“ไม่! ฉันไม่ให้นายไปส่ง ลงไปเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้ดิน!”
“ผมก็ตอบว่า ไม่ เหมือนกัน ให้ผมไปส่งเถอะน่า ชดเชยความผิดที่ผม...” เขากระตุกยิ้มแล้วละสายตาจากการมองหน้าฉันเป็นมองต่ำลงไปนิดหน่อยซึ่งฉันไม่อยากจะยอมรับความจริงเลยว่าเขากกำลังมองอะไร!
“เป็นสาเหตุให้คุณต้องรีบกลับไปไง”
“...” เขาไม่รู้หรอก เขาแค่...แค่ล้อเล่น เขาแค่แกล้งพูดเดาส่ง ๆ เชื่อสิ เขาแค่เดาส่ง ๆ แค่นั้นไอริส
“รีบกลับไปเรียนให้จบก็ดีเหมือนกัน ส่วนที่คุณอายเรื่องอะไรก็ลืม ๆ ไปเถอะ ผมว่ามันตะมุตะมิไปนิดเลยไม่ได้ติดตาตรึงใจเท่าไหร่”
“ไอ้...ไอ้บ้าดิน!”
“ครับคุณไอริส”
“น้าชาติ! น้าชาติจอดรถเลยค่ะ จอดสิคะน้าชาติ” ฉันไม่คุยกับเขาแล้วชะโงกหน้าไปตะโกนคุยกับน้าชาติที่อยู่เบาะข้างหน้าจนดังลั่นรถแทน
“ครับ ๆ คุณหนู” น้าชาติตกใจแต่ก็ยอมค่อย ๆ ชะลอรถตามที่ฉันบอก
“จอดเลยค่ะน้าชาติ จอดตรงนี้เลย” น้าชาติมัวแต่ชะลอรถไม่จอดสักที
“ครับ ๆ คุณหนู ใ
