Bölüm 2

695 Words
Belki de benim yaptığım aptallıktı babam ile abime bile güvenemezken hazara güvenmiş şimdi de sanki az yaram varmıs gibi dahada yaralanmıstım düşündükçe göz yaşlarıma hakim olamamıştım bir bir akıyordu gözümden. Cansunun seslenmesiyle kendime geldim. " Ablam ne oldu niye döküyorsun o incilerin ne dedi sana o şerefsiz ki bu hale geldin" " Aslında yalan söylemedi itiraf etti Cansu ya inanabiliyor musun aylardır kandırıyor mus beni ayrıldım o zaman da bşrdaha yapmıycam bırakırım SENİN için bırakma beni VS dedi iste" " Abla lütfen inandım kabu ettim deme kurban olurum" " Sacmalama Cansu o defter bu aksam kapandı bitti benim için telefonu kapattım yarın kardeşine veririm artık" " En iyisini yaptın ablacım ömür boyu almaktansa şimdi ağla daha iyi" Hiçbirsey söylemedim sadece başımla onayladım annemin yemek hazır demesiyle de odadan cıktık masaya gittiğimizde babam ile abimle de oradaydı hiç istemesem de annemin yalvaran bakışları karsısında mecbur oturdum masaya. Annemin verdiği haber ile üzülsem mi sevinsem mi bilemedim abime kıs bulmus lar köye gidecekmiş. Üzülme nedenim böyle bir aileye gelin gelip cekmesi olacaktı sevinmem ise abim Cevat iyi bir adamdı eşine bırak el kaldırmayı sesini bile yükseltmez Dı. İçimden hayırlısı olsun diyerek geçirdim abim yarın gidecekti eğer olumlu olursa da isteme nişan VS olacaktı ama ne kadar hayırlı olacaktı orası meçhuldü işte. Yemekten sonra masayı toplayıp bulaşıkları hallettikten sonra odama gittim kendimi yatağa attığım gibi tuttuğum göz yaşları bir bir firar etmeye başlamıştı gene ne kadar süre öyle ağladım bilmiyorum ama gözlerimi açtığımda sabah olmustu çoktan. Cansu ile hızlıca hazırlanıp servise binip işe gittik öyle ki bütün gün üzüntüden çalışamamıştım aksam paydos saati geldiğinde gene Cansu ile cıkmıstı işten eve giderken tanıdık bir ses adımı seslenince durdum bu oydu gelmişti. Cansuya beni beklemesini söyleyip hazara doğru çevirdim adımlarımı her ona yaklaştığımda perişanlığı kendini belli ediyordu içim acısada o sana yalan söyledi diye teselli ediyordum kendimi. Sonunda yanına geldiğimde gözünden yaşları akmaya başlamıştı. " Hazar neden geldin buraya" " Nahinurum ne olur dinle bir şans daha ver bana" " Hazar şans falan yok lütfen artık bu konu burada kapansın telefonunu kardeşine vermek için yanımda getirdin madem geldin al bu artık bana lazım değil" Cevap vermesini beklemeden ayrıldım yanından belki o beni gaddar biliyor du ama değildim benim de içim yandı ama bir yalanla başlamış hatta hata ile başlamış bir hayata girip bu evdeki hayatımı arar hale gelemezdim. Sessizce geçen yolculuk sonrası eve gelmiştik kapıyı çaldığımızda anemin yüzünde güller açıyordu onu öyle görünce ister istemez bide güldük. İçeri girdiğimizde sebebini öğrendik abimle kız anlaşmış üç güne memlekete gidilecekmiş. Ben gitmek istemedim burada kalamam gerekiyordu çünkü çalışmam gerekiyordu konuyu böyle söyleyince babam ile abim razı oldu ve cansuyu da alıp gece yola cıktılar. Annemin kardeşlerini oradaki kuzenlerimi deli gibi merak ediyordum aslında hiç görmemiştik gene babam öyle istediği için annemin ailesinden kimseyle görüstğrmemişti. Neysek bugün dönüyorlar Dı Cansu anlatırdı nasıl olsa. İşte heyecanla eve gittim hazar gene peşimden geliyordu ama bir kez daha dönüp bakmadım o defter hiç acılmamak üzere kapanmıştı benim için. Eve geldiğim gibi üstümü çıkarıp yemek hazırlamaya koyuldum vebir kaç saat sonra herkes gelmişti masta oturup yemeğimizi yedikten sonra babamla abim içmeye gitmişti bizde odamıza. " Cansu anlatsana biraz karadeniz nasıl bir yer teyzemler kuzenlerimiz nasıl insanlar" " Abla karadeniz çok güzel hayran kalınmayacak gibi değil teyzemler ise çok sıcak kanlı hele kuzenlerimiz sahane insanlar" herkesi tek tek anlattı bende merak etmeye başlamıştım neyse ki bir ay sonrası için düğün kararı verilmişti hemde koyde olacaktı bu benim en cok istediğim şeydi herkesle tanısabılecektim sonunda. " Ablacım bişey sorucam ama" " sor canım cekinme" "O pislik yani şey hala rahatsız ediyor mu seni" " Her iş çıkışına geldi Cansu eve kadar da uzaktan takip etti anlamak istemiyor ama bitti Cansu o kullandığı illet alkolden de kötü hayatımı mahvedemem" " Aynen öyle ablam biz babam gibi bir adamla evlenmeyeceğiz mutsuz değil mutlu olucaz" Hiç umudum olmadığından sadece başım ile onay verip sarıldım kardeşime tek dert ortağıma. Aslında bir kac arkadasım vardı Ama onlara da babam bizi dövüyor işkence ediyor diyemezdim. Bunlar çok hassas konular Dı hadi bize şiddet etmesi çok sıkıntılı anında söylenebilir Di belki ama babamı annemi sırf canı istediği içi bıcak la ellerini kestiğini söyleyemezdim Cansu içinde aynı sey geçerliydi o yüzden bir birimizden başka güveneceğimiz kimse olamazdı.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD