“ Hadi bir kerecik” diye ısrar etti. Ben ona Alim derdim ama böyle de yapınca utanıyordum.
Zaten Seyit abimin sesini duyduk.
“ Melek nerde kaldın, yengem çay bekliyor” diyordu. Alim burnundan soluk verip salona döndü. Hakikaten kinkonga benziyordu bazen.
Ben de peşinden gittim. Alim ve yengemin servislerini verip çaylarını doldurdum. Alim çaprazımda kalmıştı. Annem yengem hazırlıkları konuşuyordu. Sanki Kerim abimin gözü Perinin üzerinde gibiydi. Öylece kahvaltı ettik. Yengemler geç olmadan çıktıklarında Peri de ayaklandı.
“ Ben daha fazla oyalanmayayım Nermin teyze, sizinle AVMde buluşuruz. Benim önce eve uğramam lazım” dedi. Onunla beraber abim de ayaklandı.
“ Ben de seninle geleyim, mahsuru yoksa. Annemler oyalanır şimdi. Babamın yanına uğramak istiyorum.” Perinin yüzü gerilmiş
