Bıçak gibi keskin sesiyle “ Sağol Özlem” dedi. Kadın başka bir şey söyleyecektiyse de cesaret edememiş olmalıydı.
Yutkunduğunu gözlerimle gördüm, sonra “ Tebrik ederim” dedi. Ben de “teşekkürler” dedim.
Başka bir şey konuşulmadan Alim beni kafeteryaya adeta sürükledi. Neden bu kadar rahatsız olduğunu anlamamıştım. Sormama gerek yoktu, nasıl olsa söylerdi.
Annemler kahvelerini bitirmiş bizi bekliyordu. Yüzük kutularını yengeme teslim edip eve dönmek üzere ayrıldık yanlarından. Onların birkaç alışverişi daha varmış. Biz de evdeki hazırlıklara yetişelim diye oyalanmadan yola koyulduk. Peri, annemin yanına ön koltuğa oturdu.
Arka koltukta yalnız kalınca Alime mesaj atmak istedim. Son yazıştıklarımızı tekrar okuyunca yüzümü bir tebessüm kapladı. Ne yazacağımı bilemeyip ekranı kilitl
