CHAPTER FIVE
1024 Words
|CHAPTER FIVE|
"ASTHERIELLE..." Tawag nito at sakin at halata ang gulat sa mukha.
"W-Why are you crying?" Tanong nito at naglakad patungo saakin nang pigilan ko siya at sinenyasan na huwag lumapit.
Pinahid ko ang mga luha sa aking mukha at maiging tumingin sa kaniya.
"Yong girlfriend mo tumatawag sayo." Matigas kong ani. Pilit na kinakalma ang sarili.
"What? Girlfriend? Who?" Sunod-sunod niyang tanong na naguguluhan.
Sa isip-isipan ko ay napatawa ako ng peke.
Talagang nagpapanggap pa.
Naglakad ito patungo saakin kaya umiwas ako.
Dumiritso siya sa mesa at kinuha ang cellphone nito at tinignan kung sino 'yon.
Nang matignan niya kung sino ay ako naman ang binalingan niya.
"Blythe is not my girlfriend." Aniya.
Galit ako dahil tumatanggi pa siya.
Kung hindi niya girlfriend edeh ano?
Imbes na magalit at makipag-away sa kaniya. Ngumiti nalang ulit ako ng peke sa kaniya.
"Pasensya na at pumasok ako." Sambit ko at tumayo ng maigi.
Akmang aalis na ako at lalakad ng hilahin ako nito sa kamay na kaagad kong hinawi.
"Huwag mo akong hawakan." May diin ang bawat salitang 'yon.
"Astherielle, look. Blythe is not my girlfriend and she will never be. I know you are mad of what you've seen. But trust me. She's not my girlfriend." Rason nito.
"Wala kang dapat na i-explain pa Ashton. Okay lang. Atsaka ba't naman ako magagalit? Hindi naman kita boyfriend para magalit ako. Walang namang tayo." Sagot ko. Pero hinawakan niya ulit ang kamay ko at sa pagkakataong 'to ay hindi ako umalma.
"Don't pretend Astherielle. Please, it hurts. Bakit ba ayaw mong ipakita saakin ang totoo mong nararamdaman? Alam kong galit ka Astherielle. Sabihin mo sakin. Kahit murahin mo pa ako at pagsuntukin. Just please, don't pretend na wala kang pake sakin—" Pinutol ko siya.
"Alam mo?! Oo! Galit ako Ashton! Galit ako kasi ikaw! Kayong dalawa ang dahilan ng nararamdaman kong galit at sakit ngayon! Plano ko na sanang patawarin ka eh! Kaso sa nakita ko kanina? Ayoko nalang pala." Sigaw ko sa kaniya.
"Naaalala ko lang ang mga kagaguhang ginawa niyo saakin noon. And yes! I choose to pretend just to hide the pain that I felt!—" Tumulo ang mga luha ko patungo saaking mukha.
"N-Napapaisip nalang ako kung ano ba ang kulang saakin at nagawa mo pa 'yon? Binigay ko naman sayo ang lahat ah? Lahat pati ang sarili ko! Hindi ako umalma at tinanggap ka. M-Minahal kita Ashton. P-Pero ano ang ginawa mo? N-Nakipagsiping ka sa ibang babae! Sa Blythe na 'yon! At ngayong dinala mo ako dito at nakita ang pangalan niya, nanumbalik lahat ng sakit ng naranasan ko noon! Hindi ko na kaya. P-please Ashton. Pabayaan mo na ako. Hayaan mo na akong umalis." Nanghihina kong sambit habang tuloy-tuloy na namamalisbis ang mga luha saaking mukha.
Dahan-dahan akong napaupo na nanghihina.
Ayoko na. Palagi nalang akong nasasaktan.
"I'm sorry..." Dinig kong sambit niya at pinantayan ang tingin ko.
Niyakap ako nito ng mahigpit. Kahit na nababasa ako dahil sa yakap niya. Hindi ako nagpumiglas.
"I'm sorry. Please forgive me. I'm sorry baby... I cannot tell you the reason for now." Aniya at mas hinigpitan pa ang pagkakayakap saakin.
Iniangat niya ang mukha ko para matingnan ko siya. May mga halo-halong emosyon akong nakikita sa mga mata nito.
Inilapit nito ang mukha niya saakin kaya nag-abot ang aming mga labi.
Pagod na akong umalma kaya hinayaan ko siyang halikan ako.
Pero sa pagkakataong 'to ay marahas parin ang halik nito. Walang pag-iingat.
Sa paraan ng halik niya ay alam ko na kung saan ito patungo. Pero imbes na umalma ay nagpaubaya ako.
Dahil kahit anong sigaw ko sa nararamdaman kong galit sa kaniya. Taksil ang katawan ko at gusto ang mga haplos nito ang mga pag-angkin saakin.
Dahan-dahan naming hinuhubad ang mga saplot. At muli, nagpaangkin ako sa lalaking kinamumuhian at....mahal ko.
NANG magmulat ako ng mga mata ay ang kadiliman ng gabi ang napansin ko sa labas.
Hindi ko namalayang gabi na pala at mahaba ang tulog ko dahil sa paulit-ulit nitong pag-angkin saakin.
Umupo ako mula sa pagkakahiga at tinignan ang aking gilid.
Wala siya doon.
Binalot ko ang kumot saaking katawan kasabay ng pagbukas ng pinto ng kwarto at ang pagpasok doon ni Ashton na may dalang tray at pagkain.
Sinundan ko ang galaw niya.
"Eat Astherielle. I know you're tired." Turan nito at inilapag ang dala.
Napatitig ako sa kaniya.
Habang nagtatalik kami at inaangkin niya ako ay nakapagiisip-isip ako.
Marahas ang mga halik at pag-aangkin niya.
Kaya nakapagdisisyon ako.
"Ashton..." Tawag ko na ikinatingin niya.
"Yes?" Sagot niya.
"I want a deal." Matapang kong sambit na ikinakunot ng noo niya.
"What deal?" Tanong niya.
Huminga ako ng malalim. "I will let you f**k me for two months only. I know you only want my body Ashton. You're always rough when we do it. After two months, you will set me free and we will never see each other again. Deal?" Ani ko na ikinaawang ng labi niya.
"What the f**k are you saying?" He hissed.
"It's a deal Ashton." Turan ko.
"It's make love Astherielle!" Sigaw niya pero 'di parin ako nagpatinag.
"Just tell me if you agree Ashton." Dagdag ko.
Kumuyom ang kamao niya. "Then it's a no deal." Aniya.
"I know I'm always rough on you. And I'm sorry for that. We made love earlier Astherielle. And then now you're talking about that f*****g deal? Really?!" Sigaw niya parin.
"I will never set you free Astherielle! Just like what I've said. Not until I make you mine again and make you fall inlove with me again! We will never leave this Island if you're not pregnant." Madilim na ang mukha nito at galit na galit na.
"Wether you like it or not you will stay by my side Astherielle. Until I make you pregnant. I would love to see you carrying my child." Aniya at nawala na ang galit sa mukha nito at napalitan ng ngisi.
Ako naman ay hindi makapaniwala. "You're being unfair Ashton!" Sigaw ko.
Ngumisi lang siya.
"I don't care if I'm being unfair. As long as you're with me." Turan nito at mas lalong ngumisi.
___________
- Writer
