“ฉันไม่เคย...”
“มันธรรมดาจะตายไป บางทีคุณอาจติดใจผมจนลืมผู้ชายคนอื่นไปเลยก็ได้ โรส...มองผมสิ...มองผมให้ชัด”
เขาบังคับเธอด้วยการบีบคางเรียวไม่ให้ใบหน้าหวานเบือนหลบ รสิกาเผชิญหน้ากับชายหนุ่ม ร่างกายของเธอรุ่มร้อนขึ้นมาโดยไม่มีสาเหตุเมื่อร่างกำยำเริ่มบดคลึงส่วนกลางลำตัวหนักขึ้นจนเธอสัมผัสได้ถึงความแข็งขึงที่ดันเนื้อผ้าเดนิมอยู่ใต้สะโพกของเขา
“อย่าคิดว่าผมไม่รู้ ผมก็เคยผ่านผู้หญิงมา ผมเคยเจอแบบคุณ ทำเป็นไร้เดียงสาแต่พอถึงเวลาก็แทบจะไม่ยอมหยุดให้ผมร่วมรักด้วยเลยทีเดียว”
“ไม่ใช่ฉัน...ฉันไม่ใช่ผู้หญิงพวกนั้น”
“ผมก็อยากรู้ว่ามันจะเป็นยังไง คุณจะแตกต่างจากผู้หญิงพวกนั้นมั้ย พวกที่ชอบมารยาเสแสร้งให้ผู้ชายเข้าใจว่าตัวเองยังบริสุทธิ์”
“ดอม...” รสิกาเถียงเขาไม่ทัน เพราะคางของเธอถูกตรึงไว้ด้วยมือแกร่งทำให้เรียวปากอิ่มหลีกหลบจากริมฝีปกหยักหนาที่กดปิดลงมาอีกครั้งไม่ได้ ลิ้นของเขาเหมือนวัตถุเหนี่ยวนำ
