“โอ๊ะ ลืมแนะนำตัว สวัสดีครับผมชื่อเมธาวิน เป็นทั้งเพื่อนสนิทและหุ้นส่วนร้านกาแฟของเฟรี่ ยินดีที่ได้รู้จักครับ คุณ...”
“ผมโลแกน ลอเรนส์โซ สามีของเฟรียา พิพัฒนพงศ์ ลอเรนส์โซ”
เสียงเข้มบอกชื่อเมียพร้อมนามสกุลเดิมพ่วงด้วยนามสกุลใหม่เพื่อให้เมธาวินรู้สถานะของเฟรียา
พูดอย่างเดียวไม่พอกลัวเมธาวินจะไม่เชื่อ ชายหนุ่มจึงย้ายตัวเองมานั่งเบียดข้าง ๆ ภรรยาที่ตอนนี้เริ่มงงกับพฤติกรรมของสามีจึงหันไปมองหน้าด้วยความสงสัย
“คุณจะย้ายมานั่งเบียดฉันกับวินวินทำไมเนี่ยคุณโลแกน นั่งฝั่งนั้นก็ดีอยู่แล้ว” เพราะเก้าอี้เป็นแบบยาวทำให้นั่งสามคนได้ แต่มันนั่งไม่ค่อยสบายสักเท่าไร
เธอจึงพยายามไล่เขาให้กลับไปนั่งที่เดิม แต่มีหรือที่คนอย่างโลแกนจะยอมทำตามคำสั่ง
“อ้าวเหรอ นั่งเบียดกันเหรอ งั้นรบกวนคุณวินวิน ย้ายตูด เอ๊ย ย้ายตัวเองไปนั่งฝั่งโน้นแทนหน่อยนะครับ พอดีผมอยากอยู่ใกล้ ๆ เมีย”
ชายผู้มาใหม่จึงจำใจลุกขึ้นยืนแ
