สการ์เล็ตต์รู้สึกเหมือนมีบางสิ่ง เคลื่อนไหวอยู่หลังบานประตูห้องนอนของเธอ หญิงสาวตัดสินใจลุกจากเตียงนอนแล้วหยิบเสื้อคลุมสีขาวสะอาดตาขึ้นสวมก่อนจะเดินมาเปิดประตูห้อง
“คุณยามาท” หญิงสาวแปลกใจที่เห็นร่างสูงโปร่งยืนอยู่ตรงหน้า เขายังคงใส่ชุดอาหรับแบบเดียวกับที่เจอเมื่อตอนเย็น เธอพยายามไม่มองเขาในชุดนี้เลย เพราะมันช่างเปี่ยมไปด้วยเสน่ห์จนไม่ยากจะถอนสายตาไปไหนได้
“คุณนอนแล้วเหรอ” ชายหนุ่มเอ่ยถามอย่างเกรงใจเมื่อเห็นหญิงสาวสวมชุดนอนเรียบร้อยแล้ว
“ยังค่ะ คุณมีธุระอะไรกับฉันหรือคะ”
“ผมยังไม่ได้คุยรายละเอียดเกี่ยวกับการตามหาพ่อของคุณเลย” เขาพูดพลางเสมองไปทางอื่น “เมื่อตอนเย็นคุณป้าฟาห์ราชวนคุณคุยเสียผมไม่รู้จะแทรกตรงไหน”
สการ์เล็ตต์หัวเราะ “ฉันกำลังดูพวกซองจดหมายและสมุดไดอารี่ของแม่อยู่ค่ะ มีลายมือแปลกๆ ที่อ่านไม่ออกคิดจะไปรบกวนคุณอยู่เหมือนกัน”
ยามาทยืนลังเลอยู่หน้าห้องของหญิงสาว “ผมกำลังช่างใจ
