อันธพาล

น้ำเธอยังเปียกของเราอยู่เลย

“ แล้วทำไมไม่บอก ”

“ ก็ไม่เห็นจะถาม ”

“ ทำไมหน้าเหมือนพี่เซนอย่างกับแกะ ”

คำถามนั้นทำให้อีกฝ่ายหน้าเจื่อนเล็กน้อย

“ เซนมันไม่ได้บอกเหรอว่ามีฝาแฝด ”

“ อะไรนะ ! ”

คำอุทานอย่างตกใจนั้นบ่งบอกชัดเจนว่าเธอไม่รู้ว่ามี อีกคนที่มีดีเอ็นเอเดียวกับเซน

“ เป็นแฟนเซนใช่มะ ”

“ ใช่สิ เป็นแฟน เป็นคนรัก แล้วนายก็ควรจะบอกตั้งแต่แรกว่าไม่ใช่ ฉันเกือบพลาดมอบความบริสุทธิ์ให้นายไปแล้ว เพราะนึกว่านายเป็นพี่เซน ! ” คิ้วเข้มเลิกขึ้นอย่างแปลกใจ

“ อะไร นี่เธอยังเวอร์จิ้นอยู่เหรอ ”

เธอไม่ตอบ แต่น้ำตาที่เอ่อคลอหน่วยตากับความเงียบงันนั้นเป็นคำตอบให้กับเขาแล้ว ดวงตาคมกล้าที่ทอประกาย วิบวับอยู่อ่อนแสงลงทันที

“ เราขอโทษ ” พลางสาวเท้าเข้าไปใกล้ เธอถอยหลังหนีคล้ายเห็นเขาเป็นตัวเชื้อโรค

“ ฉันไม่รับคำขอโทษ เพราะมันไม่ใช่อุบัติเหตุ นายตั้งใจจะทำมันตั้งแต่ทีแรก ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย เลว ทุเรศที่สุด ! ” เธอผรุสวาทออกมาอย่างเจ็บแค้น เกือบไปแล้ว เกือบจะมอบความสาวบริสุทธิ์ให้ผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนี้ไปแล้ว

ดวงตาของเขาฉายประกายปวดร้าวออกมาวูบหนึ่งแล้วถูกกลบเกลื่อนด้วยรอยยิ้มมุมปาก

“ เออใช่ คนอย่างเรามันเลว มันไม่ดีเท่านายเซน สุภาพบุรุษที่สุดในโลกของเธอหรอก แต่ยังไง ๆ ไอ้เลวคนนี้ก็เกือบจะได้เป็นผู้ชายคนแรกของเธอไปแล้ว เอ๊ แต่จะว่าไปแล้ว พูดว่าได้กันแล้วก็น่าจะได้ เพราะดันหัวเข้าไปแล้วนี่ น้ำเธอยังเปียกของเราอยู่เลย ดูสิ ”

เขาว่ายิ้ม ๆ พลางกำท่อนเนื้ออันนั้นไว้เต็มกำมือ ส่วนหัวอันเบ่งบานมีน้ำสีใสเคลือบอยู่จนฉ่ำวาว

น้ำคาวใคร่สาวจากตรงนั้นของเธอ...

ฟ้าใสหน้าร้อนวูบราวกับโดนไฟเผา เธอหลุบหลบสายตาเขา ทั้งอับอายและโกรธจัด รีบจัดเสื้อผ้าเผ้าผมให้เรียบร้อย ก่อนตวัดสายตาเขียวขุ่นใส่คนฉวยโอกาสตรงหน้า

“ รีบสวมกางเกงเดี๋ยวนี้ พี่เซนกำลังจะเข้ามาแล้ว ”

พูดจบก็มองหาอะไรบางอย่างไปทั่ว อีกฝ่ายจัดการกับเสื้อผ้าตัวเองเรียบร้อยก่อนยื่นอะไรบางอย่างออกมาตรงหน้า

“ หานี่อยู่ใช่ป่ะ ” ฟ้าใสหันมาหา กางเกงในสีชมพูอ่อนมีลูกไม้ประดับกระจุ๋มกระจิ๋มน่ารักของเธอวางอยู่บน ฝ่ามือใหญ่นั้น เธอเอื้อมมือไปหมายจะหยิบมันแต่เขา กระตุกมือคืนกลับ

“ จ้างก็ไม่ให้ ” แล้วยกมันขึ้นไปดม

“ อา... โคตรหอมเลย หอมเหมือนตรงนั้น ”

“ เอาคืนมานะ ไอ้โรคจิต ! ” เธอต่อว่าพลางเข้าไป ยื้อแย่ง

“ ไม่ให้ ” เขาตอบพลางยกยิ้มมุมปากอย่างยียวน คล้ายสนุกเหลือเกินกับการได้แกล้งเธอ แต่ก่อนที่เธอจะได้ พูดอะไรมากไปกว่านั้น เสียงเรียกจากเซนก็ดังขึ้นอีกหน

“ ฟ้าใส อยู่ไหนครับ เลิกแอบได้แล้ว พี่รู้แล้ว เห็นไฟในครัวเปิดแล้วนะ ! ” นั่นทำให้เธอไม่มีเวลาต่อปากต่อคำใด ๆ แล้วจึงตัดสินใจหันหลังเดินจากไปทั้งที่ไม่ได้สวมกางเกงชั้นในเป็นจังหวะเดียวกับที่เซนเปิดประตูบ้านเข้ามาพอดี พร้อมรอยยิ้มกว้างบนใบหน้า

“ น่ารักจังเลยแฟนจ๋า แต่เสียใจด้วย ถูกจับได้แล้ว แล้วนี่ซื้ออะไรมาเยอะแยะครับเนี่ย พี่ก็บอกแล้วกินอาหาร ง่าย ๆ ก็ได้ แค่มีฟ้าอยู่ด้วย ทุกวันก็เป็นวันพิเศษแล้ว ”

เขาว่าเมื่อหันไปเห็นถุงข้าวของบนโต๊ะอาหาร แต่เมื่อหันกลับมาเห็นใบหน้าของแฟนสาวก็ทำให้เขารู้ได้ว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติ

“ ฟ้าเป็นอะไร ทำไมหน้าซีดแบบนั้น เกิดอะไรขึ้น ”

ยังไม่ทันจะได้ตอบ ร่างของบุคคลที่สามผู้ไม่ได้รับเชิญ ก็โผล่ออกมาจากโถงทางเดินไปห้องครัว การปรากฏตัว ของเขาทำให้เซนหน้าซีดตกใจเป็นอย่างยิ่ง