TULALA lang ako sa mga oras na iyon. Dalawang araw na rin simula nang magkausap kami ni Tita Donna. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Ayokong sundin si Tita Donna. Maybe, there’s another way?
Pinawi ko ang luha ko. Hindi maaaring panghinaan ako ng loob. I’m sure, si Mama, hindi rin niya gusto kung susundin ko si Tita.
Kalakip ng planong ito ni Tita Donna, nakakasigurado ako na may gusto pa siyang gawin. Nakakasigurado akong kahit sundin ko siya, hindi matatapos ang lahat dito.
Nag-isip ako ng paraan. Imposibleng walang butas ang gusto ni Tita. Iyon ang kailangan kong makita, iyon ang kailangan kong malaman.
I was pacing back and forth. Ang kuko ko nga’y hindi ko namalayang kinakagat ko na sa pag-iisip. I’m sure, may iba akong maaaring gawin.
Pinapamanmanan ako ni Tita. Nakakasigura
