บ่วงรักกับดักนายหัว

คนงานรีดนมวัว

    บัวตื่นแต่เช้าช่วยแม่ทำขนมไปส่งร้านค้าเสร็จ ก็ได้ขออนุญาตแม่ไปหานายหัวที่ฟาร์มโคของนายหัวตามที่สัญญากันไว้

    “แม่จ้ะวันนี้ทำขนมเสร็จแล้วบัวขออนุญาตไปช่วยพี่โตรีดนมที่ฟาร์มนะคะ” บัวขออนุญาตแม่

    “จ๊ะลูก เออบัวลูก แม่มีเรื่องจะคุยด้วย”

    “จ๊ะแม่ ว่ายังไงจ๊ะ”

    “ก็เรื่องนายหัวนั่นแหละ บัวก็รักษาเนื้อรักษาตัวดีๆ นะลูก แม่รู้ว่าบัวไม่ใช่เด็กใจแตก แต่เหตุการณ์หนี้สินทำให้บัวต้องมาเจอกับเหตุการณ์ที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแบบนี้ แม่ว่านายหัวเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร แต่ผู้ชายจะดีจนใจหายตอนยังไม่ได้เรา แต่เมื่อได้แล้วบทจะดีก็ถือว่าเราโชคดี แต่ถ้าโชคร้ายแม่ก็อยากให้บัวเผื่อใจไว้บ้าง เรากับเขามันแตกต่างกันมาก แม่ไม่ได้อยากให้ลูกแม่กลายเป็นของเล่นของคนมีเงินนะลูก ทั้งหมดมันเป็นความผิดของแม่กับพ่อเองที่ไปเป็นหนี้เขาแต่แม่อยากเตือนบัวไว้ให้เผื่อใจไว้บ้าง” นางมาลีเตือนลูกสาว

    “แม่อย่าโทษตัวเองเลยค่ะ นายหัวเขาสัญญากับบัวว่าจะไม่ทำอะไรบัวจะให้บัวเรียนให้จบ ยังเอ่ยปากว่าจะส่งบัวเรียนด้วยนะแม่” บัวบอกให้แม่สบายใจ

    “ถ้าเขารักจริงก็ดีไปนะลูก แต่แม่อยากเตือนบัวให้บัวเตือนตัวเตือนใจตัวเองไว้บ้าง เวลาเจ็บเวลาทุกข์ลูกจะได้มีสติ ตั้งรับได้ทัน อีกอย่างนะลูกบัวของแม่เป็นคนสวย คนสวยนั้นมีภัยรอบตัว นายหัวเองเขาหวังในตัวลูกหลงในความสวยของลูก ถ้าพลาดพลั้งให้เขาไปบัวก็ต้องดูแลป้องกันตัวเองให้เป็นนะลูก” มาลีบอกกล่าวลูกสาวด้วยความเป็นห่วงลูกสุดรักสุดดวงใจ มาลีมองอย่างคนที่ผ่านโลกมาก่อน

    “ค่ะแม่บัวจะจำไว้ แล้วเรื่องป้องกันบัวก็จำที่แม่บอกไว้จะไม่สร้างภาระและซ้ำเติมตัวเอง บัวต้องเรียนให้จบค่ะ” บัวบอกแม่น้ำเสียงหนักแน่น

    “ดีแล้วลูก แม่รักลูกมากนะขอให้ลูกจำไว้” มาลีบอกกับลูกสาวและดึงบัวมากอดไว้แนบอก

    “บัวก็รักแม่ค่ะ แม่ไปส่งขนมเถอะเสร็จแล้วจะได้ไปทำงานที่ศูนย์เด็กเล็กต่อ บัวเองก็จะไปอาบน้ำออกไปฟาร์มวัวของนายหัวเหมือนกัน” บัวบอกแม่และยิ้มให้แม่เพื่อให้แม่ได้มีกำลังใจ

    “จ้ะ ลูกไปเถอะ ระวังเนื้อระวังตัวด้วยนะ” มาลีบอกลูกสาว

    “ค่ะแม่” บัวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ขับมอเตอร์ไซค์ออกจากบ้านมุ่งหน้าไปยังฟาร์มโคนมของนายหัวหนุ่มเมื่อไปถึงก็พบว่านายหัวอยู่ที่ฟาร์มแล้ว

    “พี่โตสวัสดีค่ะ มาทำงานแต่เช้าเลยนะคะ วันนี้บัวมาเป็นแรงงานช่วยคนงานรีดนมโคค่ะ พร้อมทำงานแล้วนะคะ” บัวกล่าวทักทายนายหัวและรายงานตัวพร้อมจะช่วยงานนายหัว

    “ขยันจริง พี่ต้องให้ค่าจ้างวันละเท่าไหร่นะเนี่ย” โตมรพูดล้อบัว

    “ค่าแรงไม่ต้องค่ะ ถือเสียว่าก่อนจะเปิดเทอมบัวทำงานจ่ายดอกเบี้ยพี่โตนะคะ” บัวบุษบาพูดพอให้ได้ยินกันสองคน

    “เอาอีกแล้วนะ อารมณ์ดีๆ ตอนเช้า บัวมาทำให้อารมณ์เสียแต่เช้าเลยบอกแล้วใช่มั้ยบัวเป็นแฟนพี่ อย่าทำตัวห่างเหินเหมือนเป็นแค่เจ้าหนี้กับลูกหนี้ได้หรือเปล่า หรือบัวอยากให้พี่เล่นบทเจ้าหนี้หน้าเลือดก็ได้นะพี่จะจัดให้สมใจบัว” โตมรว่าอย่างหงุดหงิดใจ

