SPECIAL 7 TIDExNAMI

1302 Words

อุ่นรักอพาร์ทเม้นท์ “ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” เสียงใสเอ่ยออกไปอย่างแผ่วเบา บอกกับชายหนุ่มที่กำลังนัวเนียกับหญิงสาวกันอยู่หลังเบาะรถกันอย่างไม่อายสายตาของเธอและยิมที่นั่งอยู่ด้านหน้าเลยสักนิด “...” ไม่มีเสียงตอบรับใดๆกลับมา “เอ่อ..” ยิมเห็นเช่นนั้นถึงกลับพูดอะไรไม่ออก สงสารเด็กสาวจับใจ “รีบลงไปได้แล้ว..” อยู่ๆ เสียงทุ้มจากทางด้านหลังก็เอ่ยขึ้น “เฮียก็ใจร้อนจังเลยนะคะ..” พลอยยกมือลูบไล้อกแกร่ง เอ่ยออกไปอย่างเขินอาย “..แต่น้องนามิไม่ต้องห่วงนะคะ เดี๋ยวพี่พลอยจะดูแลเฮียให้เอง” “...” นามิเม้มริมฝีปากแน่น เปิดประตูรถและลงจากรถ ไม่แม้แต่จะหันมามองที่รถเลยด้วยซ้ำ -ห้องของนามิกา- ตุบ! “อึก ฮือๆ” เด็กสาวเข่าทรุดลงทันทีหลังถึงห้องของเธอ เธอสะอื้นออกมาอย่างหนัก ทำไมเขาต้องทำกับเธอแบบนี้ด้วย เขาเป็นพี่ชายของคนรักของเธอ ทำไมเขาไม่บอกเธอละ มาทำกับเธอให้เจ็บปวดแบบนี้ทำไม “ทำแบบนี้ทำไม..หนูไปทำอะไรให้ ฮือๆ” เด็กสาวกอดเข่าร้องไห้สะอื้นอยู่นาน เธอจะหลุดพ้นเรื่องเลวร้ายนี้ไปได้ยังไง Rrrrrrrrr Rrrrrrrrrrr เสียงการเรียกเข้ามือถือของนามิดังขึ้น -ผัว- นามิจ้องมองมือถือด้วยดวงตาที่เอ่อล้นไปด้วยน้ำตา มือถือที่เธอถืออยู่ไทด์เป็นคนซื้อให้กับเธอ ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครเป็นเม้มชื่อนี้ก็เขาทั้งนั้นแหละ เธอถอนหายใจตัดสินใจรับเพราะไม่อยากให้เกิดปัญหาตามมาทีหลัง ติ้ด..“...” เด็กสาวเงียบ รอฟังปลายสาย (เงียบทำไม) “เฮียมีอะไรหรือเปล่าคะ” (หึ.. แค่จะโทรมาเตือน ว่าอย่าได้ขัดคำสั่งฉัน) “ค่ะ หนูไม่ลืม หนูจำได้ทุกข้อ” เด็กสาวกัดฟันเอ่ยออกไป พลางกำมือแน่นอย่างอดกลั้น (ดี.. อ่า..) ปลายสายเอ่ยพร้อมกับเสียงคราง “อึก..” เด็กสาวปิดปากแน่น เธอไม่ได้โง่ว่าเสียงนั้นคือเสียงอะไร (เฮีย..ดูดนมพลอยหน่อย..) ติ้ด! นามิตัดสายทันที หลังจากได้ยินเสียงกระเส่าของหญิงสาวปลายสาย ทั้งคู่จงใจให้เธอได้ยินชัดๆ “คนใจร้าย” นามิเอ่ยขึ้นทันที ก่อนน้ำตามากมายไหลรินออกมา เขามีเมียอยู่แล้วจะมายุ่งวุ่นวายกับเธออีกทำไม เธอร้องไห้อยู่ได้ไม่นาน เด็กสาวยันตัวลุกขึ้น เพื่อที่จะอาบน้ำและเข้านอน เพราะพรุ่งนี้เธอนั้นมีเรียนแต่เช้า อีกด้านหนึ่ง CONDO P ปัก! ปัก! ปัก! เสียงเนื้อกระทบดังทั่วระงม “อ๊ะๆๆ เฮียขา..