[2] คนแถวนี้
937 Words
@ห้างS
น้ำค้างและน้องสาวของสามีก็พากันเดินจับมือกันมาที่ห้างแห่งหนึ่ง ทั้งสองเหมือนสาวโสดวัยขบเผาะทั้งที่น้ำค้างนั้นมีลูกแล้ว แต่คนตัวเล็กอย่างเธอ หากบอกว่าไม่มีสามียังได้เลย
จะว่าเป็นแผนก็ไม่ใช่ จะว่าตั้งใจก็ไม่เชิง แต่คนที่มันเลี้ยงแต่ลูกอยู่บ้านเธอก็เหนื่อย อยู่ดีๆ ฟีฟ่ากลับมาติดแต่เธอซะอย่างนั้น ทำเอาคนเป็นพ่องงไปเลย และออกปากอยากได้ลูกสาวอีก วันนี้เธอเลยจะทิ้งให้เขาเป็นฝ่ายเลี้ยงลูกบ้าง จะได้รู้สึกว่าอยากมีสองมีสามน่ะมันเป็นยังไง
พอเห็นรายการอาหารเด้งขึ้นมาใหม่เธอก็อยากออกมาเปิดหูเปิดตาบ้าง ประจวบเหมาะกับน้ำน้องสาวสามีมีเรื่องเศร้าพอดี เธอไม่ได้วางแผนมาก่อนจริงๆ
"น้ำอยากกินร้านนี้ค่ะพี่น้ำค้าง" น้ำชี้ไปที่ร้านอาหารปิ้งย่างสไตล์เกาหลี
"ใช่แล้ว พี่ก็ดูร้านนี้มา"
"พี่น้ำค้างดูมาก่อนแล้วเหรอคะ แต่มันเพิ่งเปิดใหม่" น้ำถามงงๆ
"ชะ..ใช่ พี่ก็เพิ่งเห็นเหมือนกัน" หวังว่าน้ำคงจะไม่เอาเรื่องนี้ไปฟ้องพี่ชายนะ รายนั้นน่ะรู้ทันเธอดีทุกอย่าง เดี๋ยวหาว่าเธอเตรียมการมาก่อน
แล้วทั้งสองสาวก็เดินจับมือกันเข้าไปภายในร้านปิ้งย่างแบรนด์ใหม่ที่เพิ่งเปิดตัว เมนูเกาหลีที่พอได้กินครั้งแรกน้ำค้างก็ติดใจ เธอลองมาแล้วหลายร้าน สรุปก็คือโคตรอร่อย แต่วันนี้ร้านนี้คือเป้าหมาย เพราะฉะนั้นเธอขอผ่อนคลายสักครึ่งวันหน่อยก็แล้วกัน
กินเสร็จก็ว่าจะพาน้องสาวไปทำสวยต่อ และเธอเองก็ด้วย เลี้ยงแต่ลูกไม่ค่อยได้ดูแลตัวเองเลย ตามจริงเธอก็ชอบความสวยความงามเหมือนกันนะ แต่ติดที่สามีเนี่ยแหละ เธอแต่งนิดแต่งหน่อยไม่ได้เลย มีลูกกันแล้วยังจะหวงอีก
"พี่น้ำค้างดูนี่ค่ะ" เมนูปิ้งย่างชิ้นแรกถูกคีบเข้าปากของน้ำ หญิงสาวทำท่าตัวสั่นเพราะมันอร่อยมาก
"เป็นไง" น้ำค้างถามอย่างลุ้นๆ
"สุดยอดดด.." น้ำยกนิ้วโป้งให้ ไม่น่าเชื่อว่าอาหารอร่อยจะทำให้เธอลืมความเศร้าลงไปได้
"ลองอันนี้หน่อยเป็นไง ยังไม่เห็นร้านไหนมี" คีบให้น้องสาว
"พี่น้ำค้างก็กินบ้างสิคะ เลี้ยงฟีฟ่าผอมไปหมดแล้ว"
"งั้นเหรอ งั้นเรากินด้วยกันเป็นไง"
