บทที่ 11 นิดเดียวนะ

2013 Words

หลายวันมานี้ไม่มีคำพูดระคายหู หรือการถูกเนื้อต้องตัวกันเกินกว่าความเหมาะสมในห้องทำงานของอาจารย์หมอกองทัพ เขาทำตามสัญญาทุกอย่าง คู่หมั้นสาวจึงยังกล้าแวะมาหาในทุกช่วงบ่ายเพื่อดูแลกัน ‘เหนื่อยจัง อยากให้รินทร์ดูแลอาบ้าง’ แอร์ในห้องทำงานของนายแพทย์สุดหล่อเย็นฉ่ำน่านอน ทว่าเอรินทร์กลับรู้สึกร้อนฉ่าทั่วใบหน้า เพราะเขาปฏิเสธไม่ยอมนอนหนุนหมอนใบเล็กที่เธออุตส่าห์ยื่นให้… อีกแล้ว อาหมอชอบนอนหนุนตักเธอ… แม้ในใจลึก ๆ อยากจะโอดครวญว่าไม่อยากให้เขาทำแบบนั้น แต่พอเห็นอีกฝ่ายหลับปุ๋ยราวกับเด็ก ดวงหน้าคมคร้ามแฝงความเหนื่อยล้า เพราะต้องดูแลคนไข้ของหัวหน้าแผนกเพิ่มเติมอีกหลายราย เธอจึงไม่กล้าขัดใจ ‘ขอกอดสักนิดได้ไหม วันนี้เหนื่อยจริง’ เอรินทร์ยอมง่าย ๆ เริ่มใจอ่อนเก่งจนน่ากลัว เธอบอกตัวเองว่าที่ยอมลงให้ก็เพราะเห็นว่าเขาเหนื่อย ยอมถูกกอดเพราะอยากให้กำลังใจ และก่อนที่เขาจะหลับตาลงไปเมื่อครู่ เธอก็ยอมให้เ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD