สิบแปด
การโจมตีทางใจ
กลุ่มเมฆดำบดบังแสงสุริยันบนผืนฟ้า สายลมกระโชกแรงพัดเปลี่ยนหลายทิศทาง ตามตำราส่อเค้าลางไม่เป็นมงคล
บุรุษวัยกลางคน รูปร่างสูงใหญ่กำยำหุ้มด้วยชุดเกราะ ใบหน้าปรากฏรอยเหี่ยวย่นตามกาลเวลา ผสมผสานด้วยร่องรอยของบาดแผลแห่งประสบการณ์และเกียรติยศของนักรบยืนตระหง่านอยู่บนเรือ เบื้องหน้ามีทหารหลายพันหลายหมื่นยืนเรียงแถว
อวิ๋นฮว้า เป็นแม่ทัพผู้ได้รับหน้าที่มาบัญชาการรบ เป็นดั่งตัวแทนของท่านอ๋องหญิงผู้ครองแคว้นจื้อโหยว
ตระกูลอวิ๋นอยู่เคียงคู่แคว้นจื้อโหยวมายาวนานเป็นร้อยปี นับตั้งแต่แคว้นจื้อโหยวยังเป็นเมืองเล็กๆ ซึ่งตั้งอยู่ใจกลางแคว้นต่างๆ มากมาย เปรียบเสมือนประตูแห่งการค้าอันสำคัญ
คำว่า ‘จื้อโหยว’ (**) หมายถึงเสรีภาพ และเสรีภาพที่ว่านี้คือการไม่ขึ้นตรงต่อแคว้นใดแคว้นหนึ่ง
แม้ก่อนนี้จะเป็นเพียงเมืองเล็กๆ แต่ผู้นำกับเหล่าแม่ทัพนักรบก็สามารถปกปักรักษาดินแดนแห่งนี้มาอย่างยาวนาน
