C H A P T E R 6
“Tumahan ka na. Hindi niya sasaktan ang pamilya mo.” Masuyong utos ng matandang babae nang daluhan nito si Catharine sa sulok.
Nakatakip siya sa tainga dahil takot siya sa kulog na maya’t maya ang dagundong sa kalangitan. Pakiramdam niya ay ilang daang taon na siyang umiiyak at pagod na siya. Sino bang hindi iiyak sa sitwasyon niya? Mas mabuti pang nakulong na siya sa preso kaysa sa kwartong iyon na parang hindi niya alam kung anong kahayupan ang gagawin sa kanya.
“Sabi niya po papatayin niya.” Hikbi niya saka lang nag-angat ng mukha. Nang tumalikod kasi ang lalaki ay kaagad naman siyang tumakbo kanina sa sulok at sumiksik doon na parang takot na kuting.
“Maniwala ka roon. Ganoon talaga ang batang ‘yon pero nag-iisip ‘yon. Hindi ka noon basta na lang sasaktan. Hih
