Itinaas ni Ireta ang katawan saglit upang muli ring ibaba. Mapusok. Taas-baba. Labas-masok si Lukas sa lagusan niya. Lukas could only belong to her. Hinaplos niya ang pisngi nito. "Kapag may umagaw sa iyo, babalatan ko nang buhay. Hindi ako mapagbigay. Ang akin ay akin lang. At ikaw ay akin. Tandaan mo iyan.” Nilakasan niya ang paggalaw. Binilisan. Hanggang sa marinig niya ang mga ungol at pagngangalit ng mga bagang ng binata.
“P*tang ina, Ireta, bilisan mo pa.”
May maliit na biyak na ang pader sa paulit-ulit na pagtama ng headboard doon. Pero wala silang pakialam. Pareho silang baon na baon ni Lukas sa sarap ng pakikipagniig. Pabilis nang pabilis. Palakas nang palakas.
Hinagip ni Lukas ang baywang niya at nagpakawala ito ng mahabang ungol. Ganoon din siya. Nanulas din ang mainit na ung
