ตอนที่ 5 : คิดถึงจนอดใจ...ไม่ไหว
หลังจากวันนั้นเขมนิจก็ไม่ได้เจอกับทัศนัยอีกเลย หญิงสาวพยายามที่ไม่อยู่เฉย ช่วยเพื่อนทำงานโน้นนี่ เพื่อให้ลืมคำพูดของเขาที่ยังคงตามหลอกหลอนเธอในทุกๆ วัน
แต่แม้ว่าจะพยายามเท่าไหร่ก็ยังอดคิดถึงเขาไม่ได้อยู่ดี จนในที่สุดเธอก็อดรนทนไม่ไหว ต้องเอ่ยถามถึงเขากับเพื่อนสนิทด้วยความอยากรู้
“มุก คุณนัยเขาไปไหนเหรอ ไหนแกบอกว่าพี่เขาจะมาอยู่ที่นี่สักสองสามวันไง”
“อันแน่! ถามแบบนี้คิดอะไรกับพี่นัยป่าวเนี่ย”
“ปะ…เปล่าสักหน่อย ฉันก็แค่สงสัย เห็นแกบอกว่าเขาจะมาพักอยู่ที่นี่สักสองสามวัน แต่หลังจากวันนั้นฉันก็ไม่เห็นเขาอีก ก็เลยถามดู”
“พี่นัยติดธุระด่วนที่เกาะรังนก เห็นบอกว่าจะไปอยู่ที่นั่นสักอาทิตย์แล้วค่อยเข้าฝั่ง”
อ่อ…มุกดาเคยเล่าว่าเขาต้องดูแลเกาะรังนก และยังทำธุรกิจเรือยอร์ช อีกทั้งยังเป็นหุ้นส่วนรีสอร์ทหรูแห่งนี้แสดงว่าก็คงจะงานยุ่งเป็นธรรมดา
แต่นี่…เราคิดอะไรอยู่ยายเขม อยากเจอหน้าเขางั้นเหรอ แล้วถ้าเจอหน้าเขาอีกครั้งเธอจะตอบเขาว่ายังไง
หรือว่าสิ่งที่เขาพูดวันนั้นจะเป็นเพียงการพูดเล่น ตอนนี้เขาคงลืมมันไปแล้วสินะ ผู้ชายหล่อรวยระดับเขาจะมาจริงจังอะไรกับผู้หญิงที่เคยผ่านการแต่งงานอย่างเรา
คิดได้แบบนั้นหัวใจดวงน้อยก็รู้สึกเจ็บจี๊ดขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่น่าเชื่อว่าการเจอกับเขาเพียงครั้งสองครั้งจะทำให้เธอลุ่มหลงในเสน่ห์อันร้อนแรงของเขาได้ขนาดนี้
เขมนิจพยายามที่จะไม่คิดฟุ้งซ่าน ในแต่ละวันหลังจากที่ทานอาหารเย็นกับเพื่อนแล้ว เธอก็จะขอตัวกลับมาพักผ่อนยังห้องพัก จนเวลาล่วงเลยผ่านมาเป็นสัปดาห์
วันนี้ก็เช่นกัน หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวด้วยชุดนอนตัวโปรดก็เข้ามานั่งแปรงผมยาวสลวยสีดำขลับอยู่หน้ากระจกอย่างไม่รีบร้อน…
ก๊อก… ก๊อก… ก๊อก…
เสียงประตูห้องพักดังขึ้น ทำให้หญิงสาวเลิกคิ้วด้วยความสงสัย ว่าจะมีใครมาหาเธอตอนเวลาเกือบจะทุ่มตรง หรือว่าจะเป็นมุกดา คิดได้ดังนั้น ก็พาร่างอรชรมาเปิดประตู แต่แล้ว…
“คิดถึงกันบ้างหรือเปล่าคนสวย”
เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถาม พร้อมแทรกตัวเข้ามาในห้องของเธออย่างถือวิสาสะแล้วดันประตูปิด ก่อนจะโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาจูบปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่อหนักๆ หนึ่งทีเป็นการทักทาย ท่ามกลางความนิ่งอึ้งของคนถูกกระทำที่ยังไม่ทันตั้งตัว
“ผมไม่เคยคิดเลยว่าการคิดถึงใครสักคนมันจะทรมานขนาดนี้ อยู่เกาะหนึ่งอาทิตย์เหมือนอยู่เป็นปี คิดถึงคุณเป็นบ้า”
ไม่พูดเปล่า แต่ชายหนุ่มยังโอบร่างอรชรเข้ามากอด เป็นการแสดงความคิดถึงที่มีต่อเธอ เขมนิจได้แต่ยืนตัวเกรงอยู่ในอ้อมกอดของเขานิ่งไม่กล้าขยับ
“คุณก็คิดถึงผมใช่ไหม เห็นยายมุกบอกว่าคุณถามหาผมด้วย”
เสียงทุ้มพึมพำถาม ขณะที่กดจมูกโด่งๆ ลงบนศีรษะเธอ พร้อมสูดดมกลิ่นหอมกรุ่นเข้าเต็มปอด
“ใครคิดถึงคุณกัน หลงตัวเอง”
เสียงหวานตอบกลับอู้อี้ด้วยความรู้สึกเขินอาย แต่ก็แอบรู้สึกดีไม่น้อยกับอ้อมกอดอบอุ่นจากร่างกำยำที่เธอไม่เคยได้สัมผัสจากบุรุษเพศที่ยังหนุ่มยังแน่นแบบนี้มาก่อน เพราะผู้ชายที่เธอเคยอยู่ในอ้อมกอดก็มีเพียงบิดาของเธอเท่านั้น
“ขอผมอาบน้ำที่ห้องคุณหน่อยนะ พอดีผมไม่ได้ให้ยายมุกเตรียมห้องไว้ให้เลยไม่มีห้องพัก” ทัศนัยบอกพร้อมผละออกจากร่างอรชร เพื่อเผชิญหน้า
“อ้าว! ไม่เตรียมห้องพักแล้วคืนนี้คุณจะนอนที่ไหนละคะ”
แม้จะไม่ค่อยเชื่อในสิ่งที่เขาพูดเท่าไหร่ แต่ก็เอ่ยถามออกไป เพราะระดับหุ้นส่วนโรงแรมหรูอย่างเขา ไม่มีห้องพักประจำก็ที่โรงแรมถือเป็นเรื่องที่แปลก
“ก็นอนที่นี่กับคุณไง”
“บ้า! ไม่ได้นะคะ”
หญิงสาวรีบปฏิเสธเสียงรัว ส่งผลให้ชายหนุ่มระบายยิ้มกว้างที่แกล้งอีกฝ่ายได้สำเร็จ ก่อนจะยอมพูดความจริง
“ผมพูดเล่น คืนนี้ผมมีงานต่อต้องเข้ากรุงเทพ อาบน้ำเสร็จผมก็จะไปเลยไม่ได้นอนที่นี่หรอก”
น้ำเสียงหนักแน่นและแววตาจริงจังทำให้หญิงสาวใจอ่อน
“ช่วงนี้งานคุณยุ่งเหรอค่ะ”
“ก็นิดหน่อย สรุปจะให้ผมอาบน้ำที่นี่หรือเปล่า”
“ค่ะ แต่อาบเสร็จแล้วก็ออกไปจากห้องฉันนะคะ”
“ครับ คนสวย”
ทัศนัยรับคำ ก่อนจะพาร่างสูงสง่าหายเข้าไปในห้องน้ำ ท่ามกลางดวงตากลมโตที่มองตามด้วยความรู้สึกที่หลักหลาย
………………………………………..
สิบนาทีต่อมา…
ร่างสูงสง่าเดินออกมาจากห้องน้ำ พร้อมผ้าขนหนูผืนใหญ่พันเอวไว้หลวมๆ อวดเรือนร่างกำยำที่แน่นเครียดไปด้วยกล้ำเนื้อแข็งแรงทุกสัดส่วน ราวกับนายแบบที่หลุดออกมาจากนิตยสารยังไงอย่างนั้น
ทัศนัยเดินมาหยุดอยู่ข้างหลังร่างอรชรพร้อมรวบเอวเล็กเข้ามากอดโดยที่เธอกำลังคว้าหาเสื้อผ้าในกระเป๋าใบใหญ่ของเขา ตามที่เขาตะโกนบอกให้เธอเตรียมไว้ให้ก่อนออกจากห้องน้ำเมื่อกี้นี้
“อุ้ย! ทำอะไรคะ ฉันกำลังหาเสื้อให้คุณอยู่นะ”
หญิงสาวร้องด้วยความตกใจสุดขีด ที่จู่ๆ ก็ถูกจู่โจมโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว กลิ่นสบู่หอมอ่อนๆ ที่ลอยเข้ามาแตะจมูกทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นระรัว
“เดี๋ยวค่อยหาก็ได้ เพราะตอนนี้ผมยังไม่อยากใส่เสื้อผ้า”
พูดจบมือใหญ่ก็จับร่างอรชรพลิกมาเผชิญหน้า ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาจะโน้มลงมาประกบปิดริมฝีปากอวบอิ่มสีแดงระเรื่ออย่างรวดเร็วไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูด หรือต่อต้านเขาใดใด
ปากร้อนๆ บดเบียดปากสวยอย่างร้อนแรง ก่อนจะดันลิ้นเข้าไปควานหาความหอมหวานจากโพรงปากหอมละมุนด้วยความช่ำชอง สัมผัสร้อนแรงดูดดื่มจากชายหนุ่มส่งผลให้ร่างอรชรที่ไม่เคยถูกเนื้อต้องตัวกับผู้ชายมาก่อนอ่อนปวกเปียกอย่างง่ายดาย
