ตึก..ตึก..ตึก.. เสียงฝีเท้ากำลังรีบเดินไปยังหน้าคณะ ด้วยความลนลาน จิตใจกระสับกระส่ายไม่อยู่กับเนื้อกับตัว
“แฮ่กๆ” นามิหายใจเหนื่อยหอบเมื่อมาถึงรถหรูที่จอดอยู่ด้านหน้าตัวเครื่องสตาร์ทติดอยู่ไม่น้องบอกว่าชายหนุ่มนั้นคงนั่งอยู่ด้านในและวันนี้เขาเป็นคนมารับเธอด้วยตัวเอง เพราะถ้ามียิมมาด้วย รถที่มารับเธอนั้นต้องเป็นอีกคัน นามิกำลังเดินไปเปิดประตู แต่เธอก็ต้องชะงักมือลงเมื่อถูกเรียกจากทางด้านหลัง
“นามิ!” เสียงพีเอ่ยเรียก เด็กสาวดังลั่นในมือถือของบางอย่างอยู่
“เอ่อ..ว่าไงพี” นามิปรับสีหน้าให้เป็นปกติ เอ่ยถามออกไป เธอพยายามสร้างระยะห่างจากชายหนุ่ม
“เธอลืมสมุดน่ะ..” พี่ยื่นสมุดของนามิให้ด้วยรอยยิ้ม
“อ่อ ขอบคุณนะสงสัยเรารีบมากไปหน่อย” นามิยื่นมือไปรับสมุดจากพี เหลือบมองรถหรูที่รู้สึกว่าเขานั้นดับเครื่องยนต์ลงและ..
ปึง! เสียงปิดประตูรถ
เฮือก! ร่างบางสะดุ้งโหยงจนพีนั้นถึงกับคิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความงุนงง เพราะดูร่างบางตรงหน้าแปลกไป
ตึก..ตึก..ตึก..เสียงฝีเทาเดินเข้ามาใกล้เธอกับพีเรื่อยๆ
“...” ทุกอย่างตกอยู่ในความเงียบ ยังไม่มีใครเอ่ยอะไรออกมา นามิเงยหน้าเหลือบมองไทด์กับพีก็พบว่าทั้งคู่กำลังจ้องมองหน้ากันอยู่ เธอกับรู้สึกว่าสองคนนี้เหมือนมีอะไรกันอยู่ในใจ หรือเขาทั้งสองคนรู้จักกัน
“ขึ้นรถ” ไทด์เอ่ยออกไป แต่สายตาก็ยังคงจับจ้องชายหนุ่มข้างหน้าอย่างเอาเรื่อง
“ค่ะ..เราไปก่อนนะพี” นามิก้มหน้าขานรับ พร้อมกับพลางสายตาเหลือบมองพีก่อนจะเอ่ยลา
“ว่างวันไหน ก็บอกเรานะ” พีเอ่ยออกไป นามิได้แต่พยักหน้ารับก่อนจะเดินขึ้นรถหรูของไทด์
ปึง..นามิปิดประตูรถ เข้าไปนั่งรอไทด์อยู่ข้างใน สายตายังคงมองออกมานอกหน้ารถ มองพีด้วยความเป็นห่วง
“ไง..” ไทด์เลิกคิ้วสูงเอ่ยออกไป มือหนาล้วงเข้ากระเป๋ากางเกงด้วยท่าทีสบายๆ
“ผมนึกว่าใคร..ผัวพี่สาวนี่เอง” พีพูดออกไปอย่างไม่เกรงกลัว เพราะเขาไม่ชอบไทด์ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว สิ่งที่เขาเอ่ยออกไปไหน ใช่ เขาคือน้องชายของพลอยที่เป็นเด็กเลี้ยงของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขาในตอนนี้
“มึงก็ยังปากดีไม่เลิกสินะ” ไทด์กระตุกยิ้มก่อนจะเอ่ยออกไป เพราะเขากับชายหนุ่มไม่ค่อยจะลงรอยกันเท่าไหร่ ก็เพราะเรื่องของพลอยพี่สาวของชายหนุ่มตรงหน้า
“จะส่งคนมากระทืบผมเหมือนเดิมก็ได้นะ..เพราะผมคงไม่เลิกปากดีง่ายๆ” พีเอ่ยออกไปอย่างท้าทาย
“เหอะ..เสียเวลาวะ พอดีกูไม่ว่างขนาดนั้น” ไทด์สบถออกไป เขาเอ่ยขึ้นพลางเหลือบมองไปที่รถหรู เป็นเชิงบอกนัยๆกับชายหนุ่มว่าธุระของเขาก็คือเด็กสาวที่นั่งอยู่ในรถ
“ดูผู้หญิงเขาไม่อยากเล่นด้วยนะ..ถามจริงบังคับเขาหรือเปล่า?” พีเอ่ยถามออกไป แต่ใครจะรู้ว่ามันโคตรจี้จุดของคนฟังอย่างไทด์เลย
“คนนี้กูอาจจะบังคับ..” ไทด์เดินสามขุมเข้าหาพี กระตุกยิ้มเอ่ยออกไป “..แต่พี่มึงน่ะ โคตรเต็มใจเลยวะ”
“...” พียืนกำหมัดแน่น เขาหายใจเข้าออกอย่างแรง พยายามกลั้นอารมณ์เกรี้ยวโกรธเอาไว้ เพราะใช่ว่าเขาจะไม่รู้ว่าผลสุดท้ายมันจะออกมาเป็นแบบไหน นอกเสียจากโดยพี่สาวต่อว่าแถมพี่สาวของเขาก็ยังรักคนตรงหน้ายังโงหัวไม่ขึ้นอีกต่างหาก
แปะๆ
“คนนี้น่ะเมียกู แต่พี่มึง..ไม่ใช่” ไทด์กระตุกยิ้มตบเข้าแก้มของพีเบาๆ เดินขึ้นรถอย่างอารมณ์ดี
เวลาต่อมา
อุ่นรัก อพาร์ทเม้นท์
“มีเรียนอีกวันไหน?” ไทด์เอ่ยขึ้นระหว่างที่นั่งอยู่บนเตียงนอนของเด็กสาว
“อีกสามวันค่ะ..แต่มีรายงานที่จะต้องทำ” เด็กสาวตอบกลับพร้อมกับยื่นน้ำดื่มให้กับชายหนุ่ม
“ไปเปลี่ยนคู่ซะ” ไทด์ดื่มน้ำก่อนจะเอ่ยออกไป เพราะเด็กสาวได้บอกเขาตั้งแต่อยู่บนรถแล้วว่าต้องทำงานคู่กับพี
“แต่อาจารย์เป็นคนจับค่ะ หนูคง..” นามิเอ่ยออกไปอย่างลำบากใจ
“อาจารย์กับผัวน่ะ อันไหนที่มึงควรจะเชื่อ?”
“ฮะ..เฮีย..หนูทำงานกับพีแค่สองอาทิตย์เท่านั้นค่ะ อย่าทำให้เป็นเรื่องใหญ่เลยนะคะ” นามิเอ่ยออกไปก่อนจะมานั่งลงข้างกายของไทด์ เธอมองเขาด้วยสายตาอ้อนวอน
“หึ..ก็ทำให้ฉันพอใจสิ..” ไทด์ยกยิ้มเอ่ยขึ้น มือหนาลูบไล้โครงหน้าหวานของนามิ เป็นเชิงบอกว่าให้เธอนั้นทำในสิ่งที่เขาพอใจ
“แต่...”
“บางทีฉันอาจจะใจอ่อน ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นก็ได้” ไทด์เอ่ยออกไปก่อนจะโน้มตัวกดจูบซอกคอขาวของเด็กสาว
“อ๊ะ..อื้อ..เฮีย” นามิส่งเสียงครางออกมาอย่างสยิวบริเวณซอกคอ
“หอม..กลิ่นเธอหอมที่สุด..จุ๊บ” ไทด์เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกระเส่า ก่อนจะปลดเปลืองเสื้อผ้าของเด็กสาวจนนามิอยู่ในสภาพอันเปลือยเปล่า
“ถอดให้ฉันสิ” ไทด์เอ่ยออกไปอีกครั้ง ยืดตัวสูงให้เด็กสาวนั้นถอดเสื้อผ้าให้กับตัวเองได้ถนัด
“...” นามิเสมองไปทางอื่นอย่างเขินอาย เอื้อมมือปลดเปลืองเสื้อผ้าของชายหนุ่ม แต่ทำไมเธอรู้สึกว่าครั้งนี้ไทด์นั้นดูอบอุ่น
“หน้าแดงจังนะ” ไทด์เอ่ยออกไปอย่างชอบใจ ในตอนนี้ร่างกายของเขาไม่ต่างจากเธอ เขาโน้มตัวลงกดจูบริมฝีปากบางอย่างโหยหา
“อื้อ..อื้ม” นามิหลับตาลงอย่างเหมือนโดนมนต์สะกด เธอเผยปากยอมให้เขาลุกล้ำเข้ามาอย่างง่ายๆ จูบของไทด์ครั้งนี้มันช่างหวานละมุนจนหัวใจของเธอนั้นเต้นอย่างแรง
“อื้ม..” ไทด์ครางออกมาอย่างพึ่งพอใจ ผลักร่างบางให้ลงบนเตียงนอน ถึงเตียงนอนของเด็กสาวจะเล็กไปหน่อย แต่มันก็ไม่ใช่ปัญหาของเขาแม้แต่น้อย
จ๊วบ..
“อ๊า..อ๊ะ เฮีย หนูเสียว” นามิครางออกมาอย่างลืมตัว เมื่อไทด์ครอบงำหน้าอกของเธอเขาละเลงลิ้น เลียไล่วน จนเธอนั้นเสียวซ่านอทบทนไม่ไหว
หมับ..“อ๊ะ..”
“เยิ้มเชียวนะ..” ไทด์เอ่ยขึ้น เมื่อเขาสัมผัสจุดอ่อนไหวของเด็กสาว น้ำหวานมากมายกำลังปริ่มไหลออกมา
“อ๊ะๆๆ งื้อ..เฮีย มัน..อื้อ” นามิครางออกมาเมื่อไทด์สอดนิ้วเขาไปสวนเข้าออก เขากดขยี้ที่ปุ่มกระสันจนเธอนั้นดีดดิ้นไปมาอย่างทรมาน ก่อนไทด์กดจูบอย่างดูดดื่มอีกครั้ง เขาแยกขาเรียวของเธอออก ก่อนสอดใส่แก่นกายเข้าไปทันที
สวบ ปึก!
“อ๊า..โคตรแน่น” ไทด์ครางออกมาอย่างพึ่งพอใจ
“อื้อ..จุก” เด็กสาวนิ่วหน้าออกมาด้วยความจุกแต่ครั้งนี้มันปนไปด้วยความเสียว เพราะไทด์อ่อนโยนกับเธอมาก
“อ๊ะๆๆ อ๊า..อ๊ะ” นามิครางออกมาอย่างลืมตัว
“ครางอีก เด็กดีของเฮีย..” ไทด์เอ่ยออกไป มือหนายกขึ้นบีบเค้นหน้าอกของเด็กสาวอย่างสนุกมือ
ปึก! ปึก! ปึก! เสียงเนื้อกระทบเริ่มหนักหน่วง
“อ๊ะๆๆ เฮียเร็วไปค่ะ..”
“แน่นจะแตกอยู่แล้ว..อื้ม” ไทด์เอ่ยออกไป เพราะช่องรักของเด็กบีบรัดแก่นกายเข้าอย่างแทบจะกลืนกิน มันร้อนรุ่มจนเขาแทบจะทนไม่ไหว
“อึก อ๊ะๆๆ หนู มะ..ไม่ไหว อ๊ะ” เด็กสาวหลับส่ายหน้าด้วยความเสียวซ่านแทบขาดใจ ไทด์ไม่ปล่อยจังหวะให้เธอนั้นหายใจเลย เขาสวนเอวสอบใส่มาแบบไม่ยั้งจนเธอเสียวแทบขาดใจ
ปึก! ปึก! ปึก!
“อ๊ะๆ อร๊ายย..” นามิครางลั่นออกมาเมื่อเธอถึงฝั่งฝัน เด็กสาวนอนเหนื่อยหอบ หลับตาลงอย่างช้าๆ
“อ่า ซี๊ดดด..” ตามด้วยไทด์ที่ถึงฝั่งฝันเช่นกัน น้ำสีขาวขุ่นฉีดเข้าไปในช่องรักของเด็กสาวจนปริ่มล้นออกมา เขาล้มตัวนอนกอดเด็กสาวทันที
“หึ อ่อนจริงๆ” ไทด์ยกยิ้มขึ้นปัดปอยผมเด็กสาวอย่างเอ็นดู
“เฮียรักหนูบ้างไหม?” เด็กสาวละเมอเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบา มันเป็นคำถามที่เธอนั้นอยากถามเขา ในตอนนี้เธอเหนื่อยร่างกายของเธออ่อนล้าเลยทำให้เธอนั้นหลับอย่างโดยง่าย
กึก..ไทด์ชะงักมือลง เขาได้ยินที่เธอละเมอออกมาอย่างชัดเจน ทำไมคำถามของเธอมันทำให้เขารู้สึกผิดต่อการกระทำของตัวเองแบบนี้ ทั้งๆที่เรื่องทั้งหมด ก็เป็นเพราะเด็กสาวไปมีแฟนแล้วลืมเขาไม่ใช่เหรอ เขาไม่ผิดหนิจริงไหม
“เฮีย..”