Jarrah's Pov:
We just sit there. Wala na ring nagsalita, pareho naming piniling manahimik at obserbahan na lang ang nangyayari sa paligid.
Hindi rin naman ganoon katahimik dahil na rin natural na maingay ang ospital. Madami rin ang dumadaan sa hallway at iyong iba nga ay pabalik-balik pa. Abalang-abala ang lahat at lahat ay makikitaan ng pagmamadali sa kaninang mga kilos, iyong iba nga ay halos tumakbo na.
Mas natuon ang atensyon ko sa abalang mga doktor at mga nurse na dumadaan. Iyong iba ay may mga akay pang pasyente. Hindi rin nawawala ang mga kasama ng mga pasyente, ang iba ay nakaalalay sa mga kasama nila at ang iba naman ay may tulak-tulak na wheelchair.
Busy. Iyon ang tanging salitang maglalarawan sa tanawing pinanonood ko. Malakas din ang amoy ng ethynol na hindi na nakapagtat
