ยามอาศัยอยู่จวนอ๋องในฐานะแขก ไป๋หนิงเทียนก็ค่อนข้างระมัดระวังตนเองอยู่แล้ว เห็นทีว่าหลังจากนี้นางต้องยิ่งระวังตัวมากเป็นพิเศษ
“อีกอย่าง... หากกระหม่อมคือเมาโถวอิงตัวจริง แล้วกระหม่อมจะกลายมาเป็นทูตตัวแทนแคว้นอู๋ได้อย่างไร มันไม่สมเหตุสมผลเลย” ผู้กล่าวส่ายหน้าไปมา “ท่านอ๋องสามารถคุยเล่นกับกระหม่อมที่นี่ได้ แต่ถ้าข่าวนี้แพร่งพรายไปถึงพระกรรณของฮ่องเต้... เกรงว่าจะกริ้วเอาได้ สุดท้ายจะเป็นผลเสียต่อท่านอ๋องด้วยพ่ะย่ะค่ะ”
ซูเฉิ้งหนานมิหวั่นไหวต่อแววตาข่มขู่ของอีกฝ่าย ทำเพียงยักไหล่แล้วหัวเราะเสียงดัง กิริยาโผงผางไร้ซึ่งความเป็นกุลสตรีในห้องหอ “นั่นสินะ ฮั่วเต๋อหลงคงไม่ทำอะไรแบบนั้น”
ฮั่วเต๋อหลง คือพระนามของฮ่องเต้องค์ปัจจุบันของแคว้นอู๋
“ท่านอ๋องเองก็ทรงยอดเยี่ยม เป็นที่รักยิ่งของปวงประชาเช่นกัน”
“นอกจากเรื่องการวิเคราะห์แล้ว ปากของเจ้าก็หวานไม่เบา” ซูเฉิ้งหนานกระตุกยิ้มมุมปากพลางเปลี่ยนท่
