“น้องเนล” พี่มะพร้าวกรีดยิ้มหวาน
ฉันส่งยิ้มกลับพร้อมยกมือไหว้แม่ของพี่เรซ “เอ๋ นั่นใครคะ” ฉันถามถึงคนที่นั่งข้างกายพี่มะพร้าว แต่งตัวดูดี ท่าทางสุขุมเป็นผู้ใหญ่
“แฟนพี่จ้ะ พี่พามาแนะนำให้แม่รู้จัก น่าเสียดายที่พ่อไม่อยู่” พี่มะพร้าวพูดด้วยน้ำเสียงหวานเยิ้ม วันนี้พี่มะพร้าวเธอดูมีความสุขจัง เห็นแบบนี้ก็อดที่จะยิ้มไม่ได้
ฉันเดินไปนั่งข้างเธอและกระซิบถามเบา ๆ “ใช่คนที่พี่เล่าให้เนลฟังไหมคะ” เงยหน้าขึ้นรอคำตอบ ใบหน้าของพี่มะพร้าวยิ้มกริ่ม
แม้ไม่ได้ตอบชัดเจน แต่ก็แสดงว่าใช่สินะ
“กระซิบอะไรกันจ๊ะสาว ๆ” แม่โรสถาม
“เนลแค่ดีใจกับพี่มะพร้าวค่ะ” ก็ในที่สุดเธอก็แก้ปัญหาของคู่รักเธอสำเร็จนี่นา ใช่ว่าทุกคู่จะพยายามแล้วพบความสำเร็จกันทุกคน
ฉันเดินกลับมานั่งข้างพี่เรซ แปลกจังที่ฉันรู้สึกว่าพี่เรซท่าทางแปลกไปตั้งแต่ก้าวขาเข้ามาในบ้าน พี่เรซจ้องไปที่แฟนของพี่มะพร้าวด้วยสายตานิ่ง ๆ คล้ายหาเรื่อง
อ
