[เซตวังวน2] วังวนร้ายซ่อนรัก

[3] ไม่กินเส้น

@สองชั่วโมงต่อมา

สามหนุ่มยังคงนั่งปักหลักที่เดิมแถวหน้าบ้าน จุดที่ไฟสามารถเดินมาดูลูกชายได้บ่อยครั้งว่าฟีฟ่าตื่นหรือยัง ผ่านมาสองชั่วโมงแล้ว ลูกชายเขายังไม่ร้องสักแอะ เห็นมั้ยว่าลูกชายมันห่วงพ่อมันจริงๆ

"ชน!" คำนี้ไฟเป็นคนพูดขึ้น และอีกสองหนุ่มก็เอาแก้วมาชน จะว่าไปภาพแบบนี้แม้กระทั่งในร้านเหล้ายังไม่มีให้เห็น

ไอ้คุณพ่อมันเก็บกดอะไรขนาดนั้น "เดี๋ยวเมียมาเจอระวังโดนด่า" ดินแซว

"กูกลัวที่ไหน แม่ง คอยดูเถอะ แม่มันมากูจะปลุกฟีฟ่าลุกขึ้นมาร้องไห้เลยคอยดู อยากหนีจากกูนัก เอาให้น้ำค้างไม่ได้หลับไม่ได้นอนเลยคอยดู"

สองสาวเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มกัน แต่กลับได้ยินเสียงเอะอะโวยวายอะไรแว่วมาตามลมทำเอาน้ำค้างขมวดคิ้ว "เสียงอะไร" เธอหันไปหาน้องน้ำ

"น้ำได้ยินเสียงเหมือนคนเมาเลยค่ะพี่น้ำค้าง"

"ไฟ!"

พอได้ยินดังนั้นน้ำค้างเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้นเมื่อแน่ใจแล้วว่าไม่ได้หูเพี้ยน ขนาดว่าเธอปล่อยให้เขาเลี้ยงลูกยังสามารถกินเหล้าได้เลย หากฟีฟ่าตื่นขึ้นมาแล้วเธอยังไม่กลับจะทำยังไง ไฟนะไฟ

"ไอ้ไฟ เมียมึงมาว่ะ" ลมบอกน้ำเสียงยานๆ เมื่อเห็นร่างบางที่คุ้นตา

"แล้วแต่ดิ กูกลัวที่ไหน" กึก!

"..มึงว่าอะไรนะเมื่อกี้" ไฟที่ประมวลผลแล้วอะไรเมียๆ

"เมีย มึง มา" ลมทวนประโยคอีกรอบเน้นๆแล้วโบ้ยปากไปทางน้ำค้าง จนไฟเองก็มองตาม

!!!

"มะ..เมียจ๋าาาา.."

น้ำค้างมองอย่างอาฆาตแค้นก่อนจะเดินเข้าบ้านไปโดยไม่พูดไม่จา แล้วเผอิญลูกชายของเธอก็ตื่นนอนพอดี อะไรจะเหมาะเจาะขนาดนี้

น้ำค้างอุ้มลูกชายขึ้นแนบอกก่อนจะมองหน้าคนเป็นสามีที่เดินตามมาอย่างไม่สบอารมณ์ จากนั้นเธอก็พาฟีฟ่าเดินขึ้นบ้านไปโดยไม่พูดอะไรเหมือนกัน

"เจอกันรอบใหม่นะไอ้เพื่อนรัก!" ไฟตะโกนกลับไปหาสองหนุ่มแล้วรีบวิ่งตามหลังเมียไป

"ไปๆ" ลมตะโกนขึ้นตามหลัง

"สวัสดีค่ะพี่ลม มาตอนไหนไม่เห็นโทรไปบอกน้ำบ้าง" หญิงสาวยกมือไหว้ลมก่อนจะเดินเข้าไปออดอ้อนคนเป็นพี่อย่างที่เคยทำเหมือนเมื่อก่อน โดยที่เธอไม่ได้บอกหรือทักทายอีกคนเลย

และเหมือนเดิม น้ำทำเหมือนอีกคนเป็นอากาศ ไม่เคยสนใจเขายังไงก็ยังคงเป็นอยู่ ก็ใครบอกให้เขาไม่ชอบเธอ

"พี่มานานแล้ว แล้วนี่ไปไหนมาเรา" ลมลูบผมน้องสาวเบาๆ อย่างเอ็นดู

"ไปกินของอร่อยมาค่ะ และนี่" น้ำผละออกจากอกพี่ชายก่อนจะหมุนตัว "ไปทำสวยมาค่ะ สวยมั้ยคะ"

"สวยครับ จะสวยไปไหนเอ่ย" ลมชมคนที่ดูสดใสตลอด

"สาบานว่าพี่ลมไม่รู้"

"รู้สิ พี่ชายน้ำบอกแล้ว หึหึ"

เธอนึกแล้ว "แล้วบอกด้วยมั้ยคะว่าน้ำพร้อมหาคนใหม่แล้ว"

"บอก"

"งั้นพี่ลมพาน้ำไปเที่ยวได้มั้ยคะคืนนี้ น้ำไม่อยากเศร้านาน นะๆๆ" เธอรีบอ้อนผู้พี่ทันที เพราะปกติเวลาจะไปไหนก็มีแต่พี่ลม

"แต่.."

"พี่ลมข๋า.." เธอไม่ชอบคำว่าแต่ของเขาเลย

"พรุ่งนี้พี่เข้าบริษัทนี่นา" ลมบอกยิ้มๆ

"ไปแป๊บเดียวก็ได้ค่ะเดี๋ยวน้ำรีบหา"

"เรานี่นะ เป็นผู้หญิง" ถึงเขาจะไม่ค่อยปรามสักทีแต่ดูน้ำพูดเข้า

"อย่าตำหนิน้ำเหมือนพี่ไฟได้มั้ยคะน้ำไม่ชอบ" หญิงสาวชักสีหน้าหงุดหงิดแล้วเหน็บใครบางคนแถวนี้ไปด้วย คนที่เอาแต่มองเธออย่างไม่ชอบใจ ทำอะไรก็ผิดไปหมด

"ก็ให้ไอ้ดินมันพาไปสิ คืนนี้มันจะเข้าร้านพอดี" ลมโบ้ยปากไปทางคนที่กระดกเหล้ากินอยู่เงียบๆ ไม่พูดไม่จา พี่ชายของเขาทำเหมือนเขาอยู่กับน้ำแค่สองคนเลย

"ไม่เอาค่ะ น่าเบื่อ!" สาวน้อยทิ้งท้ายไว้แค่นั้นก่อนจะเดินเข้าบ้านไป อย่าไล่ให้เธอไปยุ่งเกี่ยวกับเขาได้ไหมเธอทำไม่ลงจริงๆ ก็เห็นๆ ว่าเธอและเขาไม่กินเส้นกัน เพราะฉะนั้นอย่าเอ่ยชื่อนี้ให้เธอได้ยินอีก

พออีกคนเดินพ้นประตูบ้านไปลมก็หันกลับมาแอบปรายตามองพี่ชาย ก็เห็นว่าดินกัดฟันตัวเองแน่นอยู่ ไม่รู้ว่าจะยังไงต่อหลังจากนี้

"เอาใจช่วยนะพี่ชาย"

"อะไร!" ดินปรายตามองอย่างไม่พอใจ

"เปล่า กลับบ้านกัน"

"เดี๋ยวกูเข้าร้านเลย"

"ไปแต่หัววันเลยวุ้ย"

"ยุ่ง"