"ท่านพ่อมาแล้วหรือ"
"ขอรับ"
ฉีเย่ว์ดีใจเป็นอย่างยิ่ง เพราะไม่ได้พบบิดามานานไม่คิดว่าบิดาจะกลับมาถึงจวนก่อนกำหนด เช่นนี้นางจะรีบกลับไปต่อรองกับท่านพ่อเรื่องพี่หยางเจี๋ยจึงบอกปฏิเสธคุณชายรองหวออย่างรวดเร็ว
"คุณชายรองเช่นนั้นวันนี้ข้าขอโทษด้วย ไม่อาจรับน้ำใจของท่านเอาไว้วันหน้าเราคงมีโอกาสอีก ข้าขอตัวก่อน"
นางไม่เปิดโอกาสให้คุณชายรองร่ำลา ก็กระโดดโลดเต้นไปขึ้นรถม้าของตัวเองแล้ว คุณชายรองหวอหลุนมองคุณหนูสี่ฉีเย่ว์ด้วยความสดใส ความจริงจวนของเขาเคยส่งแม่สื่อไปสู่ขอนางผู้นี้ให้พี่ใหญ่ถึงสองครั้งก็ได้รับการปฏิเสธกลับมา
คุณชายรองผู้ติดตาต้องใจจึงดีใจเป็นอย่างมาก บัดนี้พี่ใหญ่ได้ออกเรือนกับคุณหนูจวนอื่นไปแล้วถึงคราวที่เขาจะเป็นฝ่ายรุกเองเพื่อนางผู้เขาต้องตาตั้งแต่แรกพบเมื่อหลายปีก่อนให้จงได้
รถม้าของฉีเย่ว์ขับมาจนถึงสถานที่แห่งหนึ่งก็หยุดลง เสียงทุ้มของคนผู้หนึ่งจึงเอ่ยว่า
"คุณหนูถึงแล้วขอรับ
