş boş etrafı dolaşmaya başladım. Bu olanlar benim için çok fazlaydı.

Katlanamıyordum.

Kaç saat öyle yürüdüm bilmiyorum. En son telefonuma gelen ezan bildirimi ile kendime gelmiştim. Öğle namazını kaçırmıştım. Beş dakikaya ikindi ezanı okuyacaktı. Dünyevi şeyleri düşünmekten namazımı kaçırmıştım. Kendime bir daha kızarak otele yürümeye devam ettim.

Odaya çıktığımda o kenardaki koltuğa oturmuş telefonuyla ilgileniyordu. Onu umursamayarak banyayo geçerek abdest aldım. Banyodan çıktığımda o hâlâ yerinde oturuyordu. Valizi hazırlarken içine bir seccade ve tesbih koymuştum. Hemen onları çıkardım.

Telefondan kıblenin yönüne baktıktan Emre' ye döndüm.

-Oradan kalkar mısın?

-Neden?

-Afff. Kıble o taraf da.

Birşey söylemeden kalkıp odadaki balkona çıktı, onun çıkmasıyla namaza durdum. Namazdan sonra uzun uzun dua ettim.

Seccademi toplarken onun oda da olmadığını fark ettim. Demek ki ben namaz kılarken odadan çıkmıştı. Üstüme rahat bir elbise giyerek oda da bulunan mutfağa giderek kendime kahve hazırlayarak küçük balkona çıktım.

Balkonun içine sarkan bir limon ağacı vardı. Kenarda duran sandalyeye oturarak karşımdaki muhteşem manzarayı izlemeye başladım. Amalfi ayaklarımın altındaydı resmen. Hem deniz hem de mimari olarak çok güzel bir adaydı.

Bir saate yakın balkonda oturdum. Acıktığımı fark edince oda servisini arayarak odaya yiyecek bir şeyler istemiştim. Yemeğimi de balkonda yedikten sonra odaya geçmiştim zaten akşam ezanına az vardı.

Hemen abdestimi tazeleyerek ezanın okunmasını bekledim. Birkaç dakika sonra ezan okunmuştu ve ben de namaza durmuştum.

Namazdan sonra burada oyalanacak birşey olmadığı için telefonumu elime alarak kalp transplantasyon ameliyatı ile ilgili birkaç video izlemiştim. Kendimce ufak tefek notlar almıştım. İstanbul'a dönünce işime yarayabilirdi. Göreve başladığım da ilk işim bu saçmalıklarla ilgilenmek olacaktı. Hem hastanın dosyasını hem de ameliyat görüntülerini izleyecektim. Gerçekler ortaya çıktığı gibi arkama bakmadan boşanacaktım onunla.

Bir daha da hayatıma kimseyi almayacaktım. İlkinde ders çıkarmamış gibi yeniden biriyle bir yola girmiştim ama yol en başından beri yanlışmış. Ne kadar da salakmışım. Birinde güvenim kırılırken diğerinde ise hem güvenim hem de sevgim yok olmuştu.

Bu saatten sonra birini sevmem ya da güvenmem asla söz konusu olamazdı. Yaşadıklarımdan ders çıkarmam gerekiyordu. Her seferinde başıma daha kötü ne gelebilir ki derken başıma daha da kötüsü geliyordu.

Bunların hepsi benim imtihanımdı ve sabretmem gerekiyordu. Her şerde vardır bir hayır diyerek düşüncelerime son verdim. Yatsı namazını kılıp yatağa geçmiştim. Hemen uyuya kalmıştım.

.....

Uyandığımda oda da kimse yoktu. Banyoya geçerek duşa girdim ama bu sefer yanıma kıyafette almıştım her ihtimale karşı. Duştan sonra hazırlanarak odadan çıkmıştım.

Bugün Ruins of Roman Villa and Antiquarium gidecektim. Tamam kötü günler yaşıyordum ama buraya gelmişken oda da durarak kendimi depresyona sokamazdım.

Birşeyler yedikten sonra antiquariuma gitmiştim. Bütün günüm böyle geçmişti...

1 HAFTA SONRA

Bir hafta boyunca her yere gitmiştim. Zümrüt Grotto 'ya tekne turu ile gitmiştim. Riserva Statale Valle delle Ferriere doğa gezisine katılmıştım. Ceramiche D'Arte Carmela giderek herkese hediyelik bir şeyler almıştım. Malum onlar gerçeği bilmiyordu. Birkaç defa ise Path of the Lemons yürüyüş yapmıştım.

Birkaç defa ise Tre Calli Mountain Eyalet parkına gitmiştim. Onunla aynı ortamda olmamak için elimden geleni yapmıştım.

Gönül başka şeyler isterdi ama nasip...

Bir hafta boyunca sadece uyumak ve namaz kılmak için odaya geçmiştim. Onunla aynı ortamda bulunmak istemiyordum. Ki onunda benden farkı yoktu. Şu bir hafta da birbirimizle konuşmamıştık, konuşsak ne konuşacaktık ki. Birbirimizden bağımsız bir hafta geçirmiştik.

Bir hafta boyunca tek bir kere fotoğraf çekmek için konuşmuştuk daha doğrusu kavga etmiştik. Ben istemediğimi söylemiştim ama sonuç olarak Sevil annenin bizden fotoğraf istemesi üzerine birkaç poz çekip yollamıştık, gittiğimizde annem sormasın diye de başka başka pozlar vermiştik o kadar.

Şu an oda da kıyafetlerimi topluyordum birkaç saat sonra uçağımız vardı. Buradan havaalanına iki saat sürdüğü için erkenden yola çıkacaktık. Herşey hazır olduğunda odadan çıkmıştık. İki saat süren yolculuktan sonra işlemleri halledip uçağa binmiştik.

Uçak kalkalı on beş dakika falan oluyordu. Yanımdaki kişiden ses falan gelmiyor derken omzuma konulan kafa ile o tarafa döndüm. Emre başını omzuma koymuş uyuyordu.

🍀🍀🍀