พลอยเสียว..อ่า” พอกับเสียงครางของพลอยที่ดังเล็ดลอดออกมาอย่างเสียวซ่าน “อ่า..นามิกา..อื้ม” ไทด์หลับตาพริ้มเอ่ยครางชื่อใครอีกคน “อ๊ะ เฮีย! นี่พลอยนะคะ โอ้ย!” หมับ! “อย่าขึ้นเสียงใส่กู! หุบปากไป!” ไทด์ถึงกลับเดือดดาล ดึงทึ้งผมหญิงสาวอย่างแรง “อ๊ะๆๆ พะ..พลอยขอโทษ” พลอยกัดฟันแน่นเอ่ยออกไปอย่างนึกคับแค้นในใจ “ซี๊ดดด..แตกแล้ว” “อ๊ะ..อร๊ายย/อ๊า..ซี๊ดดด” ไทด์ถอนแก่นกายดึงเครื่องป้องกันออก แล้วโยนทิ้งอย่างไม่ไยดีก่อนเอื้อมคว้าบุหรี่จุดขึ้นสูบ “รอบเดียวเองเหรอคะ” พลอยยันตัวลุกขึ้น โอบไหล่กว้างที่นั่งอยู่ปลายเตียงสูบบุหรี่อยู่ “แอบไปเอากับใครมาหรือเปล่า..ดูไม่ฟิต” “ฮะ..เฮีย ทำไมพูดแบบนี้คะ พลอยมีเฮียคนเดียว เฮียก็รู้” พลอยพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือออกไป สิ่งที่เธอพูดคือความจริง เธอเคยเป็นของเขายังไง เธอก็เป็นของเขาแค่คนเดียว “ช่างมันเถอะ..” ไทด์ยืดตัวสูงลุกขึ้น เดินเข้าไปภายในห้องน้ำ ด้วยจิตใจที่คิดถึงโหยหาร่างบางของเด็กสาว หรือว่าเขากินเธอนั้นมาหลายวันมันทั้งฟิตทั้งแน่น พอมาเจอของพลอยที่กินมานานแล้ว เลยรู้สึกเฉยๆกับบทสวาทในครั้งนี้กับหญิงสาว “พลอยไม่ยอมให้เฮียเป็นของใครแน่..” หญิงสาวกำมือแน่น เหลือบมองไปที่เครื่องป้องกันที่ชายหนุ่มโยนทิ้ง หญิงสาวยกยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ สงสัยเธอคงต้องใช้วิธีนี้แล้วสินะ ที่จะได้ครอบครองเขา เธอไม่ยอมเสียตัวให้เขาฟรีๆหรอก จริงอยู่ถึงเขาจะเลี้ยงดูเธอดี แต่ในสิ่งที่เธออยากได้ มันไม่ใช่สิ่งของพวกนั้นแต่มันคือตัวเขาต่างหากละ ในเมื่อชายหนุ่มไม่เห็นความรักที่เธอมีให้ เธอก็จะลองใช้วิธีเลวๆดูบ้าง เช้าวันต่อมา.. มหาวิทยาลัย A “เอาละ อาจารย์ขอจบเรื่องรายงานไว้เท่านี้ เชิญนักศึกษาเข้าหาคู่ของตัวเอง แล้วช่วยกันทำรายงานนี้ให้เสร็จทันส่งภายในสองอาทิตย์หน้าที่จะมาถึงนะจ้ะ” “สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับ” จึกๆ “เธอๆ” เสียงทุ้มเอ่ยเรียกเด็กสาว นิ้วจิ้มเข้าที่ไหล่บาง “หืม? มีอะไรเหรอ” นามิเอ่ยถามขึ้น เมื่อเธอหันไปพร้อมชายหนุ่มหน้าตาดียืนอยู่ข้างกายเธอ “เธอ..นามิกาใช่ไหม?” “อืมๆ เราเอง” “อ่อ เราพีรพล คือ..” “อ่อ งานคู่ใช่ไหม นั่งก่อนสิ” นามิเอ่ยแทรกขึ้น ชายหนุ่มจึงพยักหน้าตอบรับ ก่อนนั่งลงตามที่เธอบอก “เรียกเราพีก็ได้นะ” “โอเค เรานามินะ” นามิพยักหน้ารับก่อนเอ่ยแนะนำชื่อเล่นของเธอ “ชื่อน่ารักเนอะ” พีเอ่ยออกไป เขาจ้องมองใบหน้าหวานอย่างไม่วางตา “เอ่อ..ขอบคุณนะ” นามิเอ่ยออกไปด้วยความเขินอาย “แหะๆ ขอโทษนะ เราเป็นพวกไม่ชอบเก็บอะไรไว้อะ เลยชอบพูดตรงๆ” พีพอได้สติจึงเอ่ยออกไป เพราะเมื่อครู่ปากเขามันพาไปเอง “ไม่เป็นไร..แล้วพีสนใจทำเกี่ยวกับอะไรละ” “เราเหรอ ที่คิดไว้ก็อาจจะเป็นเป็นพวกของกินดีไหม?” “อ่อ ก็น่าสนใจแบบว่าของที่เด็ดและดังในแต่ละพื้นที ง่ายดี..เราโอเคนะถ้าทำเรื่องนี้” “ไม่คิดหน่อยเหรอ?..” “อ้าว..คิดทำไมละ ความคิดพีเราก็โอเคแล้วก็เอาตามนั้นละ” นามิเอ่ยออกไปด้วยรอยยิ้ม “ฮ่าๆๆ นามินี่คุยด้วยแล้วไม่เครียดเนอะ” “ปกติ แล้วพีเป็นคนเครียดบ่อยๆเหรอ” “เปล่าๆ แค่เราไม่ค่อยได้เจอใครที่ยิ้มเก่งคุยสนุกเหมือนนามิน่ะ” “อ่อ.. เอางี้ เราแลกไลน์กันดีกว่า แล้วว่างวันไหน นัดลงพื้นที่กันเลยเนอะ จะได้เสร็จไวๆ” นามิเอ่ยขึ้น หยิบมือถือขึ้นมาเพื่อแอกไลน์ชายหนุ่ม เครื่องนี้มันเป็นเครื่องเก่าของเธอ แต่ไม่ใช่เบอร์เดิม เพราะถูกคนใจร้ายหักซิมทิ้งไปแล้ว “เออๆ ดีๆ เรากำลังบอกอยู่เลย” ทั้งสองนั่งคุยกันอยู่พัก จนมีเสียงการแจ้งเตือนมือถืออีกเครื่องของนามิดังขึ้น Lineeee Lineeeee “เครื่องของ..เอ่อพี่ชายน่ะ” นามิหยิบมือถืออีกครื่องขึ้นมาดู เธอเหลือบมองพีที่กำลังมองเธออยู่ด้วยความสงสัย ที่เธอมีมือถืออีกเครื่อง “อืม..ตามสบาย” “อืม” นามิพยักหน้ารับ เปิดดูข้อความที่ส่งมา ดวงตาใสถึงกลับสั่นไหว ความหวาดระแวงเริ่มกัดกินในใจ TIDE.TANON : จะนั่งคุยกับมันอีกนานไหม? TIDE.TANON : ไม่อยากให้มีใครตาย ลุกออกมา รอหน้าตึกอีก5นาที “อึก..” นามิลอบกลืนน้ำลายลงคอ มือสั่นเทามองไปรอบๆ อย่างกังวล จนเธอรีบเก็บข้าวของลงใส่กระเป๋าทันที เพราะเขาคงคิดว่าเธอกำลังทำผิดกฎอยู่ คือห้ามอยู่ใกล้ผู้ชายเด็ดขาด!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more