    “บัวขอโทษค่ะที่พูดไม่เข้าหูพี่โต” บัวบุษบายกมือไหว้ขอโทษโตมร

    “พี่โตอย่าโกรธบัวเลยนะคะ บัวพูดไปไม่ทันได้คิด” บัวพยายามขอโทษและอธิบายคนขี้โมโห

    “อือ ไม่โกรธก็ได้แต่อย่าพูดอีกนะ”

    “ค่ะบัวจะไม่พูดอีกแล้ว พี่ไปทำงานเถอะค่ะบัวขอช่วยรีดนมวัวก่อนนะคะ”

    “ครับ เที่ยงๆ พี่มารับไปกินข้าวที่โรงอาหารของฟาร์ม”

    “ค่ะ ได้ค่ะพี่โต” บัวรับคำ

    บัวเริ่มรีดนมวัวอย่างสนุกและเพลิดเพลิน แม่วัวของโตมรดูสุขภาพดีอารมณ์ดีให้น้ำนมเยอะมาก บัวรีดนมวัวลงถังสำหรับเก็บน้ำนมดิบซึ่งตอนนี้คนงานเองก็ได้ช่วยกันรีดน้ำนมได้จำนวนหลายถังแล้ว ทำให้บัวเองก็อยากรู้ว่านายหัวขายน้ำนมที่ไหน

    “น้าคะ นายหัวเขาเอาน้ำนมไปส่งที่ไหนเหรอคะ” บัวถามคนงานของนายหัว

    “ไปส่งสหกรณ์โคนมพัทลุงจ๊ะคุณบัว นมจากฟาร์มของเราไปส่งทุกเที่ยงเลยคุณบัว” คนงานบอกบัว

    “อ๋อเหรอคะ บัวเห็นมีทั้งโคนมและโคเนื้อด้วย แล้วโคเนื้อเราขายที่ไหนเหรอคะ” บัวถามอีกด้วยความอยากรู้

    “โคเนื้อนายหัวเขาส่งออกค่ะ มีส่งขายมาเลย์เซียและมีนายหน้ามารับซื้อส่งตะวันออกกลางด้วยนะคะ”

    “อ๋อค่ะ นายหัวเก่งจังเลยนะคะ”

    “ค่ะคุณบัว พ่อผู้ใหญ่แกส่งลูกชายไปเรียนเมืองนอกเลยนะคะ นายหัวจบด้านการเกษตรมาโดยตรง เก่งมากๆ ค่ะ นายหัวแกผสมเทียมแม่วัวเองก็ได้นะคะนอกจากจะขุนขายเนื้อ ขายนม แกยังขายลูกวัวให้ชาวบ้านเอาไปเลี้ยงด้วย ทางมหาวิทยาลัยยังเคยเชิญนายหัวไปเป็นวิทยากรบ่อยๆ แกเป็นอาจารย์ได้เลยนะคะ แต่พ่อผู้ใหญ่แกมีลูกชายคนเดียว กิจการเยอะแยะสวนยาง สวนปาล์มนายหัวไม่มีเวลาไปเป็นอาจารย์หรอกค่ะคุณบัว” นางมะลิคนงานในฟาร์มเล่าเรื่องนายหัวให้บัวฟังเสียยืดยาว ทำให้บัวได้คิดว่ามีอีกหลายเรื่องมากที่ตนเองยังไม่รู้จักนายหัวโตมรเลย บัวรีดนมวัวจนเกือบจะเที่ยง ทำงานไปคุยกับน้ามะลิไปเพลินจนลืมหิวข้าว

    “บัว เที่ยงแล้วนะไม่หิวข้าวเหรอ พี่มาตามไปกินข้าว พี่ให้คนงานไปเอากับข้าวที่โรงครัวไปจัดไว้ให้ที่บ้านแล้ว ไม่ไหววันนี้อากาศร้อนเหลือเกินพี่จะขออาบน้ำก่อนกินข้าว ลุกขึ้นเลยไปกินข้าวกัน เดี๋ยวงานทางนี้ให้คนงานเขาทำต่อ” นายหัวโตมรเดินมาตามบัว

    “ค่ะ พี่โตไปอาบน้ำก่อนนะคะเดี๋ยวบัวเดินตามไปค่ะ” บัวบอกให้นายหัวล่วงหน้าไปอาบน้ำก่อน

    “ไม่ได้ต้องไปพร้อมกันเลย ลุกครับพี่หิวมากแล้วเร็วๆ”

    “ไปเถอะค่ะคุณบัว เดี๋ยวนายหัวโมโหหิว น้ามะลิทำต่อเองค่ะ” มะลิพูดให้บัวรีบไปก่อนพายุจะเข้า

    “ค่ะ ไปแล้วค่ะ” บัวลุกขึ้นเดินตามนายหัวไป

    เมื่อเดินมาถึงบ้าน บัวเดินไปดูตรงโต๊ะอาหารว่ามีอะไรกินบ้าง

    “ราดหน้าน่ากินจังเลยค่ะ” บัวพูดกับนายหัว แต่นายหัวเข้ามากอดซ้อนหลังบัวไว้โดยที่บัวไม่ทันได้ตั้งตัว

    “อุ้ย !  พี่โตมากอดบัวทำไม ไปอาบน้ำสิคะตัวเหม็นเหงื่อจะแย่” บัวออกแรงดิ้นเบาๆ