“ไอ้ภูผา กูเห็นมึงจ้องน้องมีนาแทบกลืนลงท้องอยู่แล้ว”
“อะไรของมึงไอ้เวย์”
“ก็กูเห็นมึงยืนมองหน้าน้องเขาจริง ๆ หนิหว่า” สงสัยขาคงมองมีนาจนเผลอไผลลืมตัวไปไหน ถึงทำให้เวย์สังเกตได้ เขาก็ไม่อยากปฏิเสธหรอกว่าไม่ได้มอง เพราะเขามองจริง ๆ
“ส่วนมึงไอ้โรม มึงมองน้องอีกคนอย่างคิดว่ากูไม่เห็น” ไม่มีคำตอบจากโรม เขาเดินยักไหล๋และรีบเดินเข้าไปยังห้องรับรองของหอประชุม โดยมีเพื่อนทั้งสามเดินตามเข้ามา
“นี่มึงให้พวกกูมาทำห่าอะไร” เสือถามด้วยความคล่องใจ เนื่องจากเพื่อนเข้าไม่เคยช่วยมาที่มหาลัยเลยสักครั้ง
“โชว์ความหล่อ”
“กูเข้าใจ”
ภายในหอประชุมอัดแน่นไปด้วยเหล่านักศึกษาชั้นปีที่หนึ่งด้านข้างของเวทีมีหนุ่มหล่อทั้งสี่นั่งเรียงกันอยู่ วิทยากรบรรยายงานไปเรื่อย ๆ ผลัดเปลี่ยนกับเวย์ที่ขึ้นมาบรรยายและยกตัวอย่างเพื่อนของเขาให้ได้ฟัง
“เท่ห์จังเลยพ่อเทพบุตรของบ่าว” เป็นเสียงใครไม่ได้นอกจากเสียงของตั้งโอ๋ที่นั่งทำ
