“อ้าว กลับมาแล้วเหรอ” เสียงบิดาเอ่ยถามขึ้นในขณะที่กำลังนั่งจิบน้ำชายามเย็นตรงสวนหน้าบ้านอย่างผ่อนคลาย ปฐวีจึงต้องเปลี่ยนเป้าหมายที่จะกลับเรือนเล็กตรงดิ่งไปนั่งเคียงข้างกับปองภพพร้อมกับกรอบรูปขนาดใหญ่ที่ถือติดมือกลับมาด้วย
“คุณพ่อสวัสดีครับ คุณแม่ไม่อยู่เหรอครับ”
“แม่แกออกไปปฏิบัติธรรมตั้งแต่เช้าแล้วล่ะ”
“คุณแม่นี่นะครับจะเข้าวัด” เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงแปลกใจ เพราะตั้งแต่เขาโตมาก็แทบจะเห็นมารดาเข้าวัดนับครั้งได้กระมัง
“ก็คงจะประชดคนในบ้านเรื่องลูกสะใภ้นั่นแหละ เห็นบ่นตัดพ้ออยู่ทุกวันจนพ่อนึกรำคาญ ก็เลยไล่ให้ปฏิธรรมดู ไม่นึกว่าแม่แกจะไปจริงๆ...ว่าแต่แกเถอะ หิ้วอะไรมาด้วยล่ะนั่น”
“รูปวันงานน่ะครับ ไอ้ยุทธมันอัดใส่กรอบมาให้กะไว้จะไปแขวนที่เรือนเล็กน่ะครับ” เขาวางกรอบรูปไว้ข้างกายแล้วจึงหันมาตอบบิดา
“พูดถึงเรื่องงานแต่ง พอว่าจะถามแกอยู่พอดี ว่าจะไปฮันนีมูนกันวันไหนยังไง...พ่อเองก็อยากได้หลาน
