คุยกับอดีตสามีเสร็จเพียงคืนเดียว ลูกชายก็โทรมาขอร้องให้พราวตะวันไปหาพ่อที่บริษัท เมฆินทร์อ้างว่าตนมีเรื่องอยากปรึกษาพวกท่าน ทั้งเรื่องงานและเรื่องส่วนตัว พราวตะวันชั่งใจอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่วายสงสัย
“ทำไมแม่ต้องไปหาคินที่นั่นด้วย ปกติลูกก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรที่แก้ไม่ได้นี่ ไม่ได้ช่วยพ่ออยู่แน่นะ” พราวตะวันรับสายลูกชายที่กระหน่ำโทรมาไม่หยุด
“โถ่ แม่ครับ ผมมีเรื่องอยากปรึกษาจริง ๆ ครับ มาไม่นานหรอกครับ ถือว่าสงสารคินนะครับ” เขาโอดครวญอย่างน่าสงสาร
พราวตะวันถอนหายใจ อย่างเมฆินทร์มีเรื่องอะไรที่แก้ด้วยตัวคนเดียวไม่ได้ ขนาดเรื่องพริ้งเพรายังแอบไปบอกเลิกเสร็จสรรพ เธอเป็นผู้ใหญ่ฝั่งเจ้าสาวยังแอบเคืองไม่หาย
“ถ้ารู้ว่าแอบช่วยพ่อ แม่จะไม่รับสายลูกอีก อย่าไปหลงเชื่อมารยาที่พ่อสร้าง เขาแค่เหงาไม่ได้รักแม่หรอก” เพราะเขามีคนอื่นในใจ และคนนั้นไม่ใช่เธอ
กับเธอที่เมฆาทำนั้นคือหน้าที่ ความอ่อนโยนที
