หลังจากอาบน้ำอาบท่าแบบเร็วๆ กันครบทุกคนแล้ว รินะก็เดินออกไปคุยเรื่องอาหารเช้าแบบพื้นบ้านและกาแฟที่เจ้าของบ้านจะทำให้ทานมื้อเช้า เธอขอยกเลิกเพราะพรุ่งนี้จะเช็กเอาท์แล้วออกไปกินร้านข้างนอกก่อนจะเดินทางไปเมืองอื่นต่อ
พอเมตตากับนาลินเดินตามออกมาเจ้าของบ้านก็มีท่าทางเป็นมิตรมากขึ้น เขาพยายามหว่านเสน่ห์แต่ก็ไม่ได้แสดงออกมากเกินไปจนน่าเกลียด รอยยิ้มเขินๆ นั้นทำให้ดูรู้ว่าเสน่ห์ของเมตตากับนาลินโดนใจเขาเต็มๆ
แก๊งปุบปับทัวร์ฟังคำแนะนำในการเดินเที่ยวแล้วก็พากันออกจากบ้านโบราณมา เมตตาเกาะแขนนาลินคู่กันไป รินะจึงต้องเดินนำพร้อมๆ กับอนาคินไปโดยปริยาย
แม้จะอยากเกาะแขนเขาแต่ขืนทำต่อหน้าป้าเมตตา อนาคินเอาเธอตายแน่ หญิงสาวหันไปหาเมตตา
"เสน่ห์แรงจังนะคะคุณป้าเมต อาจอซี่เจ้าของบ้านพูดไปแก้มแดงไป"
"เขามองนาลินหรือเปล่า ไม่จีบให้แม่เราล่ะ"
"แม่พูดน้อย เขาไม่สนหรอก เขามองคนที่คุยกับเขามากกว่าค่ะ"
"ว่าไป เดี๋ยวพี่คินก็ไปฟ้องพ่อเขาหรอก" เมตตาเปรยๆ แม้ในใจอยากจะบอกลูกชายว่า ไปฟ้องป๊าเลยว่าหม่าม้าเสน่ห์แรงขนาดไหน... แต่กับคนขวางโลกอย่างเขา บอกซ้ายก็ไปขวา บอกขวาก็ไปซ้าย เช่นนั้นนางจึงบอกอะไรที่ตรงกันข้ามไว้ก่อน
"ปล่อยเขาจีบไปเถอะครับ เดี๋ยวเขารู้ว่าสวยแต่หูตึงเดี๋ยวก็เลิกจีบเอง"
"พี่คิ๊น" อนาคินรีบหลบมือมารดาที่พุ่งมาฟาดหลัง
หญิงสาวแอบเชียร์ป้าเมตเบาๆ ให้ทุบหลังลูกชายสักป้าบเผื่อเธอ
รินะกับอนาคินเดินนำไปข้างหน้าหลายก้าว ในบริเวณเมืองเก่าเป็นหมู่บ้านโบราณซึ่งเป็นแหล่งท่องเที่ยว ที่มีร้านอาหาร คาเฟ่ ร้านถ่ายรูป รวมถึงมีมุมให้เช่าชุดโบราณและชุดแฟนตาซีสำหรับสวมใส่แล้วถ่ายรูป อากาศเย็นๆ การเดินชมเมือง และผ่านคาเฟ่น่ารักๆ หลายแห่งดอกไม้ข้างทางที่เริ่มผลิบานออกดอกอวดสีสันแข่งกันทำให้โรแมนติกมาก
เมตตาดึงแขนนาลินให้ก้าวถอยหลัง แล้วกระซิบเบาๆ แบบที่เรียกว่ากระซิบจริงๆ
"เราแกล้งทำเป็นแวะดูร้านของฝากตรงนี้แล้วเดินหลงดีกว่า สองคนนั้นคุยกันอยู่คงไม่ได้สังเกตเราหรอก" แล้วเมตตาก็ดึงเพื่อนเดินเลี้ยวไปอีกซอย หน้าตาเฉย
สวยแต่หูตึงอย่างนั้นเหรอ ขอโทษเถอะ นางหูดีจ้า แกล้งกระซิบดังๆ ก็เพื่อส่งสัญญาณเตือนให้อนาคินรู้ตัวทั้งนั้นแหละ
ที่บอกว่าอยากได้หนูรินะเป็นสะใภ้ นางไม่ได้พูดเล่นๆ นะเออ...