อมรณ์เทพหาฤกษ์แต่งงานให้กับลูกชายคนโตได้แล้ว เขาทุ่มเทเวลาที่มีไปกับงานจัดงานแต่งงานครั้งนี้ให้สมเกียรติระหว่างสองตระกูลที่มีสัมพันธ์อันดีต่อกันมายาวนาน เขาดีใจมากที่ในที่สุดลูกชายก็จะได้เป็นฝั่งเป็นฝามีครอบครัวเป็นของตนเอง แน่นอนว่าเขาอยากให้ลูกชายเป็นหัวหน้าครอบครัวที่ดีรู้จักหน้าที่และไม่เจ้าชู้ประตูดินอย่างเขา เพราะความเจ้าชู้นั้นนำมาซึ่งปัญหาที่ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็หาทางแก้ไขไม่ได้
“เจ้าอมรณ์เทพ! ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพนักงานเถอะ แกเป็นพ่อเจ้าบ่าวก็ควรจะไปเตรียมตัวเหมือนกัน”
“ผมอยากทำให้งานนี้ออกมาสมบูรณ์แบบที่สุดนี่ครับ”
“พ่อก็ไม่เห็นแกจะทำอะไรได้แต่ชี้นิ้วไปมา”
“โธ่ พ่อก็พูดเกินไป ผมไปแต่งตัวก่อนครับ”
“ไปเถอะเร่งมือด้วย” อมรณ์เทพรีบผละห่างออกไปแต่งตัวทันที ภายในงานถูกประดับตกแต่งไปด้วยดอกไม้นานพรรณที่เมื่อมาอยู่รวมกันแล้วเหมือนเป็นงานศิลปะชิ้นใหญ่ที่เล่อค่ามาก ทุกคนต่างชื่นชมคนจ