สองสาวก็ทานกันอย่างเอร็ดอร่อยเพราะไม่ค่อยได้ออกไปไหน น้ำเองก็ไม่ค่อยจะมีใครที่สนิทด้วย ส่วนใหญ่ก็มีแต่ผู้ชายที่ไว้คุยสนุกๆ และคนที่สนิทสุดก็เห็นจะมีแต่พี่สะใภ้และพี่ชายข้างบ้านอย่างพี่ลมนั่นไง
"เฮ้ย! ไงวะ ไอ้คุณพ่อ"
ลมและดินที่เดินหิ้วของพะรุงพะรังเข้ามาในบ้านเพื่อน ว่าจะมาเยี่ยมลูกชายคนแรกของพวกเขาสักหน่อย สองสัปดาห์มาทีเพราะต่างคนต่างก็มีงานเป็นของตัวเอง แต่ดินจะสามารถมาได้บ่อยกว่าเพราะยังคงหุ้นร้านเหล้าด้วยกันกับไฟอยู่ แต่พักนี้ที่เพื่อนยังเลี้ยงลูกน้อยเขาจะได้เข้าร้านบ่อยกว่า
ทุกคนก็เรียนจบกันหมดแล้ว เพราะฉะนั้นปลีกตัวยาก มีเวลาว่างก็อยากมาหา
"ลูกกูล่ะ" ลมถามหาฟีฟ่าเมื่อไม่เจอ หนุ่มน้อยวัยแปดเดือน
กำลังน่ารักน่าชัง
"นอน" ไฟมองไปทางเปลที่เขาเพิ่งกล่อมนอนหลับไปเมื่อกี้ กว่าจะหลับได้ทำเอาเขาแทบปาดเหงื่อ น้ำค้างนะน้ำค้าง ทิ้งกันได้ลงคอ คอยดูเถอะถ้ากลับมาบ้าน เขาจะลงโทษไม่ให้ได้หลับได้นอนเลยคอยดู
"หนุ่มน้อย.." ลมเรียกลูกชายเสียงเบา
"เฮ้ยๆ ตื่นขึ้นมาพวกมึงช่วยกูเลี้ยงนะเว้ย"
"แล้วเมียมึงไปไหนล่ะ" ลมถามต่อเมื่อไม่เห็นน้ำค้างอยู่ในบ้าน
"ไปข้างนอก ว่าแล้วยังเจ็บใจไม่หาย"
"เมียมึงเนี่ยนะไปข้างนอก?" ลมถามอย่างไม่เชื่อหู ปกติเท่าที่พวกเขารู้ก็คือไฟหวงเมียมาก แล้วน้ำค้างออกไปได้ยังไง
"ก็เออดิ"
"แล้วมึงก็ปล่อยไป?"
"จะไม่ปล่อยได้ไง ก็น้องกูอกหัก น้ำค้างเลยชวนออกไปกินของอร่อย สรุปไปด้วยกันเฉยเลย"
"น้ำอกหัก?" ลมถามอีกที
"อืม อกหักเมื่อกี้ แล้วก็ร้องไห้ให้กูดูเมื่อกี้ แล้วก็พากันออกไปเลย"
"ใคร" ดินที่เงียบฟังอยู่นานถามขึ้นบ้าง
"มึงถามคำถามเดียวกันกับกูเลย น้ำเลยน้อยใจกู"
"ไอ้ฝรั่ง?" ลมทาย
"อืม ดูจากกูลองถามว่าอกหักจากใครก็พาลมาโกรธกูเฉย บอกว่ามีคนเดียว สงสัยจะไอ้นั่น"
"แล้วไงต่อ" ดินถามต่อ
"เมียกูก็เลยชวนออกไปกินของอร่อยแล้วก็ไปทำสวยต่อไง เอาไว้ต้อนรับผู้ชายคนใหม่ว่างั้น"
"แสบเหมือนกันนะเมียมึง" ดินว่า
"ก็เออดิ"
"หึ อย่างนี้น้ำจะได้หายเหงาสักที กูภาวนาขอให้เป็นคนแถวนี้ทีเถอะ" ลมบอก พูดแล้วปรายตามองคนด้านข้าง แต่ดินกลับนิ่ง ซึ่งลมและไฟก็รู้กันดีว่าหมายถึงใคร
"งั้นตั้งวงเลยมั้ยนานๆ มาที" ลมเสนอ
"เอาดิ กูก็เปรี้ยวปากทุกทีที่พูดถึง"
- Writer
