Chapter 32: Istorya ng Nobela 6
“Anong ginagawa ninyo rito?” Walang buhay na tanong ni Pear sa mga magulang nang mapagbuksan niya ito.
“Sinusundo ka na namin.” Ma-otoridad na wika ng Papa niya, nagiging na brusko ito, kailangang ito palagi ang masusunod. Ibang-iba na ito sa nakilalang at nalakihang ama niya noon.
“Sa mga panahong lumayas ako ay doon palang nawalan na kayo ng anak.” Kung matigas ang kanyang Papa ay mas matigas siya! Kailanma’y hindi siya susunod sa gusto nitong mangyari.
“Anak, umuwi ka na, please … miss na miss na kita.” Mangiyak-ngiyak na ani ng kanyang Mama, ayaw niya itong makita na nasasaktan ngunit kailangan niya itong gawin.
“Ma, sa lahat ng tao na pinagkatiwalaan ko ikaw iyong inaasahan kong kakampi ko, bakit hindi ka tumututol sa plano ni Papa.” Napayuko lang
