“เร็ว อย่าคืนคำนะไอริส โต ๆ กันแล้ว”
“ก็...โอเคค่ะ ถ้าริสโกหกขอให้...”
“เร็วอย่าลีลา”
“ขอให้...ขอให้คืนนี้ริสโดนพี่ดินกินอีกรอบ”
“หึ ๆๆ เสร็จพี่แน่ยัยเด็กงี่เง่า”
“เสร็จอะไรคะพูดดี ๆ นะ คิดว่าริสโกหกเหรอ ริสดูขี้โกหกเหรอ” ฉันเขินเลยหาวิธีกลบเกลื่อนความเขินด้วยการวีนนิดหน่อย
“ไม่ต้องมาทำเป็นวีนเลยเรา สนใจเรื่องคำสาบานของตัวเองดีกว่า”
“...” จริงสิคะ แต่เรื่องบาเรื่องก็พิสูจน์ไม่ได้ อาจจะไม่เห็นผลก็ได้ไม่ต้องกังวลหรอกไอริส ปากแกไม่ได้ศักดิ์สิทธิ์ขนาดนั้น
หมับ!
“อะไรคะ” ฉันถามถึงจะรู้ว่าเขาโอบเอวก็ตาม
“เราเดินช้า พี่พาเดินดีกว่า”
“ไม่เอาอย่าโอบค่ะ แค่จับมือคนก็มองแล้วนะ อายคนในบริษัท” ฉันมั่นใจว่าขามาต่อให้ไกลแค่ไหนยังไงก็ต้องมีคนเห็นบ้างล่ะนั่งกันอยู่ตรงนั้นตั้งหลายคน
“คิดมากไปได้ เขารู้ว่ามีซัมติงตั้งแต่นอนห้องเดียวกันแล้วนะพี่ว่า”
“...จริงสิ” ไม่ทันแล้วสินะคะ มัวแต่อยากเอาชนะยั