เมื่อดูดดื่มความหอมหวานจะปากสวยจนพอใจ ปากร้อนๆ ก็ถอนออกแล้วเลื่อนมาตามปลายคางมน ขบเม้มเบาๆ ก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาหยอกเหย้าคอกคอขาวหอมกรุ่นด้วยความหลงใหล ทำให้คนอ่อนประสบการณ์หลุดครางออกมาอย่างไม่ตั้งใจ
ทัศนัยดันร่างอรชรให้ล้มลงไปนอนบนเตียง แล้วก็ตามลงมาทาบทับเรือนร่างบางเมื่อความปรารถนาครอบงำเขาจนรู้สึกปวดหนึบไปทั่วเรือนร่าง
“ขอรักคุณได้ไหม เขม”
เสียงทุ้มแหบพร่าที่กระซิบถามอยู่ข้างใบหูเล็ก ทำให้หญิงสาวรู้สึกขนลุกซู่ไปทั่วทุกอณูรูขุมขน แต่กระนั้นเธอไม่มีสติมากพอที่จะตอบคำถามของเขา เมื่อความรู้สึกตื่นเต้นปนอยากรู้อยากลองมีมากกว่าความคิดที่จะปฏิเสธ
เมื่อไม่ได้ยินเสียงปฏิเสธจากคนใต้ร่าง ทัศนัยก็ไม่รอช้าที่จะบรรเลงบทเพลงรักเร่าร้อนต่อ โดยการโน้มใบหน้าหล่อเหลาลงมาซุกไซ้ซอกคอขาวๆ อีกครั้ง
“ตัวคุณหอมหวานจนผมอยากกลืนกินคุณไปทั้งตัวเลยรู้ไหม ทูนหัว”
เสียงทุ้มแหบพร่าพึมพำกับซอกคอขาวผ่อง ขณะเดียวกันก็ขยับสะโพกแนบแก่นกายที่ตอนนี้แข็งแกร่งราวหินผาลงมาบดเบียดหน้าท้องแบนราบเพื่อให้เธอได้รับรู้ว่าตอนนี้เขาพร้อมมากขนาดไหน
มือใหญ่ค่อยๆ รูดเสื้อนอนสายเดี่ยวของเธอลงมาช้าๆ ซึ่งดูเหมือนว่าวันนี้เธอจะไม่ได้สวมเสื้อชั้นใน ปากร้อนๆ ลากไล้ลงมาจูบสลับกับเลียผิวขาวนวลด้วยความกระหาย สร้างความวาบหวามไปทั่วทั้งเรือนร่างอรชรจนสติล่องลอยเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสแปลกใหม่ที่เธอไม่เคยลิ้มรสมาก่อน
เมื่อเสื้อนอนสายเดี่ยวเนื้อผ้าบางเบาถูกดึงมากองอยู่ที่เอวเล็กก็เผยอกคู่สวยอวบอิ่มให้ประจากแก่ตา ยอดทับทิมสีชมพูที่ชูชันรอสัมผัสจากเขา ทำให้ทัศนัยต้องกลืนน้ำลายลงคออย่างกระหาย มือใหญ่เลือนขึ้นมากอบกุมความอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือ พลางนวด ขยำอย่างมันมือ สลับกับใช้นิ้วเรียวยาวบดบี้หยอกเย้าเบาๆ
“อืม…คุณนัย”
ร่างอรชรสั่นสะท้าน เผลอครางเสียงกระเส่า พลางส่ายหัวไปมาจนเส้นผมกระจายทั่วหมอนด้วยความรู้สึกหวิวไหว
“คุณสวยมากรู้ตัวหรือเปล่า”
เสียงทุ้มพึมพำบอก ก่อนจะงับลงมาชมชิมยอดทับทิมสีหวาน ปากร้อนๆ ขบเม้ม ดูดเลีย สลับกับตวัดลิ้นหยอกเย้ายอดอกสวย ส่วนเต้าอีกข้างก็ถูกบีบเค้นหนักหน่วงเช่นกัน
หญิงสาวเเอ่นอกรับสัมผัสเร่าร้อนเพื่อให้เขาดูดดื่มได้สะดวก ทัศนัยส่งเสียงครางออกมาอย่างพอใจ กับการตอบสนองที่แสนจะธรรมชาติของคนใต้ร่าง ทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นราวกับเพิ่งเคยสัมผัสกายสาว ทั้งที่เคยผ่านผู้หญิงมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน
เมื่อขยำอกอวบอิ่มจนพอใจแล้ว มือใหญ่ก็เลื่อนลงมาสัมผัสเรียวขาเนียนนุ่มที่โผล่พ้นชุดนอนกระโปรงบางเบา จากนั้นก็สอดมืออุ่นๆ เข้ามาสัมผัสความชุ่มชื้นใต้กางเกงชั้นในตัวจิ๋วเบาๆ
………………………………………………………..
//รุกหนักขนาดนี้แล้วนางเอกของเราจะทนไหวเหรอ//
++ ฮ่าๆๆ มาต่อกันพรุ่งนี้นะคะ กดหัวใจรัวๆ เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะ ++