“เฮีย หนูใส่ชุดนักศึกษาเป็นไงบ้างคะ” หลายวันต่อมาวันนี้เป็นวันเปิดเทอมแรกของมีนา เธอใส่ชุดนักศึกษาถูกระเบียบกระโปรงพลีทยาวประมาณหัวเข่า เสื้อนักศึกษาพอดีตัว ผมยาวถูกมัดรวบอย่างเรียบร้อย ทำให้มีนาดูสวยขึ้นมาก
“กระโปรงสั้นไป”
“สั้นอะไรเฮีย นี่ถูกกฎระเบียบแล้วนะ”
“แต่เฮียว่าสั้นไป”
“เฮีย!!” ภูผาใส่สูทยืนกอดอกมองมีนา ใบหน้าบึ้งตึงของเขาเมื่อเห็นเธอใส่ชุดนักศึกษา เธอดูสวยดูน่ารักเพิ่มมากขึ้น จนเขาที่ยืนมองแทบไม่อยากละสายตาจากเธอ
“เดี๋ยวเฮียไปส่งนะ”
“แล้วเฮียไม่รีบไปประชุมเหรอคะ เดี๋ยวสายเอานะ” วันนี้ภูผามีประชุมที่บริษัทของพ่อ ซึ่งเขาดำรงตำแหน่งรองประธานบริษัทอยู่
“ไม่เป็นไร ทางผ่าน”
“เอางั้นก็ได้ค่ะ”
“มีนา เฮียไม่อยากให้หนูยิ้มให้ใคร”
“คะ”
“อย่ายิ้มให้ผู้ชายคนอื่นเข้าใจไหม”
“หนูไม่ยิ้มให้ใครหรอกค่ะ...ถ้าเขาไม่ยิ้มให้หนูก่อน” มีนาเว้นวรรคคำพูดจนได้ยินเสียงเอ็ดของภูผา ที่ตอนนี้เริ่ม
