BİŞNEV ( ücretsiz )

Yüzleşme

Selamun aleyküm 🍂🍂

Keyifli okumalar...🍭🍭

Hiç birşey söylemeden üst kata çıkarak odaya girdim. Başımın ağrısından gözlerimi açamıyordum. Ağrı kesici ilacını içtikten sonra üstümü değiştirmeden yatağa uzandım. Uyuyup uyansam bunların hepsinin kabus olduğunu sansam.

Yavaş yavaş gözlerim kapanarak kendini uykunun karanlık kollarına bırakmıştım.

....

Uyandığımda sersem gibiydim. Başımı dengede tutamıyordum. Başımın ağrısı devam ediyordu ama düne göre daha iyiydi.

Bunların hepsinin kabus olmasını isterdim ama kenarda duran iki dosya bana göz kırparak gerçeği yüzüme vuruyorlardı. Yataktan kalkarak banyoya doğru yürüdüm.

Önce kısa bir duş alıp sonra namaz kılacaktım. Hızlı hızlı duştan çıkarak namaz kıyafetlerimi giyerek namaza durdum.

Namaz kıldıktan sonra ne yapacağımı bilmeyerek oradan oraya yürüyordum odanın içinde.

Ben suçlu değildim, suçlu gibi kenarda duracakta değildim. O konuşmuştu ben de dinlemiştim. Bu sefer ben konuşacaktım o dinleyecekti. Başkalarının hatalarının bedelini ben ödemeyecektim. Ki dosyaya bakınca kimsenin suçu yoktu.

Hızlı adımlarla odadan çıkıp alt kata indim. Salona baktığımda kimse yoktu, mutfağa girdiğimde Emre mutfaktaki masaya oturmuş kahve içiyordu. Daha fazla dayanamayarak ona bakarak konuşmaya başladım.

-Sen konuştun ben dinledim. Şimdi sen de beni dinleyeceksin. Ben daha önce hiç kalp transplantasyon ameliyatına girmedim. O dosyada adım nasıl yazıyor bilmiyorum ama ben girmedim o ameliyata. Tamam göreve başladığım yıl bu ameliyat çalıştığım hastanede yapılmış olabilir ama benimle ilgisi yok... Cerrahlar yeni başlayan bir asistanı böyle riskli bir ameliyata kolay kolay almazlar, alsalar bile en fazla kalbi tutarlar fazlası olmaz... Böyle olmaz böyle devam edemeyiz. Sen beni kandırdın. En başından beri beni kandırdın. Böyle devam etmez boşanalım.

-İki günde ancak bu kadarını mı anladın? Seni kandırdım. Sana zaten iki seçenek sunmuştum. Ha boşanmaya gelirsek sözleşmeyi imzalayıp evrakları bana verirsen bugün bile dava açılması için elimden geleni yaparım. Ha yok dersen unut boşanmayı.

-Ya sen ne saçmalıyorsun. Bu evlilikle ,benim mesleğimin ne alakası var?

-Hemen anlatayım karıcığım, başkalarına zarar verme diye önlem alıyorum diyelim. Benim gibi başkalarını da sevdiğinden ayırma diye yapıyorum. Doktorluk gibi yüce bir mesleği kirletmekten başka birşey yaptığın yok senin. Sen... Sen bu mesleği yapmayı hak etmiyorsun.

-Ne diyorsun sen be... Benim on yıllık emeğim var ortada. Ne hak etmemesi. Buna sen mi karar veriyorsun. Kimsin sen? Mesleği kirletmekmiş. Beni eleştirmek sana mı kaldı? Senin nişanlın ölmüş olabilir ama sorumlusu ben ya da başkası değiliz. Hastanın dosyasına baktığımda ne gördüm biliyor musun gayet başarılı geçen bir ameliyat. Hasta ameliyattan sonra Sekim Sürgündeyken ex olmuş. Bünyesi o ilaçları kabul etmemiş. Kaldı ki kalp nakli ameliyatlarında rastlanan bir durum bu. Nişanlının ölümünü birilerine yıkmak istiyorsun ama o işler öyle olmuyor. Suçluyu yanlış yerde arıyorsun.

-Sus... Onun hakkında böyle konuşamazsın.

-Niye... Gerçekleri duymak hoşuna gitmedi mi? Burada suçlu arıyorsan suçlu diye kimse yok. O kaza olmuş, sonra da ameliyattan sonra ölmüş. Suçu bizlerin üstüne yıkarak kendini haklı çıkarıp benim hayatımı mahvedemezsin .... Buna izin vermem. Boşanma davasını açacağım ama mesleğimi de bırakmayacağım.

-Kes, kes sesini. Bu evden o sözleşmeyi imzalamadan çıkamazsın.

-Beni kandırarak o sözleşmeyi imzalattın. Bunu ispat edersem hiçbir halt yapamazsın.

-Zeki kız.... Ben de gerçekten seni zeki falan sanardım. Hani ailen seni bu zekândan dolayı okula erken başlatmıştı, sen bildiğin salaksın. Sence ben bunların hiçbirini düşünmedim mi? Ya da süreci bilmiyormuyum. Unuttun mu biricik kocan avukat..... Şimdi çık odana hazırlan saat bir de uçağımız var. Söz de balayımıza çıkıyoruz.

Diyerek mutfaktan çıkmıştı. Bağırmaktan ses tellerim acımıştı. Demek ki bundan sonra bağırarak kendimi ifade edeceğim bu evde. Silkelenerek kendime geldim.

Mesleğimi bırakmam söz konusu bile değildi. O kadar zorluk çektim. Kalkıp da böyle saçma birşey yüzünden bırakamazdım....

Şu balayı mevzusu kapansın, döndüğümde ilk işim hastanenin arşive inmek olacaktı. Dosya da birşeyler yazıyordu ama hasta haklarından dolayı detaylı açıklama yapılmamıştı.

Ne olup bittiğini o dosyaya baktıktan sonra anlayacaktım. Alakam olmayan bir ameliyattan dolayı başıma böyle şeyler geldiğine inanamıyordum.

"Umut var, hep var. En güzeli de bu ,en çıkmaz anlarda bile biliyorsun. Rabbin sana yardım edecek ,mutlaka kolaylaştıracak. "

Karnımdan gelen seslerden sonra buzdolabına doğru yürüyerek kendime yiyecek bir şeyler hazırlamaya başladım.

Mutfak alışverişini bile kimseye bırakmamıştım onunla beraber çıkmıştım. Evin herşeyi ile ben ilgilenecektim. Sırf bu yüzden yardımcı falan istememiştim. Hafta da üç gün temizlik için birileri gelecekti o kadar. Yemek ya da evin diğer işleriyle kendim ilgilenmek istiyordum...

Ben ne hayaller ile bir yola çıkmışken o beni ayakta uyutmuştu.

Hemen kahvaltılık bir şeyler hazırladım bir yandan da çay demleyerek masaya oturdum. Tek başına kahvaltımı yapmaya başladım.

Böyle de çok zormuş, yıllarca ailecek kahvaltıya oturuyorduk. O zamanları düşününce lokmalarımı yutamadım. Bir bardak çay ve birkaç şey atıştırdıktan sonra etrafı toparlayıp odaya çıkmıştım.

Benim odam diye bir türlü sahiplenemiyordum burayı. Giyinme odası olarak ayrılan bölmeye geçerek kendime küçük bir valiz hazırladım. Nereye gideceğimizi bilmiyordum ama mevsimlik kıyafetler yanıma almıştım.

Her ihtimale karşı yanıma pasaportumu da alarak odadan çıktım. Alt kata indiğimde kapının önünde onun valizi vardı. Telefonla konuşarak kapıya geldiğinde birşey söylemeden kendi valizini alarak dışarıya çıktı. Öküz, gerçekten öküz.

Tamam valizimi falan taşımasın ben taşırım ama insan nezaketen bir sorar.

Gerçi insan dedim. O insan olmadığı için sıkıntı yok.

Yeşim saf kızım sence şu an tek problem bu mu yani? Valizini taşısa herşey çözülecek mi yani.

Saçmaladığımın farkına vararak valizimi alarak arabaya doğru yürüdüm. Valizi bagaja yerleştirerek arabaya yöneldim. Bir an acaba arka koltuğa mı geçsem diye düşünürken aklıma artık evli olduğumuz geldi.

Hem çift nikahlı. Ne evlilik yani anlatamam. Boşverip arka koltuğa geçerek emniyet kemerimi taktım.

Yol boyunca ikimizden de ses çıkmamıştı. Gerçi konuşsak bile aynı şeyleri konuşacaktık. O suçlu olduğumu söyleyecek ben de suçsuz olduğumu söyleyecektim.

....

Dış hatlara geldiğimizde pasaportumu istemişti. Buradan İtalya'ya gidene kadar aramızdaki tek konuşma bu olmuştu.

Yolculuğumuz iki saat on beş dakika sürmüştü. İtalya'ya gelmek kolay olmuştu ama ordan Amalfi' ye gitmek tam bir işkenceydi. Araba ile tam iki saat sürmüştü. Otur otur sıkılmıştım. Birkaç defa telefona falan bakmıştım.

Yanımdaki oralı bile değildi. İtalya'ya daha önce ablamla üniversiteye gittiğim bir yaz tatilinde gelmiştim ama Amalfi'ye ilk defa geliyordum.

Birkaç gün önce buraya onunla geleceğimi bilseydim havalara uçardım muhtemelen ama şimdi yanimda olması canımı sıkmaktan başka bir işe yaramıyordu.

Biz bir hafta burada ne yapacaktık? Pardon eğer o belgeyi imzalamazsam hayatım boyunca ne yapacaktım. Şu an geçmişe gitme gibi bir şansım olsa o belgeyi imzaladığım güne giderdim. O zaman ki salaklığımı yapmazdım.

Neyse Yeşim olanla ölene çare yok. Şimdi bunları düşünme, İstanbul'a dönünce önce hastanedeki dosyaları kontrol et gerisini sonra düşünürsün.

Kendime gelerek asansördeki sayıları takip etmeye başladım. İkimiz dışında asansörde bir görevli vardı. Neyse ki geçmişteki gibi bir olay yaşansa yalnız kalmayacaktık.

Kata ulaştığımızda görevli önümüze geçerek bizi odaya doğru yönlendirdi. Biz içeriye geçince ne yapacağımı bilemez halde ayakta bekliyordum.

Oda bildiğin küçük bir ev gibiydi. Mutfak, tv odası ve yatak odası vardı. Neyseki aynı yatakta yatmayacaktık.

Ben yine düşüncelere dalmışken o odadan çıktı. Yorgunluktan ayakta duramıyordum o yüzden hemen banyoya girdim , duş ancak yorgunluğumu alırdı.

Hızlıca duşumu alıp banyodan çıktım. Keşke çıkmaz olaydım. Oda da yalnız olduğum için yanıma kıyafet almamıştım ama keşke alsaydım yoksa şimdi onun karşısında bornozla durmazdım.

🍀🍀🍀