“What is it?”
Narinig ni Benjamin ang boses ng kanyang kapatid sa kabilang linya.
Nakaupo siya sa gilid ng acasia at hindi pa bumabalik sa party.
“Masama ka na bang tawagan?” natatawa niyang tanong dito kahit hindi niya talaga gustong tumawa.
“Tandaan mo sinabi mo sa ‘kin na tulungan lang kitang kumbinsihin sina mom and dad na diyan ka pag-aralin at hindi sa gusto nilang university labas na ‘ko sa ‘yo,” anito.
Bumuntong-hininga si Benjamin.
“Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Sobrang down and disappointed ako,” hindi niya mapigilang sabihin.
“Sinabi ko naman sa ‘yo na maghanap ka na ng iba—”
“As if naman madali ‘yon, nakasama ko na sa pangarap ko si Tameng ‘no.”
“Hindi ko alam sa ‘yo bakit mo naisip na gugustuhin ka no’n—well, kunsabagay, anak ka lang naman ng—”
Hindi na
