[ตอน]
ถือว่าเจ้าอยากตามเปิ่นหวางไป
จ้าวเว่ยหลงสบประสานสายตากับหญิงสาว สตรีประหลาดเช่นนี้หรือคิดจะเรียนรู้เรื่องเอาใจเขา เกรงว่าวัน ๆ เอาแต่คิดก่อเรื่องให้เขาเสียมากกว่า
“เอาเถิด...เปิ่นหวางไม่ได้คาดหวังอะไรจากเจ้าอยู่แล้ว แค่อย่าสร้างเรื่องให้เปิ่นหวางเป็นพอ” ท่านอ๋องเอ่ยตรง ๆ
“แหม...หม่อมฉันจะไปกล้าทำอะไรเล่าเพคะ” นางอ้อมแอ้มตอบ
“หึ!” ได้ฟังนางเอ่ยมา เขาทำเพียงแค่นเสียงใส่
“ถ้าท่านอ๋องจะทำงาน หม่อมฉันช่วยฝนหมึกนะเพคะ” นางกุลีกุจอคล้ายอยากเอาใจกลบเกลื่อน หยิบแท่นฝนหมึกพร้อมยกเก้าอี้มานั่งข้างโต๊ะเพื่อช่วยงานท่านอ๋อง
ที่หน้าห้องอักษรองครักษ์หนุ่มเหวินห้าวได้แต่ยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เมื่อได้ยินบทสนทนาระหว่างท่านอ๋องกับพระชายาที่ดูมีแนวโน้มไปในทางที่ดีขึ้น
พระชายาลั่วมีรูปโฉมงามล่มเมืองเป็นทุนเดิม หากนางหัดเอาอกเอาใจท่านอ๋องเสียหน่อย สักวันท่านอ๋องอาจจะนึกรักใคร่ในตัวนางขึ้นมาก็ได้
ท
