ฟอด~
“เหนื่อยรึเปล่า” เขากอดฉันจากด้านหลัง หอมลงมาที่ต้นคอด้านหลังแล้วกระซิบถามเสียงพร่าหลังจากที่เขานอนหอบหายใจถี่รัวอยู่พักใหญ่จนกระทั่งลมหายใจกลับมาเป็นปกติ
“เอ่อ...”
“เหนื่อยไหมครับ ยังเจ็บมากรึเปล่า” เสียงเขาอ่อนโยนมากแต่ฉันก็ไม่กล้าตอบอะไรออกไปอยู่ดี
“ปะ ปล่อยก่อนได้ไหมคะ” ตั้งแต่ที่เขาทำอะไรเสร็จเรียบร้อยฉันก็ได้แต่นอนเหนื่อยหอบ นี่ขนาดไม่ได้ทำอะไรแค่นอนเฉย ๆ นะคะ ไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าตัวเองเป็นคนโยกร่างกายนานเป็นชั่วโมงแบบเขาฉันจะถึงขั้นสลบไปเลยรึเปล่า
“ไม่ปล่อย จะกอดเมีย~”
“อื้อ~” ตกใจคำว่าเมียแต่ก็เสียวซ่านที่โดนมือใหญ่กุมเต้านมเอาไว้สุดท้ายก็เลยครางออกมา
“หิวมากไหม พี่พาไปเข้าห้องน้ำนะเสร็จแล้วจะได้ออกไปกินข้าวกัน”
“ไม่เป็นไรค่ะ ดะ เดี๋ยวไปเอง” ฉันรีบปฏิเสธเขาที่ยังกอดแน่นไม่ปล่อย
ลืมเรื่องอาหารไปเลย อุตส่าห์ตั้งหน้าตั้งตารอให้มาถึงที่พักเร็ว ๆ จะได้กินซีฟู๊ดของโปรดแต่ส
