Chapter 19- A Good Shout

3051 Words

Jarrah's Pov: Busog na busog ako. Sino ba namang hindi kung iyong laman pa lang ng bento box ay puwede nang pagkain ng dalawang tao? Lahat ay mabibigat pa sa tiyan! Maging iyong laman ng tupperware na dala ko ay halos ubos na rin. Ilang piraso na lang ng sandwich ang natira. Hindi naman halatang nagustuhan iyon ni Theo dahil nakailan s'ya niyon. Ako nga lang yata ang kumain noong pizza na in-order n'ya. Isang slice lang ang kinuha n'ya at parang gusto n'yang ubusin ko iyong natitirang pito samantalang ang lalaki ng bawat slice niyon. Tumayo ako at iniligpit na ang mga pinagkainan namin. Wala naman yata akong aasahan kay Theo dahil nandoon na ulit s'ya sa dagat, tumalon na naman s'ya roon. Ewan ko ba sa taong iyon, naipon yata ang frustrations at maging iyong problema sa mundo ay kinuha

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD