บทที่ 8 ไม่ได้ลืมแต่ถุงยางเหลือ (1)

948 Words

เมื่อกลับไปถึงห้องพักชายหนุ่มก็โยนหญิงสาวลงบนเตียงแล้วขึ้นไปคร่อมอย่างรวดเร็ว ใบหน้าหล่อเหลาของโลแกนน่ากลัวจนเฟรียารู้สึกหวาดหวั่นไม่น้อย แต่เธอไม่ใช่ผู้หญิงอ่อนแอและไม่ได้ทำอะไรผิดจึงไม่ยอมให้คนตัวโตทำอะไรตนเองได้ง่าย ๆ “ปล่อยฉันนะคุณโลแกน คุณจะบ้าหรือไง บอกให้ปล่อย” “ไม่ปล่อย ผมบอกแล้วไงว่าหิวของหวาน” “ยะ... อย่ามาทำตัวหื่นใส่ฉันแบบนี้นะ” หญิงสาวเอ่ยติด ๆ ขัด ๆ เมื่อเห็นสายตาวาววับของสามีที่กำลังมองมาด้วยท่าทางไม่น่าไว้ใจ บวกกับสภาพตอนนี้ด้วย เธอไม่อยากจะคิดเลยว่าเขาจะทำอะไรต่อ โลแกนเห็นเมียสาวมีใบหน้าแดงเปล่งปลั่งน่ารักน่าเอ็นดู ความโมโหที่เห็นเธอสนิทสนมกับชายอื่นก็ค่อย ๆ จางหายไป แทนที่ด้วยความอยากแกล้งจึงเอ่ยหื่น ๆ ใส่คนใต้ร่างโดยใช้น้ำเสียงแหบพร่าพร้อมกับหอมแก้มซ้ายขวาอย่างมันเขี้ยว “ผมเป็นผัวคุณ ทำตัวหื่นใส่เมียตัวเองจะเป็นไรไป ฟอด ฟอด” “อ๊ายยยย อย่านะ หยุด บอกให้ปล่อยไงเล่

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD